یک فرد عاقل و فهمیده در مباحث اعتقادی و دینی خود نیز تلاش می‌کند تا صحت و سلامتی را پیش گیرد و از بیماری و انحراف در امان باشد. جامعه‌ی عاری از انحراف اعتقادی، جامعه‌ای است که تک تک افراد آن، به مباحث اعتقادی و دینی خود پایبند هستند. افراد منحرف و کسانی که بر اساس هوای نفس یا خواسته‌های شیطانی دنبال تغییر روند اعتقادی هستند در حقیقت به یک بیماریِ مسری مبتلا می‌باشند.
برخی از افراد برای برطرف کردن یک مشکل اجتماعی یا خانوادگی به دنبال تصحیح قوانین اولیه و اصلی دینی می‌افتند. در مباحث اجتماعی فریاد می‌زنند، حکم طلاق، شکل عقد و ازدواج اسلامی، روش آشنایی جوانان و برنامه‌های قبل از ازدواج، تعریف ربا، حرمت موسیقی و … را تغییر دهید. اما واقعاً راه تصحیح و ترک انحراف، آن است که انحرافات را بیشتر کنیم یا به اصل بازگردیم و انحراف را از بین ببریم. مشکل اصلی آن است که همه می‌خواهند موانع موجود در راه انحراف را اصلاح کنند در حالی که باید اصل انحراف را خشکاند. باید به مبانی اساسی و دینی بازگشت که خالق حقیقی برای انسان‌ها فرستاده است. مبانی دینی که ۱۵ قرن از آن گذشته و هنوز کسانی که به همان اصل و اساس اسلامی پایبند هستند برترین آرامش را تجربه می‌کنند.
مولانا اشرف‌علی تهانوی در کتاب انتباهات به این نکته اشاره می‌کند که انحرافات دینی را افراد منحرف، به وجود آورده باعث شده‌اند تا دین در نگاه برخی از افراد، سخت یا خشک جلوه کند؛ پس باید ما خود را به سلامت اعتقادی و دینی بیاراییم تا این انحرافات از بین بروند. افراد جامعه همانطور که در مقابل بیماران مبتلا به بیماری مسری، روشی خاص دارند و از آنها پرهیز می‌کنند از افراد منحرف اعتقادی و دینی نیز باید پرهیز شود. هر کس باید خود را در مسیر اعتقادی و دینی بسازد و تلاش کند تا آثار و ثمرات آن را به خوبی دریابد.
پس عاقلانه‌ترین روش برای رفع انحرافات اجتماعی و اعتقادی پایبندی به برنامه‌های دینی است؛ همان برنامه‌هایی که اصل و اساس این امت را ساخت و آنان را در دنیا سرآمد نمود.
✍️جواد عصاررودی
دیدگاهتان را بنویسید