الله؛ تنها معبود حقیقی

«الله» نام تنها معبود حقیقی است و بر غیر این ذات واجب‌الوجود، اطلاق نمی‌­شود. گویا تنها بَرَند کامل و حقیقی در خداوندگاری است.
پس با گفتن این جمله، از شرورترین و بدترین دشمن قسم خورده­‌ی خویش، به تنها ذات قدرتمند و دانا و واقعی پناه می‌­بریم؛ به گفته‌ی امام فخر رازی، پناه می­‌بریم تا از هر اعتقاد فاسد و مذهب باطل، و از هر گمراهی و  گناهی ما را حفظ فرماید و در امان خویش قرار دهد.
حال کودکی را در نظر بگیرید که با پدرش از خیابان می‌­گذرد. او دست پدر را گرفته و مطمئن است، که پدر او را حمایت می­‌کند. هر چند صدا و سرعت وسایل نقلیه او را می­‌ترساند و اگر تنها بود قطعاً جرأت رفتن نداشت، اما دست پدر را گرفته و با کمال اعتماد بر او، در کنار پدر، مسیری که پدر برمی­‌گزیند را طی می‌­کند. خیلی وقت‌­ها انسان­‌ها با وجودی که به خدای خود پناه می‌­برند اما فراموش می­‌کنند که خود را به خدا سپرده و از او تعالی حمایت خواسته­‌اند. آنها مسیر مورد تأیید خداوند را ادامه نمی­‌دهند و ترس و لرز بسیار دارند که مبادا مشکل دیگری هم برایشان رخ دهد. کاش به حرف خودشان دل می­‌بستند؛ کاش اعتماد می‌­کردند که خداوند دست آنها را رها نمی‌­کند و کاش همانند آن کودک که مسیر پدر را ادامه می­‌دهد، مسیر الهی را ادامه می­‌دادند. مسیری که قطعاً راه موفقیت و سعادت را در پیش دارد.

✍️جواد عصاررودی