◽️موقعیت جغرافیایى فلسطین: فلسطین قسمتی از سرزمین شام (سوریه، اردن و لبنان) به شمار مى‌رود که از شرق به کشور اردن، از غرب به دریاى مدیترانه، از شمال و شمال شرقى به لبنان و سوریه و از جنوب به خلیج عقبه و صحراى سیناى مصر متصل می‌گردد.
کشور فلسطین در حال حاضر به سه بخش تقسیم مى‌شود که عبارتند از: ۱. سرزمین اشغالى ۱۹۴۸ که یک میلیون و صد هزار فلسطینى را در خود جاى داده است. ۲. کرانه باخترى که مساحتى بالغ بر ۵۶۵۰ کیلومتر مربع داشته و شهر قدس را در برمى‌گیرد و جمعیت فلسطینى آن قریب به یک میلیون و پانصدهزار نفر است. ۳. نوار غزه با مساحتى بیش از ۳۵۰ کیلومتر مربع که جمعیت فلسطینى آن حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر می‌باشد. تقریبا ۴ تا ۵ میلیون فلسطینى نیز بعد از اشغال فلسطین به دست یهودیان آواره شده و در کشورهاى اردن ، سوریه و لبنان زندگى مى‌کنند.
فلسطین به سبب سه ویژگی خاص: ۱. جایگاه جغرافیایى ممتاز، ۲. حاصلخیزى زمین و ۳. احترام و قداستى که از آن برخوردار است، در طول تاریخ عرصه کشمکش‌ها و درگیرى کشورها و امپراطورى‌های مختلف بوده و مردم این دیار همیشه به پایدارى و مقاومت در برابر مهاجمان پرداخته‌اند.
◽️اصالت ساکنان فلسطین: فلسطین از حیث تاریخى، سرزمین اعراب فلسطین است، زیرا قبایل عرب کنعانى بیش از هفت هزار سال قبل از میلاد، از منطقه مجاور شبه جزیره عرب به این سرزمین آمده و در آن سکنى گزیدند. به همین خاطر قبل از آنکه قبایل دریاى مدیترانه به این منطقه بیایند و با کنعانى‌ها هم‌زیستى کنند و نام فلسطینی بر اهالى آن غالب گردد، قبایلی مانند یبوسى‌ها و فنیقى‌ها در این سرزمین مى‌زیسته‌اند.
یهودیان اولین بار در زمان حضرت ابراهیم (ع) به این سرزمین وارد شدند و اوج قدرتشان در زمان حضرت سلیمان (ع) بود. ولی آنها توسط بخت النصر و رومیان مسیحی از این سرزمین اخراج شدند و در این بین تعداد زیادی از آنها کشته و یا اسیر شدند، به همین دلیل در زمان فتح فلسطین توسط حضرت عمر فاروق (رض) هیچ یهودی‌ای در آنجا وجود نداشت، زیرا مسیحیان از ورود آنها منع نموده بودند.
این سرزمین مبارک در سال ۱۰۹۹ م توسط صلیبی‌ها غصب شد که مجددا در سال ۱۱۸۷ م توسط فرمانده بزرگ سلطان صلاح الدین ایوبی پس گرفته شد.
یک بار دیگر این سرزمین توسط فرانسوی‌ها به رهبری ناپلئون اشغال گردید که احمد پاشا الجزار فرمانده شهر عکا در سال ۱۷۹۹ م آن را پس گرفت.
بعد از آن بریتانیا یا همان روباه مکار و پیر استعمارگر بارها سعی نمود تا یهودیان را به این سرزمین برگرداند که همیشه با مخالفت حکام عثمانی مواجه بود و تا زمانی که خلافت عثمانی پابرجا بود، نتوانست این کار را انجام دهد.
بریتانیا خبرنگار یهودی‌ای را به نام تئودور هرتسل را برای تشویق و بازگرداندن یهودیان به فلسطین برگزید و او نخستین کنگره صهیونیستى در شهر پازل سوئیس در سال ۱۸۹۷ م با حضور صدها تن از شخصیت‌هاى یهودى سراسر جهان برگزار نمود. تئودور هرتسل سعی نمود که سلطان عبدالحمید دوم را با سکه‌های طلا بخرد و سرزمین فلسطین را غصب نماید که این سلطان شجاع عثمانی گفت: این سرزمین از آن مسلمانان است و در مقابل تمام سرمایه یهودیان جهان وجبی از این سرزمین را به تو واگذار نخواهم نمود، به همین علت یهودیان او را در سال ۱۹۰۸ م سرنگون ساختند.
◽️غصب فلسطین توسط یهودیان با حمایت کشورهای غربی: به دنبال شروع جنگ جهانى اول، بریتانیا در سال ۱۹۱۷ م با موافقت فرانسه، آمریکا و بقیه کشورهاى غربى، بیانیه‌اى را صادر کرد و به روچیلد سرمایه‌دار یهودى قول داد: وطنی یهودی براى یهودیان در فلسطین ایجاد کند. این وعده به «بیانیه بالفور» موسوم گشت. در سال ۱۹۱۸ م هم‌زمان با شکست ترکیه و اشغال فلسطین توسط بریتانیا، کشورهاى یادشده تلاش کردند زمینه برپایى دولت یهودى را در فلسطین مهیا نمایند. در همین رابطه سازمان ملل با قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، به منظور برپایى دولت یهودى در آن موافقت کرد. بریتانیا نیز نماینده‌اى یهودى تبار به نام هربرت صاموئیل را در سال ۱۹۲۰ م به فلسطین گسیل داشت تا مقدمات کوچ یهودیان سراسر جهان را به آنجا فراهم آورد.
بعد از آن بریتانیا شروع به آموزش دادن نیروهای یهودی کرد و در این بین قیام‌های فلسطینیان را نیز به شدت سرکوب نمود. حتی در برهه‌ای از زمان ژنرال مونت کورى جنایتکار را به فلسطین فرستاد که او بسیاری از مجاهدین را شهید و خانه‌های مردم فلسطین را تخریب و زمین‌هایشان را غصب نمود.
قیام‌هاى مردم فلسطین ادامه پیدا کرد، ولی کوچ یهودیان سراسر جهان با هدف اشغال فلسطین نیز ادامه یافت تا اینکه پس از پایان جنگ جهانى دوم در سال ۱۹۴۵ م، بریتانیا و آمریکا توانستند در سال ۱۹۴۷ م از طریق سازمان ملل متحد قطعنامه تقسیم فلسطین را صادر کنند.
◽️تشکیل کشوری به نام اسراییل: بن گوریون رهبر باندهاى صهیونیستى تأسیس کشور اسرائیل در سرزمین‌هاى اشغالى را در سال ۱۹۴۸ م اعلام نمود. مدتى بعد آمریکا جنایتکار دولت صهیونیستى را به رسمیت شناخت و به دنبال آن اتحاد جماهیر شوروى هم چنین کرد و بعد کشورهای غربی یکی بعد از دیگری این کشور ظالم را به رسمیت شناختند. در زمان اعلامیه بالفور در سال ۱۹۱۷ م سهم یهودیان از سرزمین فلسطین سه و نیم درصد و در سال ۱۹۴۷ م شش و نیم درصد بود، ولی امروزه بیش از نود درصد اراضى فلسطین به صورت کاملاً غیرقانونى و غاصبانه در مالکیت یهودیان می‌باشد.
◽️نتیجه: یهودیان با کمک کشورهای غربی و آمریکا توانستند سرزمین خاص اعراب فلسطینی را غصب نمایند. بعد از غصب آنها وظیفه همه کشورهای اسلامی مخالفت و جهاد با غاصبین بود که متأسفانه کشورهای اسلامی در این مورد کوتاهی نمودند. اما از همه سخت‌تر و اندوهناک‌تر این است که در هفته‌های گذشته برخی کشورهای اسلامی، کشور غاصب و ظالم یهود را به رسمیت شناختند و با این کار خود بزرگترین ظلم را اول به خود، بعد به دین و اسلام و در آخر به مردم آزاده و عزیز فلسطین کردند.
به امید روزی که دوباره سلطان صلاح الدینی پیدا شود و سرزمین پاک و مقدس فلسطین را از اشغال یهود غاصب و ظالم نجات عنایت فرماید.
محمد مکفی رودی
دیدگاهتان را بنویسید