به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مدرس حوزه‌ی علمیه احناف خواف، در مراسم نماز جمعه(۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۱) اهل سنت این شهر، با تلاوت آیه( وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا) و احادیث ( اکمل المومنین ایمانا احسنهم خلقا و خیارکم خیارکم لنسائهم) (خیرکم خیرکم لاهله و انا خیرکم لاهلی) پیرامون موضوع حقوق زوجین به ایراد سخن پرداخت.
مولوی محمود نعمایی بیان کرد: کانون خانواده با توجه به حقوق طرفین پایدار می‌ماند. زندگی مشترک و بنیاد خانواده با اخلاص، خودگذشتگی، توجه به حقوق طرف مقابل زیبا‌تر می‌شود. اگر هر فرد درخواست داشته باشد که حق من از زندگی باید مشخص شود اما خودش در ادای حقوق طرف مقابل کوتاهی کند، آن زندگی لذت‌بخش و همراه با آرامش نیست، احساس آرامش در آن زندگی به فنا می‌رود، فرزندان دچار اضطراب و پریشانی می‌شوند و اگر هرکس دنبال حق خودش باشد و حق طرف مقابل را فراموش کرده باشد، ممکن است زندگی از هم بپاشد و این زندگی در راهروهای دادگاه‌ها و شوراهای حل اختلاف سپری شود. این مسائل باعث می‌شود که زن و شوهر از هم جدا می‌شوند و فرزندان این‌ها هم آینده‌ی خطرناکی خواهند داشت. وقتی بیان حقوق می‌شود، انسان باید ببیند که چه حقی از طرف مقابل بر گردنش هست و به دنبال این نباشد که حق خود را برطرف مقابل ثابت کند، بلکه به دنبال این باشد که حقوق طرف مقابل را اداء کند.
وی ادامه داد: شوهر به عنوان قوام و بزرگ خانه و کسی که قرآن او را به عنوان سرپرست معرفی کرده است، حقوقی دارد که باید همسر توجه کند، جایگاه شوهر را مد نظر داشته باشد و آن قوامیتی را که خداوند به شوهر داده است را در نظر بگیرد. بی‌احترامی به شوهر خود نکند، توجه داشته باشد که مرد سرپرست و بزرگ خانواده است و حق و حقوقی دارد که تمام زندگی و تلاش خود را به کار می‌گیرد تا زن و فرزند او زندگی خوبی داشته باشند و به همین خاطر زن، حق و حقوق شوهر را در نظر بگیرد. وقتی شوهر، بعد از کار و زحمت به خانه برمی‌گردد، انتظار دارد خستگی‌ای که از صبح دیده است را با دیدن زن و فرزند به فراموشی بسپارد. زن باید توجه کند که وقتی شوهر وارد خانه می‌شود، با چهرهی باز، رفتار نیکو، صحبت شیوا و لبخند از شوهرش استقبال کند تا خستگی شوهر خارج شود.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف ادامه داد: وقتی شوهر وارد خانه می‌شود زن با وجود این‌که خسته است به دلیل کارهای خانه، شکایاتی از فرزندان دارد و یا وسایلی را لازم دارد که در خانه نیست، به همین خاطر نباید در وهله‌ی اول ورود شوهر، این‌ها را بازگو کند بلکه صبر کند شوهر کمی استراحت کند و بعد به او بگوید و چهرهی عبوس نداشته باشد. در صورتی که این‌ها رعایت نشود، کانون گرم خانواده به سردی می‌گراید. حق شوهر این است که زن به نیازهای شوهر پاسخ دهد، توجه داشته باشد و برای همسر خود، آرایش کند، زینت دهد و نظافت را رعایت کند. گاهی مسئله برعکس می‌شود و زن در خانه توجه ندارد ولی وقتی می‌خواهد از خانه خارج شود، خود را تزئین و آرایش می‌کند. اگر آرایش و خوشبویی زن را یک نامحرم در بیرون ببیند، برای زن این یک وبال و لعنت است. زنان باید به مسائل جنسی شوهر توجه کنند و این گونه تصور نکنند که اگر من تمکین نکنم، عزتم بالا می‌رود نه خیر! بلکه توجه‌کردن به شوهر دارای اجر و مزد است. حتی اگر زن مشغول نماز و روزه‌ی نفلی باشد در صورتی که شوهر به همسرش احتیاج داشته باشد، آن روزه و نماز قبول نمی‌شود. بعد از حق خدا و رسول خدا(ص)، بالاترین حق بر گردن زن، حق شوهر است. زن بدون اجازه‌ی شوهر، اجازه‌ی رفتن به خانه اقوام و بستگان را ندارد.
وی گفت: در طرف مقابل هم شوهر توجه کند که زن کنیز او نیست و نیاز دارد گاهی پدر و اقوام خود را زیارت کند. شوهر با روی خوش همسرش را به خانه اقوام او ببرد و اگر اختلافی با خانواده همسر دارد، آن اختلاف را در زندگی نکشد. حق دیگر شوهر این است که زن اجازه ندارد کسی را که شوهر راضی نیست به خانه بیاورد. این مربوط به محارم است و نامحرمان که به طریق اولی نباید به خانه‌ی او بیایند. گاهی کارگر یا شخص خدمات دیگری به خانه می‌آید و زن تنها است که این از لحاظ شرعی درست نیست. از دیگر حقوق شوهر این است که زن شکایت شوهرش را نزد کسی نبرد و او را تحقیر نکند و حتی برخی گفته‌اند: زن شوهرش را با نام صدا نکند و اگر اختلافی هست در خانه حل شود. اختلاف جزء جدانشدنی زندگی است اما این اختلاف باید در خانه حل شود. زن و شوهر نباید اختلافات را از خانه خارج کنند. اگر اختلافات از محدوده‌ی خانه خارج شد، برطرف کردن آن اختلاف مشکل است. اگر اختلافات گسترده شد و از دامنه‌ی خانه خارج گشت، احترام از بین می‌رود. با سرو صدا و فریاد اختلاف حل نمی‌شود.
یکی دیگر از حقوق مرد بر زن این است که زن مال شوهر را بدون اجازه‌ی او خرج نکند و در این کار معین شوهر خود باشد و از او اجازه بگیرد. در طرف مقابل شوهر باید نیازهای همسر را بسنجد و دست خود را خیلی محکم نگیرد. در این مسئله گاهی افراط و تفریط انجام می‌شود. گاهی زن خانه‌ی اقوام را دیده و شوهر خود را مجبور می‌کند که وام بگیرد و وسایل جدید برای خانه تهیه کند و شوهر را به قرض و وام و ربا وادار می‌کند. از طرف دیگر اگر نگاه کنیم شاید شوهر تمکن مالی دارد اما حاضر نیست برای خانواده خرج کند و نیازهای اولیه آن‌ها را برطرف کند.
مولوی نعمایی افزود: مولانا اشرفعلی تهانوی می‌فرمایند: شوهر باید مبلغی را به عنوان خرج خانه به همسر دهد و یک مبلغ دیگری را فقط برای همسرش بدهد. زن با خانواده شوهر بد اخلاق نباشد که حاضر نباشد برای خانواده شوهر حتی چای بریزد و از آن‌ها پذیرایی کند. اگر خانواده زن دعوت باشند شاید بهترین پذیرایی را کند اما برای خانواده شوهر کاری نمی‌کند. زن و شوهر در ابتدا باید تصور کنند که خداوند گویا به آنان دو پدر و مادر داده است و پدر و مادر یکدیگر را به عنوان پدر و مادر خود بدانند. توصیه دیگر مولانا اشرفعلی تهانوی این است که به دلیل این‌که اختلافی بین زن و مادر شوهر شکل نگیرد، مرد خانه‌ی مستقلی برای زن تهیه کند. چون اگر عروس در کنار خانواده شوهر بود، رشته‌ی محبت زن با مادر شوهر به خودی خود از بین می‌رود. زن بیش‌تر از توان شوهر چیزی را درخواست نکند و اگر شوهرش در امور شریعت بی‌توجه است، زن با اخلاق زیبا این‌ها را برای شوهر بفهماند و وظیفه‌ی همسر هم همین است. زن به دلیل مال کم و چهرهی نه چندان زیبا، شوهر خود را تحقیر نکند و خدا را شکر کند که به خاطر این شوهر، از گناهان زیادی در امان است.
وی ادامه داد: اما حقوق اصلی زن بر گردن شوهر هم زیاد است. خداوند در قرآن خطاب به مرد تاکید می‌کند که ای مرد، توجه داشته باش، با این زنی که همسر تو شده است، معاشرت نیکو داشته باش. شاید مرد انتظاراتی داشته است که برآورده نشده است اما بداند که اگر کمبودی در زن وی هست، خداوند متعال این را باعث برکت می‌گرداند. یکی از مسائل مهمی که پیامبر(ص) در آخرین حج خود بیان می‌کنند این است که می‌فرمایند: وصیت من به شما مردان این است که با زنان خود رفتار نیکویی داشته باشید. زیرا؛ گویا این زن‌ها برای شما اسیران و تابعان هستند و با نام خدا برای شما حلال شده‌اند پس با نیکویی با آنان رفتار کنید. خداوند و رسول اکرم(ص) در مورد رفتار خوب با همسر تاکید می‌کنند و بدانیم که این همسر وسیله‌ای برای پاکی ما و وسیله‌ای برای رسیدن ما به بهشت هستند. همه‌ی ما در زندگی باید به دنبال ادای حق طرف مقابل باشیم.
