هر انسانی حریمی دارد و نباید کسی به آن حریم تجاوز کند.

ایشان در مقدمه سخنان خویش گفت: یکی از شاخصه‌ها و نشانه‌های شخص مسلمان این است که به همه چیز احترام بگذارد. این سخن را خداوند متعال در قرآن مجید به ما می‌آموزد: “و لا تقف ما لیس لک به علم ان السمع والبصر والفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولا” ای مسلمان، آنچه به آن علم نداری و به تو مربوط نمی‌شود، دنبالش نرو و جستجو نکن، همانا از شنوایی، بینایی و از دل انسان در روز قیامت سوال خواهد شد.
ایشان با بیان مسئله فقهی در این زمینه افزود: نکته فقهی در این زمینه این است که علما و مفسرین در مورد تعریف گناهان صغیره و کبیره می‌فرمایند: آن گناهانی که خدای تعالی و پیامبر اکرم آن را نهی کرده‌اند جزو گناهان کبیره محسوب می‌شود. اما گناهانی که برای آن نهی و وعیدی نیامده است جزو گناهان صغیره شمرده می‌شود. در آیه فوق، خداوند متعال مسلمانان را از ورود به حریم زندگی مردم و دخالت در امورات آنها نهی می‌کند.
مولوی موحدی اظهار داشت: شخصی، سفیان ثوری(رحمه‌الله) را دشنام می‌دهد، اما ایشان متوجه نمی‌شوند. فردی دیگر خدمت ایشان می‌آید و می‌گوید: آیا می‌دانید فلان شخص شما را دشنام داد؟ ایشان تعجب کردند و فرمودند: با این خبر خود چه چیزی می‌خواهی ثابت کنی؟! مثال تو و آن شخص مثال کسی‌ست که شخصی به‌سوی من تیری پرتاب می‌کند اما به من اصابت نمی‌کند، اما تو آن تیر را با دستت برمی‌داری و بر دلم می‌زنی. خبر آوردن تو دردی را درمان نمی‌کند و حاوی نکته مثبتی نیست.
ایشان تاکید کرد: هر مسلمانی برای خود شخصیتی دارد و آن شخصیت، قابل احترام است و نوع احترام را خداوند متعال و پیامبر اکرم(ص) در قرآن و احادیث برای ما بیان نموده‌اند.
سیدنا علی(رض) می‌فرماید: مراقب افکار خود باشید که تبدیل به افعال شما می‌شود. مراقب افعال‌تان باشید که تبدیل به گفتارتان می‌شود. مراقب گفتار خود باشید که تبدیل به اعمال‌تان می‌شود. مراقب اعمال خویش باشید که منجر به عادت، و عادت منجر به شخصیت، و شخصیت شما، سرنوشت‌تان را رقم می‌زند.
ایشان تصریح کرد: همانطور که دین اسلام دارای حریم خاصی است، همچنین هر انسانی حریمی دارد و نباید کسی به آن حریم تجاوز کند.
مدرس محترم حوزه علمیه احناف خواف خاطرنشان کرد: اگر به زندگی صحابه کرام(رض) بنگریم، می‌بینیم که خودِ شخص گنهکار خدمت پیامبر اکرم(ص) می‌آید و اعتراف به گناه و درخواست مجازات می‌کند. اما اکنون آیا مسلمانی پیدا می‌شود که اعتراف به گناه کند و تقاضای مجازات نماید؟! متاسفانه شاید عده‌ای نیز باشند بدون اینکه اعتراف به گناه کنند، حتی – نعوذ بالله – افتخار به آن گناه نموده و به دیگران تهمت بزنند.
ایشان همچنین افزود: شخصی که از دین و مسائل آن آگاهی ندارد، حق ندارد در این زمینه اظهارنظر نماید و سخن خود را قابل قبول بداند و ترجیح دهد و دیگران را متهم نماید. تفحص و اظهارنظر در مورد مسائل دین مربوط به علما می‌باشد.