حاجی عبدالوهاب، 96 ساله، دهمین شخصیت تأثیرگذار بین 500 شخصیت برتر و تأثیرگذار مسلمان در سال‌های 2014 و 2015 میلادی بود. او در اوایل 1944 به جماعت دعوت و تبلیغ پیوست و پس از درگذشت مولانا محمدیوسف کاندهلوی، سومین امیر و رهبر این جماعت بین‌المللی شد.
حاجی عبدالوهاب که متولد دهلی است، در جوانی عضو فعال «مجلس احرار اسلام» بود که زعامت آن را «شاه عطاءالله بخاری» در دست داشت.
رسانه‌های پاکستانی گزارش داده‌اند حاجی عبدالوهاب در یک بیمارستان خصوصی تحت درمان بوده است. تشییع جنازه او شامگاه (یکشنبه 27 آبان) برگزار خواهد شد.
- عروج قافله‌سالار دعوت و تبلیغ
امروز یکی از ستارگان پرفروغ آسمان دعوت و خیرخواهی به‌سوی جهان آخرت پر گشود؛ شخصیت مجاهد و دعوتگر نستوهی که عمرش را برای خدمت به دین و در راه دعوت انسان‌ها به‌سوی الله تعالی وقف کرده بود و هرگز در این راه خستگی را نمی‌شناخت، شخصیتی که میلیون‌ها نفر از انسان‌ها از او درس توحید برگرفتند و روزانه چندین ساعت از الله تعالی می‌گفت و عظمتش را بیان می‌کرد و عطش روحی خود و دیگر شنوندگان را فرو می‌نشاند.
حاجی عبدالوهاب رحمه‌الله در مجاهده و خدمت به دین به‌ویژه در راه «دعوت» سنگ تمام گذاشت و در زندگی‌اش جز خیرخواهی و نصیحت و دعوت إلی الله چیزی دیگر نمی‌شناخت.
حاجی عبدالوهاب رحمه‌الله در تاریخ 1922 میلادی در هند دیده به جهان گشود و سهارانپور موطن آبایی ایشان و مهد علم و دعوت بود.
حاجی عبدالوهاب از دوران جوانی با موسس نهضت دعوت و تبلیغ مولانا الیاس کاندهلوی رحمه‌الله (ت: 1944م) آشنا گردید و با وی همراه شد و سال‌های اخیر زندگی ایشان را دریافت.
پس از تقسیم هند و پاکستان، خاندان حاجی عبدالوهاب به پاکستان مهاجرت کردند و ایشان تحصیلات خود را در دانشگاه لاهور به پایان رساند.
پس از وفات مولانا الیاس، با فرزند و جانشین ایشان مولانا محمدیوسف کاندهلوی (ت: 1965 م) همراه شد و از وی بسیار بهره برد و علوم و معارف وی را برای دیگران بیان می‌کرد.
پس از وفات مولانا محمدیوسف، با مولانا انعام‌الحسن (ت: 1995 م) همراه شد و در راستای دعوت إلی الله تلاش‌های فراوانی داشت.
حاجی عبدالوهاب با مولانا عبدالقادر رائیپوری رابطۀ اصلاحی برقرار کرد و به‌منظور تزکیه نفس و اصلاح باطن در محضر ایشان حاضر شد.
حاجی عبدالوهاب پس از استقلال پاکستان در سال 1947 میلادی راه دعوت را در پیش گرفت و در این راستا فداکاری‌‌های زیادی کرد تا آن‌که کار دعوت و تبلیغ در جهان گسترش یافت و جماعت‌های تبلیغ از مرکز رائیوند حرکت کرده، در گوشه‌های مختلف دنیا و کشورهای دور و نزدیک رسیده به ارشاد مردم پرداختند و در نتیجهٔ همین فداکاری‌ها میلیون‌ها نفر در اقصانقاط دنیا با دین آشنا شده، زندگی‌شان دگرگون شد.
خود حاجی عبدالوهاب نیز به بسیاری از کشورها سفر کرد و مردم را به سوی دین دعوت داد.
محمدشفیع قریشی، نخستین امیر تبلیغ در پاکستان بود و حاجی عبدالوهاب در سال 1992 میلادی پس از وفات دومین امیر تبلیغ مولانا بشیراحمد پدر مولانا احسان‌الحق حفظه‌الله به‌عنوان امیر تبلیغ در پاکستان تعیین گردید. همچنین مولانا انعام‌الحسن کاندهلوی سه سال قبل از وفات خود، ایشان را جزو اعضای شورای جهانی دعوت و تبلیغ قرار داد که اعضای اصلی شورا ده نفر هستند.
حاجی عبدالوهاب در جوانی مدتی به‌عنوان بخشدار تعیین گردید؛ اما به‌خاطر کار دین از این سمت کناره‌‌گیری کرد.
حاجی عبدالوهاب با توجه به رویه مبتنی بر اعتدال و شیوهٔ خیرخواهانه‌اش در میان همه گروه‌ها و احزاب شخصیتی قابل احترام شمرده می‌شود.
مولانا طارق جمیل می‌فرماید: من کسی را که این‌قدر درد امت داشته باشد مانند حاجی عبدالوهاب ندیده‌ام.
نخست‌وزیر پاکستان در یکی از دوره‌ها با مبلغ هنگفتی به نزد حاجی عبدالوهاب حاضر می‌شود و مبلغ را به ایشان تقدیم می‌کند، حاجی عبدالوهاب می‌گوید: ما پول نمی‌خواهیم، انسان می‌خواهیم که در راه الله بیرون رود. نخست‌وزیر هرچه اصرار می‌کند، حاجی عبدالوهاب از پذیرفتن پول امتناع می‌ورزد. نخست‌وزیر می‌گوید: حاجی صاحب، هیچ کسی را نمی‌یابید که این قدر مال به شما بدهد. حاجی عبدالوهاب در پاسخ می‌گوید: شما نیز هیچ کسی دیگر را نمی‌یابید که این همه پول را رد کند.
حاجی عبدالوهاب در بامداد روز یکشنبه 10 ربیع الأول 1440 در عمر 96 سالگی به دیار باقی شتافت.
وفات حاجی عبدالوهاب پس از اجتماع جهانی رائیوند صورت گرفت که در این اجتماع با همه علما و داعیان سراسر جهان دیدار کرد و در زمینه شفقت بر امت و احساس مسئولیت آنها را توصیه نمود.
اللهم اغفرله وارحمه وعافه واعف عنه واکرم نزله. اللهم لاتفتنا بعده ولاتحرمنا أجره
✍️ مولوی عبداللطیف نارویی منبع: سنی‌آنلاین
دیدگاهتان را بنویسید