به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف مولوی خیرالله نیکخوی در مراسم نماز جمعه ۲۰ خردادماه ۱۴۰۱ اهل سنت این شهر، پیرامون خانواده، تربیت فرزندان و مسائل اجتماعی به ایراد سخن پرداخت.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف بیان کرد: خداوند متعال در آیه(وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ) خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید:(ای پیامبر(ص) خانواده خود را به نماز امر کن و بر این خیرخواهی و امر به معروف شکیبایی کن؛ زیرا ما از تو روزی دادن بندگان و خانواده را نمی‌طلبیم و ما روزی همه شما را می‌دهیم و عاقبت نیکو برای متقیان است). ما نباید از خانواده و امر و نهی فرزندان خود غفلت کنیم حتی اگر رئیس و رهبر یک مملکت باشیم. پیامبر(ص) هم از این قضیه مستثناء نیستند و با وجود آن همه مسئولیت نسبت به کل امت، باز هم خداوند پیامبر(ص) را دستور به امر و نهی کردن نسبت به فرزندان می نماید. نکته‌ی بعدی این است که خداوند از بین همه‌ی عبادات، امر به نماز را متذکر می‌شود؛ زیرا نماز اولین مرحله‌ی تربیت و اولین نیاز انسان است. مهم‌ترین وظیفه‌ی پدران و مادران در امر به معروف و نهی از منکر و تربیت فرزندان این است که آن‌ها را امر به نماز کنند و در مورد نماز و مسجد، از فرزند سوال کنند.
وی ادامه داد: متاسفانه در ذهن بچه‌ها و خانواده‌های ما این سخن که فرزندان ما هنوز به سن تکلیف نرسیده است، جا افتاده و ذهن نشین شده است. یا گاهی که به بچه‌ها گفته می‌شود نماز بخوانیم و با خدا ارتباط برقرار کنیم، همان کودک دوم یا سوم ابتدایی می‌گوید: آیا از ما سوال می‌شود؟ ما هنوز به سن تکلیف نرسیده‌ایم که نماز بخوانیم. رسول خدا (ص) می‌فرمایند: در ۷ سالگی فرزند خود را امر به نماز کنید. باید فرزندان در زمان طفولیت بر بندگی الله تربیت شوند نه زمانی که بزرگ شده‌اند و اختیار از ما سلب شود. خداوند می‌فرماید:(در مورد امر به معروف و نهی از منکر، از خود شکیبایی به خرج دهید) این مسئله روز و همیشگی است و نباید از آن غافل شویم. نکته‌ی مهمی که خداوند متذکر می‌شود این است که می‌فرماید:(رستگاری برای متقین است). باید نتایج مثبت امر به معروف و نهی از منکر را برای فرزندان، دوستان و آشنایان متذکر شویم.
برای موفقیت فرزندان خود اهمیت قائل شویم.
مولوی نیکخوی افزود: نکته‌ی مهم دیگری که باید در نظر بگیریم، وقت دادن به منزل است که امروزه نیاز و ضرورتش به شدت احساس می‌شود. پیامبر(ص) به صحابه خود می‌فرمایند: منزل تو گنجایش تو را داشته باشد(یعنی برای خانه‌ات وقت بگذار). چگونه انسان می‌تواند برای خانه‌اش وقت بگذارد؟ اول اینکه رویدادهای داخل منزل، باید اولویت هر مسلمان باشد. یعنی برای موفقیت فرزندان خود اهمیت قائل شویم. اگر در خانه مسئله‌ای اتفاق می‌افتد، بی‌تفاوت نباشیم. گاهی اوقات اهمیت به کار و موفقیت زن و فرزند، آن‌ها را بر عمل و موفقیتشان، ثابت قدم می‌گرداند و به آن‌ها نیرو می‌دهد که آن کار را بیش‌تر و با جدیت پیگیری کند. چه اشکالی دارد که برای موفقیت فرزند خود، یک ساعت از کار خود مرخصی بگیریم. یا مثلا فرزند ما جزء ۳۰ قرآن را یاد گرفته است و سوره‌ی بقره را شروع کرده است پس به خاطر این مناسبت، یک دعوتی برگزار کنیم و جایزه‌ای برای فرزند خود بدهیم. یا شاگرد اول کلاس شده است؛ پس او را مورد تشویق قرار دهیم و ۱۰ دقیقه‌ای در مورد موفقیتش صحبت کنیم.
دیدن موفقیت فرزند اثبات عشق پدر و مادر به فرزند است.
مسئول امور مکاتب حوزه علمیه احناف خواف با تاکید بر تشویق فرزندان گفت: قسمت عمده موفقیت امور مکاتب در منطقه، به خاطر همین تشویق‌هاست. مسابقات، تجلیل از حفاظ، تجلیل از برترین‌های آموزه‌های اسلامی، مسابقات سرود و اذان که توسط امور مکاتب برگزار می‌شود برای چیست؟ برای اینکه فرزندان ما در جامعه دیده شوند. بچه‌ها این موفقیت را به نمایش بگذارند و این برای آن‌ها تشویق و قوت قلب است. اگر همیشه سرکار هستیم و اگر همیشه وقت خود را برای کار دنیوی مصروف کردیم، بدانیم که رویدادهای مهم زندگی و خانواده را از دست می‌دهیم. بچه‌ها دوست دارند که در خانه، جامعه، مدرسه و در بین هم‌کلاسی‌ها بدرخشند و دوست دارند تحسین شوند. دیدن موفقیت فرزند اثبات عشق پدر و مادر به فرزند است. اگر می‌خواهیم عشق خود به فرزند را ثابت کنیم پس موفیقت فرزند خود را ببینیم.
وی ادامه داد: رویدادهای مهمی که پیش روی ماست، آن را در تقویم علامت بزنیم. گاهی اوقات آن‌قدر سر خود را شلوغ می‌کنیم که مسائل مهم زندگی را فراموش می‌کنیم. چند وقت قبل به ما اطلاع می‌دهند که شما در یک مهمانی خانوادگی دعوت هستید، این را فراموش می‌کنیم و وقتی لحظه‌ی موعود فرا می‌رسد، می‌گوییم: امروز سر من شلوغ است و عذر خواهم و نمی‌توانم. مجلس شادی فرزند، نوه، برادر و خواهر ماست و حال این را فراموش می‌کنیم. ثبت واقعات و رویدادهای مهم و علامت گذاشتن و اولویت بندی در کارها، برای برنامه ریزی ما نیکو‌تر است. برای کارهای خود حد و مرز تعیین کنیم و برای برنامه‌های خاص خانوادگی که اتفاق می‌افتد، اضافه‌کاری‌ها را رد کنیم.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف گفت: گاهی اوقات سلامتی ما در خطر است. چه لزومی دارد که این‌قدر به کار دنیا بچسبیم، مقداری برای سلامتی خود اهمیت قائل شویم. برخی مواقع نیاز به صله‌ی رحم و عیادت مریض داریم، پس از کار خود بزنیم و وقت خالی کنیم و از همه مهم‌تر برای فرزندان و خانواده خود یک موقعیت از شبانه روز را مشخص کنیم. هیچ کاری را بر زندگی ترجیح ندهیم. اگر کاسب و کارمند هستیم، لازم نیست همیشه پاسخ‌گوی مراجعین باشیم. برای اوقات و زندگی برنامه ریزی کنیم. خانواده ما قسمتی از نیاز زندگی ما هستند. نکته‌ی بعدی این است که برنامه‌ی هدفمندی برای وقت خود در منزل درست کنیم. بعضی از ما، وقت برای خانه می‌گذاریم اما در خانه بودن و نبودن ما یکسان است. در خانه هستیم اما لحظه‌ای هستیم که فقط استراحت می‌کنیم. در خانه هستیم اما برای خوردن و خوابیدن هستیم یا تمام توجه ما به گوشی و تلویزیون و… می‌باشد. این‌گونه در خانه بودن، کلاه سرخود گذاشتن است.
با خانواده گفت‌وگو کنیم.
مولوی نیکخوی ادامه داد: با خانواده گفت‌وگو کنیم. سفرهای دینی، علمی، صله‌ی رحمی و تفریحی داشته باشیم. در خانه که هستیم موضوعات کوچک و جزئی را دامنه‌دار نکنیم و در خانه از وقت خود به خوبی استفاده کنیم. گاهی مشاجرات بر سر مسائل بسیار جزئی اتفاق می‌افتد. به کوچه و بازار نگاه می‌کنیم، یک بوق زدن باعث دعوا می‌شود و کار به فحاشی و چاقو‌کشی و درگیری جمعی منجر می‌شود. چرا باید این‌قدر روی مسائل کم اهمیت وقت خود را تلف کنیم. گاهی اوقات پارک کردن جلوی منزل، درگیری و منازعاتی مثل اوس و خزرج به راه می‌اندازد آن هم در این موقعیتی که وقت انسان‌ها مانند طلا می‌باشد. گاهی بر سر پخت و پز، بحث‌هایی پیش می‌آید که منجر به طلاق می‌شود. تمرکز و وقت خود را از دست ندهیم. خیلی وقت‌هاست که قتل و درگیری‌ها، از یک ذهنیت، دشنام و انتظار بی‌جا شروع می‌شود. بعد از کلی دوندگی طرف آرزو می‌کند که ای‌کاش من آن کلمه و دشنام را نشنیده می‌گرفتم یا در همان ابتدا، انتظار خود را زیر پا می‌گذاشتم. مهربانی و بخشندگی را در زندگی، به عنوان دستور کار خود قرار دهیم و سعی کنیم با همه مهربان و بخشنده باشیم و سیره‌ی نبوی را در زندگی بیاوریم و خود را به پیامبر(ص) و صحابه نزدیک کنیم.
مسئول امورمکاتب حوزه علمیه احناف خواف خاطر نشان کرد: فصل تابستان و اوقات فراغت جوانان و نوجوانان ما در راه است. بعد از یک یا دوسال که بچه‌ها از تعلیم حضوری بی‌بهره بوده‌اند و به شدت گرفتار فضای مجازی و کوچه بازار شده‌اند، بیاییم یک مقدار این تعطیلات را مدیریت کنیم و آن‌ها را به کلاس‌های دینی و قرآنی بفرستیم و ارتباط فرزندان خود را با مسجد برقرار کنیم. امور فرهنگی حوزه علمیه احناف خواف، هم در قسمت برادران و هم قسمت خواهران، برای تمامی سطوح برنامه‌هایی دارند. دارالحفظ و امور مکاتب هم برنامه‌هایی دارند. ائمه‌ی مساجد و تمامی اقشار جامعه تلاش کنند که باعث حضور دانش‌آموزان در این برنامه‌ها شوند و وقت آن‌ها را درست برنامه ریزی کنند. همه تلاش کنیم برای حضور فرزندانمان در مسجد و کلاس‌های دینی و… تلاش حداکثری نماییم. نه تنها برای فرزند خود بلکه برای بچه‌های همسایه و کوچه خود بیندیشیم. دل ما برای بچه‌هایی که در کوچه ولگردی می‌کند یا با کفش پاره و لباس ژولیده سرکوچه نشسته است بسوزد که به یک گوشی و کار لهو مشغول‌اند.
وی افزود: عزیزان به فکر فرزندان خود باشیم و در پیشگاه خدا برای اصلاح جامعه دعا کنیم و دعوت بدهیم. از مال و ثروت خود برای تربیت جوانان و نوجوانان جامعه‌ی خود خرج کنیم. اینان آینده ما هستند. اینان کسانی هستند که گویای تاریخ گذشتگان و زندگی امروز ما و شما خواهند بود.
مولوی نیکخوی تاکید کرد: اگر امروز نسل بدون ایمان و ادب پرورش داده باشیم، تاریخ به بدی از ما یاد خواهد کرد. متاسفانه احساس می‌شود که در شهر ما دست‌هایی در کار است. مراقب باشیم که هر روز خبر بد از بدتر به گوش می‌رسد. گاهی در مجالس عروسی شنیده می‌شود که اختلاط زن و مرد وجود دارد و پدر شوهر و پدر زن و خواهر شوهر و خواهر زن همه باهم شروع به رقاصی می‌کنند و مجلس مختلط تشکیل می‌دهند و گاهی جمع زنانه به جمع مرادنه وارد می‌شوند و دف نوازی می‌کنند و فیلم این‌ها هم منتشر می‌شود. چه وضعیتی است؟ لازم نیست همه را راضی کنیم. اگر مجلس فساد است، خود ما نرویم و زن و فرزند خود را هم نگذاریم بروند. اگر راضی نشوند، نشوند؛ خدا از ما راضی شود. اجازه ندهیم در جمع زنانه هر کسی با گوشی خود فیلم بگیرد و حیاء و ناموس ما را به باد تمسخر و بی‌حرمتی بگذارد. صاحبان تالار و گردانندگان مجالس که برنامه اجرا می‌کنید بدانید همه چیز پول نیست و شرافت و آخرت مدنظرتان باشد. چرا در مجالس عروسی ما در این چند سال اخیر قتل و عربده کشی و چاقو کشی اتفاق می‌افتد؟ آیا می‌دانیم که حضور در همین مجالس باعث یتیم شدن فرزندان و از هم پاشیدن زندگی شده است. حالا عده‌ای هم شروع کرده‌اند که می‌گویند: شما با هنر مخالفید. این چه هنر و فرهنگی است؟ این هنر و فرهنگ ابتذال است.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف افزود: به جای اینکه مرد و زن کنار هم و باهم زندگی کنند و عیش و عشرت داشته باشند، می‌بینیم زنان با وقاحت تمام، تورهای مسافرتی زنانه تشکیل می‌دهند. در خواف چنین چیزهایی نبوده است. چه کسانی هستند که این‌ها را مدیریت و حمایت می‌کنند؟ زن بدون شوهر مسافرت می‌کند و داخل ماشین رقاصی و پایکوبی و در مجالسی در قشم و کیش و... بدون محرم می‌رود و مرد خانه، بدون همسر در شهرهای دیگر پرسه می‌زند و عیاشی می‌کند. پسر و دختر هم در خانه‌های مجردی و تیمی زندگی می‌کنند. نتیجه‌اش این است که زن و شوهر در غیاب یکدیگر با نامحرم ارتباط برقرار کرده و برای جدا شدن و کشتن شریک زندگی خود نقشه می‌کشند.
فقر فرهنگی بدتر از فقر مادی است.
وی ادامه داد: این افراد برای یتیم کردن فرزندان خود نقشه می‌کشند و فرزند گرفتار اعتیاد و شکار این و آن می‌شود. متاسفانه در شهر ما جلسات ضد دینی برگزار می‌شود. چند سال پیش عده‌ای در قالب روانشناسی آمدند و جمع بزرگی از جوانان متدین ما را با افکار پوسیده و اشتباه منزوی کردند و از مسجد بیرون کشیدند و بی‌خیالی را به آن‌ها تزریق کردند. طوری که فرد نه به فکر خانه است و نه به فکر نیاز جامعه می‌باشد و فقط در گوشه‌ای نشسته است و در افکار خود غرق است و نمی‌داند در دنیا چه می‌گذرد. اخیرا بعضی ها مجلسی تحت عنوان شکر گذاری برپا می‌کنند و از طرفی با نماز و ذکر و تلاوت مبارزه می‌کنند. شما اگر می‌خواهید شکر گذاری کنید قرآن را بردارید. خدا در قرآن گفته است که چطور من را شکر کنید و زندگی کنید. فرزندان ما کجا می‌روند و در چه جلساتی می‌نشینند. بس است که داد دنیا و مادیات را سر دادیم و مثل کسانی که چند روز غدا نخورده‌اند، دهان خود را باز کرده و فریاد می‌زنند ما گرسنه هستیم و دچار فقریم. فقر فرهنگی بدتر از فقر مادی است.
بنده به عنوان یک سوال از نیروهای امنیتی و نظارتی می‌پرسم که چرا در شهر مذهبی مثل خواف که کاملا در چنگشان است، در زمانی که حتی از مسائل خصوصی خانواده‌ها به راحتی خبر دار می‌شویم، چرا نسبت به هنجار شکنی‌ها ملایمت و ملاطفت نشان داده می‌شود؟ چرا زنان نیمه برهنه با کت و شلوار داخل شهر پرسه می‌زنند و از شهر دیگری آمده‌اند و علاوه بر اینکه مال مردم را تاراج می‌کنند، در کنارش دین و زندگی مردم را هم نابود می‌کنند. نمی‌توانید برخورد کنید یا نمی‌خواهید؟ چرا بعد از اینکه خبر یک فسادی مثل توپ در شهر صدا می‌کند، بعدا متوجه پیگیری می‌شویم؟ در یک اداره که ۴ کارمند است یکی نیروی حراستی است. اما نیروهای حراستی مجالس عروسی و تالارها کجا هستند؟ به فکر ایمان، عفت و پاکدامنی مردم باشید. ثروت حکومت اسلامی را در راه اسلام هزینه کنید. زن و ناموس شیعه و سنی فرقی نمی‌کند. آن زن شیعی و سنی اگر فساد کند، هردو دچار فروپاشی خواهند شد. خدا را مدنظر داشته باشیم؛ زیرا این مسئولیت امانتی هست از جانب خدا به شما و از حقوقی که گرفته‌اید و وقتی که باید هزینه می‌کردید سوال کرده می‌شود. از این نعمت‌هایی که نظام اسلامی به شما داده و پست و مقامی که در اختیار شما قرار داده است، سوال خواهد شد و باید در روز محشر و در مقابل خداوند پاسخگو باشید.
