ایشان در ابتدای سخن بیان داشت: خداوند برای سعادت و خوشبختی انسانها راهی را تجویز نموده که آنرا توسط انبیا به ما رسانده است. عموما راهی را که خود انسان انتخاب میکند بر این مبناست که زمانهی موجود را نگاه میکند و فکر آینده را نمیکند. به فکر این است که مضرات پیشرو را برطرف کند و این فکر را میکند که با موت همه چیز تمام میشود. کسی که خوشحال است، خوشحالی او تمام میشود و کسی که در رنج و پریشانی است، آن رنج و پریشانی تمام میشود. اما خدایی که ما را خلق کرده است میفرماید: یقینا روز قیامت شما برانگیخته میشوید و بعد از این زندگی دنیا، یک زندگی طولانی دارید.
مولوی پرواز خاطرنشان کرد: زندگی انسان چهار منزل دارد. منزل اول شکم مادر است، منزل دوم شکم دنیا است، منزل سوم قبر است و منزل چهارم منزل آخرت است. انسان در شکم مادر هیچ اختیاری از خود ندارد؛ نه خودش اختیاری دارد و نه پدر و مادر او اختیاری دارند، بلکه خداوند است که در رحم مادر تصویر میکشد. اما این انسان وقتی که پا به دنیا میگذارد خداوند او را پرورش میدهد. در زندگی دنیا خداوند اختیاراتی به انسان عطا کرده است؛ هم اختیار فرمانبرداری و هم اختیار نافرمانی دارد. البته همهی اختیارات را کامل برای او قرار نداده است و مقداری اختیار به او داده است. مثلا با دست میتواند خیرات دهد و هم بر کسی ظلم کند. خدواند ذلتی را که برای حضرت یوسف حاصل شد، به عزت تبدیل کرد و عزت قارون را با آن همه ثروت به ذلت مبدل ساخت. این حالات تحت ضابطه و قوانینی است که بسیار مستحکم است. یعنی حالاتی که بر زندگی ما حاکم میشود مطابق با اعمال میباشد.
پیامبر اکرم(ص) میفرمایند: شخص دانا و زیرک کسی است که قبل از مردن، خود را برای آن آماده کند، به همین دلیل باید به فکر آخرت خود باشیم. تنها چیزی که در قبر و آخرت به درد ما میخورد همین یقین و اعمال درست میباشد.
ایشان افزود: قبر ما زمانی باغی از باغهای بهشت میشود که در این دنیا اعمال صالحی داشته باشیم، و اگر اعمال ما درست نباشند قبر ما به گودالی از گودالهای جهنم تبدیل میشود و عذابهای گوناگونی در آنجا بر ما وارد میشود.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف گفت: زندگی دنیا مهلتی است تا رضای الله را حاصل کنیم. حافظ ابن قیم میفرماید: ما مسلمانان اگر خواسته باشیم محبت خدا را حاصل کنیم، این محبت با گناه و معصیت حاصل نمیشود، محبت الله با احکامات الهی و سنتهای نبی کریم(ص) حاصل میشود. کامیابی همه ما و شما در اطاعت از خدا و رسول میباشد. در جاهای مختلف قرآن خداوند، معیار سعات را ایمان و عمل صالح قرار داده است.
ایشان در پایان بیان داشت: برای اصلاح جامعه، نماز مهمترین رکن است. خدواند متعال میفرماید: نماز، فحشا و منکرات را از بین میبرد. و راه دیگر برای اصلاح جامعه، راه دعوت و تبلیغ است. بسیاری از جوانان میگویند: ما سه روز تشکیل شدیم و در زندگی ما انقلاب آمد و همهی راههای گناه و معصیت را ترک کردیم.
مولانا الیاس(رح) میفرمایند: اگر نام این حرکت را بخواهم تغییر دهم آن را (تحریک ایمان) نامگذاری میکنم. دعوت و تبلیغ، حرکتی است که همیشه از بزرگی خدا بیان میشود. حرکت دعوت و تبلیغ، حرکتی است که افراد آن همیشه در جاهای پاکیزه مانند مساجد که خانههای خدا هست، حضور دارند. عزیزان همهی این حالاتی که بر ما پدیدار میشود به دلیل این است که ما برگردیم و راه خدا و قرآن را در پیش بگیریم.
دیدگاهتان را بنویسید