شخصی که غم رزق، حسادت و حب جایگاه و مقام دارد، دعوتگری در قلب او جای نمی‌گیرد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولوی جلیل احمد موحدی، در مراسم نماز جمعه ۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ اهل سنت شهر خواف، با تلاوت آیه «وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ»، پیرامون موضوع امر به معروف و نهی از منکر، به ایراد سخن پرداخت.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف در آغاز سخن بیان داشت: موضوع صحبت امروز، همه‌ی افراد و اقشار مختلف جامعه، به خصوص ظالمین و مظلومین را در بر می‌گیرد. موضوع صحبت، امر به معروف و نهی از منکر است. سه شرطی که امام حسن بصری(رح) در این موضوع فرموده‌اند را بیان می‌کنم.

سخنران نماز جمعه خواف ادامه داد: در آیه‌ای که تلاوت شد، خداوند متعال می‌فرماید: چه کسی از نظر سخن گفتن، بهتر است از آن کسی که مردم را به سوی خدا دعوت کند و اقرار کند که من هم مسلمان هستم. در آیه‌ای دیگر، خداوند می‌فرماید: مردم را به راه پروردگارتان، با حکمت، دانش و موعظه‌ی نیک دعوت کنید.

شرط اصلی دعوت دعوت‌گر، حکمت و دانش است‌

وی افزود: شرط اصلی دعوت دعوت‌گر، حکمت و دانش است‌. حکمت به معنای آن ظرافتی که در یک کار و موضوع نهفته است و آن را انسان به وجود آورد که مخاطب به آن توجه و گوش کند.

مولوی موحدی گفت: حکمت یعنی ظرافتی در دعوت انسان باشد که مخاطبی که هیچ چیز را نمی‌شناسد، آن را بپذیرد. شاید یک انسان با علم اندک، می‌تواند شخص عالم را هوشیار کند و این همان حکمت و دیانتی است که خداوند عنایت فرموده است.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف به نقل امام حسن بصری(رح) تصریح کرد: حکمت و دانشی که باید در دعوت‌گر دین وجود داشته باشد؛ در قلب دعوت‌گری که سه خصلت غم رزق، حسادت و حب جایگاه و مقام دارد، جای نمی‌گیرد و کسی که یکی از این سه خصلت را دارد، خود را دعوت‌گر و مسئول قرار ندهد.

افرادی که همیشه غم رزق را دارند، هیچ‌گونه آرامشی ندارد

سخنران نماز جمعه خواف پیرامون اولین خصلت یاد شده گفت: افرادی که همیشه غم رزق را دارند، هیچ‌گونه آرامشی ندارد. البته کسی که به دنبال رزق تلاش نکند، از لحاظ شریعت مردود است و انسان باید به دنبال رزق و روزی باشد اما غم روزی داشتن و حسادت به هم‌نوع در کسب و کار و غیبت و اتهام به دیگران این مذموم است. غم روزی یعنی این که انسان در زندگی قناعت نکند و هرچه که خدا به او نعمت می‌دهد، حریص‌تر و اخلاقش بدتر می‌شود.

وی افزود: خداوند خودش می‌فرماید که روزی رسان الله است و ما هم زیاد می‌گوییم اما در عمل، قبول نداریم. در این وضعیت اقتصادی، مشکلات زیادی برای جوانان ما به وجود می‌آید. برای جوانی که چندین سال از خدا عمر گرفته است، قدرت اقتصادی برای ازدواج نیست و به دنبال وام ازدواج هستند. تورم در زندگی ما زیاد است اما باید قناعت داشته باشیم.

کسی که حسادت می‌کند، نسبت به خلقت و نعمت خداوند اعتراض می‌کند

مولوی موحدی تصریح کرد: دومین خصلتی که باعث می‌شود حکمت و دانش خداوندی در قلب دعوت‌گر دین قرار نگیرد، حسادت است. حسادت یعنی سلب کردن و تمنای گرفتن روزی از کسی دیگر، حال چه به آن شخص حسود برسد یا نرسد.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف ادامه داد: اگر کسی در قلب او حسادت باشد، نمی‌تواند حکمت و دانشی داشته باشد که مردم را به طرف دین دعوت کند. اولین حسادت کره‌ی خاکی را خداوند در قرآن بیان می‌کند که خداوند قربانی هابیل را قبول کرد و از قابیل را قبول نکرد و این باعث حسادت قابیل و قتل هابیل گشت.

وی افزود: حسادت زشت است چون کسی که حسادت می‌کند، نسبت به خلقت، آفرینش و نعمت خداوند اعتراض می‌کند و این مخالفت، هیچ سازگاری با ایمان ندارد.

حب جاه و مقام باعث می‌شود حکمت الهی در قلب مسلمان جای نگیرد

سخنران نماز جمعه خواف تصریح کرد: در طول تاریخ، حقوق بسیار زیادی از افراد مظلوم به خاطر حب مقام زیر پا گذاشته شده و قتل‌های زیادی به خاطر این خصلت انجام شده است. حب مقام، تمام اعمال ما را باطل می‌کند‌. پیامبر(ص) فرمودند: اسلام پیشرفت زیادی خواهد کرد تا این‌که تجار با امنیت و آرامش از این شهر به آن شهر خواهند رفت و تا حدی که لشکرها و گروه‌های مختلف به جاهای زیادی خواهند رفت. سپس عده‌ای از مردم خواهند آمد که قرآن را می‌خوانند و می‌گویند: چه کسی از ما عالم‌تر، قاری‌تر و فقیه‌تر است و به دنبال مقام و ریاست می‌روند.

مولوی موحدی ادامه داد: سپس برای اصحاب خود فرمودند: به نظر شما افرادی که چنین ادعایی می‌کنند، خیر و برکتی در آن‌ها هست؟ صحابه گفتند: خدا و رسول داناتر هستند. پیامبر(ص) نسبت به افرادی که به اسم دین دنبال مقام باشند فرمودند: این گروه در آتش خواهند سوخت و آن‌ها هیزم جهنم هستند.

وی اذعان کرد: قرار نیست به خاطر جایگاهی که خداوند عنایت فرموده است، چه مسئول و چه عالم و…، خود را از دیگران برتر بدانند. در چنین روزهایی مولانا شهیدی(رح) وفات کردند و ایشان هرگاه از پیامبر(ص) سخنی می‌گفتند، اشک‌های ایشان جاری می‌شد.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف در بیان تواضع مرحوم مولانا شهیدی گفت: در یک سفری که برای شرکت در نماز جنازه‌ای با ایشان بودیم، دعا می‌فرمودند که خدایا! اگر ما از دنیا رفتیم، جمعیت زیادی برای نماز بیایند و برای ما دعا کنند. هنوز علما گاهی مسئله‌ای را سوال می‌کنند و به سخن ایشان استناد می‌کنند. ایشان هیچ‌گاه حاضر نبودند لقب سید را به خود دهند و به دنبال مقام نبودند. اگر ما بخواهیم که حکمت و دانشی که خدا به ما عنایت کرده است را به دیگران برسانیم، نباید به دنبال جاه و مقام باشیم.