مولوی گل محمد منصوری، در نماز جمعه اهل سنت شهر خواف، ضمن تاکید بر موضوع “اهمیت قدس، قبله‌ی اول مسلمانان” “اجرای عدالت در جامعه” “گوش فرا دادن به سخنان علما مانند شیخ‌الاسلام مولانا عبدالحمید و مولانا مطهری(حفظهم‌الله)” “نگاه به عملکرد حضرت عمر(رض)” بیان کرد:
تمام روابط عمر فاروق(رض) بر چند قسم بود: اول رابطه عادلانه دین با مردم، از راه رفع موانع تبلیغ و آزادی اندیشه و عدم تفتیش عقاید.
ایشان در استخدام‌ها به مذهب و اندیشه نگاه نمی‌کرد بلکه به کارایی توجه می‌کرد؛ اگر یک یهودی شایسته می‌دید، از او کار می‌گرفت. حضرت علی(رض) هم همین‌گونه بودند و از یک انسان غیر مسلمان که صلاحیت داشت، در امورات استفاده می‌کرد.
در فتح شوشتر ۴ هزار گارد پادشاهی ایران به ارتش عمر فاروق(رض) ملحق شدند و شهر شوشتر فتح شد و دلیل آن اعلان “لا اکراه فی الدین” حضرت عمر فاروق(رض) بود.
آن‌ها به دلیل ظلم و ناعدالتی، پشت به حکومت خود کردند.
اگر معبدی بود، می‌گذاشتند که آزاد باشد ولی متاسفانه در برخی کشورهای اسلامی و در مرکز اصلی قدرت ما، یعنی تهران، که بارها علما مانند شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید و مولانا مطهری(حفظهم‌الله) بیان کرده‌اند، اهل سنت مسجدی برای نماز خواندن ندارند.
دوم، رابطه‌ی دولت با مردم براساس عدالت بود نه براساس جناح و حزب و… .
اگر زمامداران حکومت اسلامی این‌کارها را رعایت کنند، مردم جان خود را فدا می‌کنند؛ هیچ کسی مخالف امنیت و آسایش نیست؛ باید سخن واعظان رابشنویم. حضرت عمر(رض) از منتقدین خود تقدیر و تشکر می‌کرد.
وقتی قدرت و سرمایه بیاید، فساد را به همراه دارد و باید به ما تذکر داده شود.
سوم، رابطه‌ی عادلانه با مردم از راه اصلاحات و عمومی کردن منابع طبیعی از قبیل: آب، خاک، معادن و… .
در مناطقی که معادن در آن‌جا وجود داشت، عمر فاروق(رض)، اولویت را به مردم منطقه می‌داد، ضمن این‌که تمام منطقه شریک بودند.
چهارم، رابطه‌ی با خداوند.
ایشان از بس که گریه می‌کرد، به چهره‌ی او دو علامت پیدا شده بود و این به دلیل رابطه‌ی ایشان با خداوند بود.
قدس، قبله‌ی اول مسلمین، دارای جایگاه والایی است
مسجد الاقصی، قبله‌ی اول مسلمانان و محل معراج پیامبر(ص) و سومین مسجد معظم امت اسلامی است. مسجد الاقصی، مدت‌ها به دست دشمنان دین خدا بود تا این‌که اولین فاتح قدس، فاروق اعظم(رض)، مسجد الاقصی را از دست دشمنان نجات داد.
در زمان حضرت عمر(رض)، لشکر اسلام در دو جبهه مختلف، با روم و ایران مشغول جنگ بود، اما قلب عمر(رض)، برای فتح قدس می‌تپید. در زمان ایشان، شهرهای شام یکی پس از دیگری فتح می‌شود و نوبت به قدس می‌رسد که در آن زمان بالای ۱۵۰ هزار جمعیت داشت.
قدس شهری متبرک و از اماکن مهم اسلامی است.
وی افزود: وقتی نامه‌ی فرماندهان به حضرت عمر(رض) می‌رسد، با اکابر مهاجرین و انصار مشورت می‌کنند و اکابر مشوره می‌دهند که ایشان در نبرد حضور پیدا کنند، زیرا؛ نگهبانان و بزرگان بیت المقدس گفته بودند که تا امیرالمومنین را نبینیم، شهر و بیت المقدس را تسلیم نخواهیم کرد.
ما باید آسیب شناسی کنیم که چرا کشورهای مسلمان وارد پیمان ابراهیم می‌شوند و با اسرائیل رابطه برقرار می‌کنند! چه چیزی باعث شد که خون مقدس شهدای فلسطین، پایمال شود. یهود و نصاری، هرگز از ما راضی نمی‌شوند تا وقتی که امت اسلامی، تن به خواسته‌های آنان دهند.
اسقف اعظم شهر قدس، وقتی می‌بیند که عمر فاروق(رض) به شهر نزدیک می‌شود، کسی را می‌فرستد و اعلام می‌کند که ما حاضر به صلح هستیم و حضرت عمر(رض) هم راضی به این کار می‌شود. مفاد قرار داد و صلح‌نامه این‌گونه بود که اول، اهالی شهر قدس، چه سالم و چه مریض و اماکن و صلیب‌های آنان، از هر تجاوزی محفوظ است.
در مکتب عمر فاروق(رض) آزادی اندیشه وجود دارد.
دوم، اهالی این شهر مجبور به پذیرش دین اسلام نیستند؛ کسی را نمی‌توانیم مجبور به اجرای احکام اسلامی کنیم. مردم در انجام مراسم مذهبی خود آزاد هستند و باید جزیه پرداخت کنند و در عوض، سپاه اسلام، امنیت آنان را تامین می‌کند.
سوم، مردمان غیر بومی، با تمایل خویش می‌توانند در قدس بمانند یا خارج شوند و ارتش اسلام از آنان حفاظت می‌کند.
حضرت عمر(رض)، اسلام را با زور شمشیر به بیت‌المقدس نبرد
مولوی منصوری ادامه داد: حصرت عمر(رض) بعد از امضای صلح‌نامه به طرف بیت المقدس حرکت می‌کنند و اسقف و مردم قدس، جلوی دروازه شهر، و منتظر برای ورود فاتح قدس، حاضر می‌شوند. حضرت عمر(رض) با لباس‌های ساده و با خوش‌رویی، خوشامدگویی مردم را پاسخ می‌دهد.
عدالت را از حضرت عمر(رض) را یاد بگیریم و بدانیم که با شعار، قدس آزاد نخواهد شد!
حضرت عمر(رض) با پای پیاده از اماکن مذهبی دیدن می‌کند که ناگهان صدای اذان بلند می‌شود و اسقف می‌گوید: داخل کلیسای بزرگ شهر نماز بخوان اما خلیفه اسلام قبول نمی‌کند و می‌فرماید: ما پیمان بستیم که به کلیساهای شما کار نگیریم. اگر در کلیسا نماز بخوانم، آیندگان آن را به عنوان جایگاه تاریخی، آن را به مسجد تبدیل خواهند کرد. ایشان خارج کلیسا شروع به نماز خواندن می‌کند.
ایشان دست خود را جارو قرار می‌دهد و داخل بیت المقدس را تمیز می‌کند. مسیحیان آن‌قدر مجذوب کارهای عمر(رض) می‌شوند که ۴ هزار تن از آنان مشرف به اسلام می‌شوند.
عمر(رض)، اسلام را با زور شمشیر به بیت‌المقدس نبرد، لذا؛ این رفتار خلیفه، چنان محبتی در دل مسیحیت ایجاد کرد که آنان سر تعظیم برای ایشان فرود آوردند.
عمر(رض) جلوی صدای حق را نمی‌گرفت، زندان و زندانی در حکومت ایشان معنایی نداشت. قضات ایشان در امر قضاوت، مستقل بودند و تحت فرمان یک نفر نبودند. عمر فاروق(رض) صدای دادخواهان را می‌شنید و آنان را خفه نمی‌کرد و با اسلحه به طرف آنان نمی‌رفت.
عدالت را باید از عمر فاروق(رض) یاد بگیریم که استاندار و پسر وی را به خاطر حق مظلومی تنبیه می‌کند، نه این‌که جنایت را پشت قدرت و حکومت پنهان کنیم و حقوق و خون مظلومین را پایمال کنیم.
وقتی استاندار یک شهر می‌خواست حکم خود را از حضرت عمر(رض) را بگیرد، ایشان کودکی را بوسه زدند، آن شخص به حضرت عمر(رض) گفت: آیا شما کودکان را می‌بوسید؟ ایشان حکم او را پاره کرد و گفت: تو که بر کودکان رحم نمی‌کنی چگونه می‌توانی والی من باشی؟
از نظر حضرت عمر(رض)، انسانیت مهم بود
وی ادامه داد: استاندار، فرماندار و بخشدار و… باید با گذشت باشند و درد دل مردم را بشنوند. نیروی انتظامی، اطلاعات و ادارات باید با رحم و گذشت باشند.
حضرت عمر(رض) در زمان قحطی مدینه قسم خورد که تا زمانی که این حالت مردم رفع نشود، از خوردن چربی و گوشت پرهیز خواهم کرد. آیا حاکمان امت اسلامی این‌گونه هستند؟
این همه اختلاس انجام می‌شود در حالی که تورم و مشکلات اقتصادی، امت اسلامی را در بر گرفته است.
از نظر حضرت عمر(رض)، انسانیت مهم بود.
در رمضان باید بیش‌تر به یاد فقرا و مستضعفان باشیم
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مدرس حوزه علمیه احناف خواف، در مراسم نماز جمعه (۲۵ فروردین ماه ۱۴۰۲) اهل سنت این شهر، با تلاوت آیه (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ) به ایراد سخن پرداخت.
مولوی گل محمد منصوری در آغاز سخن گفت: پیامبر(ص) فرمودند: برای روزه‌دار دو خوشحالی است، یکی هنگامی است که افطار می‌کند، چون توانسته است روزه بگیرد و یک خوشحالی هنگام ملاقات با پروردگارش است.
پیامبر(ص) در بخشی از یک خطبه‌ی مفصل می‌فرمایند: در رمضان، نفل شما مساوی با فرض و فرض شما مساوی با ۷۰ فرض می‌باشد. خداوند فضایل زیادی در رمضان قرار داده است که هدفش اصلاح نفس ما است. در رمضان باید بیش‌تر به یاد فقرا و مستضعفان باشیم.
علما برای رمضان، فلسفه‌های مختلفی بیان کرده‌اند.
یکی از درس‌های رمضان، استقامت است. در هوای گرم، چندین ساعت از خوردن و نوشیدن دست کشیدن و از همسر حلال خود فاصله گرفتن، خودش تمرینی است که از وقت سحر تا وقت افطار انجام می‌دهیم تا در ۱۱ ماه دیگر، در مقابل نفس اماره، از حرام توقف کنیم و حقوق کسی را ضایع نکنیم.
در رمضان شکم خود را از حلال دور نگه می‌داریم که در ماه‌های بعدی به سمت گناه و معصیت حرکت نکنیم. درس دیگر رمضان، رعایت صله‌ی رحم است. پیامبر(ص) فرمودند: حلال نیست برای برادر مسلمان که بیش از ۳ روز با برادر مسلمان دیگر، ارتباطش قطع باشد. بت درون و غرور خود را بشکنیم و با برادران و خواهران مسلمان، رابطه دوستانه برقرار کنیم.
پایبندی به نمازهای جماعت و کارهای خیر، از درس‌های رمضان است
وی ادامه داد: درس بعدی رمضان، مقید بودن به نمازهای جماعت است. پیامبر(ص) فرمودند: از خدا بترسید و نماز را سر وقت بخوانید.
زکات سالی یک مرتبه، حج در وقت توانگری و… اما نماز روزی ۵ مرتبه و معراج مومنین می‌باشد و به همین دلیل اهمیت بالایی دارد.
پیام بعدی رمضان، کثرت راه‌های خیر است؛ در رمضان کارهای خیر از قبیل صدقه و خیرات زیاد است. این کار‌ها را می‌کنیم تا بعد از رمضان هم به فکر فقرا باشیم.
در این ماه و به ویژه در ده شب آخر و خصوصا شب‌های طاق، سرنوشت ما رقم می‌خورد که آیا ما در لیست معاف شدگان قرار می‌گیریم یا خیر؟ در این دهه، شبی قرار دارد که عبادت آن مانند عبادت ۸۳ سال است.
بزرگان گفته‌اند: اگر کسی نماز عشا و بامداد را با جماعت دریابد، خداوند از فضایل شب قدر برای این فرد عطا می‌کند.
حال این‌که بعضی بزرگان حالات خاصی نصیب آنان شده است و روشنی دیده‌اند، یک حالت ویژه است اما کسانی که در شب قدر، نماز عشا و بامداد را با جماعت بخوانند، از شب قدر بهره‌ی کافی را خواهند برد.
مقصد روزه، تربیت بندگی است
مولوی منصوری گفت: مقصد روزه، تربیت بندگی است.
بعضی اعمال به وسیله‌ی حرکات ظاهری انجام می‌شود، مانند: نماز، حج، زکات و… اما روزه حرکتی است که فقط انسان و خدایش می‌داند. کسی که برای رضای خدا روزه می‌گیرد، پاداش کامل را از خدا می‌گیرد. در روزه، ایمان ما امتحان می‌شود.
در امانت، اگر به آن وفا کردیم، ایمان ما درست بوده است و در روزه هم، اگر روزه‌دار بودیم و امانت روزه داری را رعایت کردیم، ایمان ما محک خورده شده است.
افرادی بودند که سال گذشته بودند و الان نیستند، پس قدر رمضان را بدانیم. روزه ضمن این‌که فکر و اعتقاد ما را درست می‌کند، در صحت و سلامتی بدن نیز مفید است. پزشکان مطالبی نوشته‌اند که روزه، چربی‌های بدن ما را که باعث ضرر در بدن ماست و مانند میکروبی شده است که بدن را آلوده می‌کند، خنثی می‌سازد.
