سخنران نماز جمعه شهر خواف، در مراسم نماز جمعه(۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۱) این شهر، ضمن تاکید بر موضوع “خیرخواهی برای ملت در حوادث اخیر” با بیان راهکارهای “استفاده از نصایح مولانا عبدالحمید(حفظه‌الله) در صدا و سیما“، “توبه و استغفار مسئولین“، “بررسی علل اعتراضات“، “تواضع مسئولین“، تذکر ضعف‌های دولت توسط ائمه جمعه“، “استفاده از نخبگان در امور مختلف” و “عفو عمومی معترضین اتفاقات اخیر” بیان کرد: برای وضعیتی که در کشور در هفته‌های اخیر ایجاد شده بود، همه باید احساس مسئولیت کنند.
مولوی ابراهیم باهیئت
نماز جمعه 30 دی‌ماه 1401
هرکس توان و استعدادی در خود می‌بیند به نفع جامعه به‌کار گیرد و چنانچه این کار را نکند او خائن است.
بنده معتقدم که در هر حکومتی باید بین مسئولین و ملت الفت و صمیمیت حاکم باشد، اگر غیر از این باشد خیری در آن حکومت نیست.
در هفته‌های اخیر اتفاقاتی افتاد و همه از رسانه‌های مختلف دیدیم و شنیدیم و حالات خوبی حکم‌فرما نبود.
این اتفاقات ظاهرا نشان می‌دهد که بین مسئولین و عمده مردم الفت وجود ندارد و این برای یک حکومت بسیار بد است.
ایشان خاطرنشان کرد: چند راهکار برای اصلاح امور و ایجاد الفت بین مسئولین و ملت بیان می‌کنم.
اول: این‌که مسئولین توبه و استغفار کنند. مسئولین باید توبه و استغفار کنند و از سنت پیامبر(ص) پیروی کنند که پیامبر(ص) روزی ۷۰ تا ۱۰۰ بار استغفار می‌کردند.
وقتی انسان مسئول شد، شیطان و نفس وسوسه می‌کنند و شاید انسان نتواند وظیفه‌ی خود را به خوبی انجام دهد، پس نیاز به توبه دارد.
وقتی یک اتفاق بزرگی در یک مملکت می‌افتد، بخش بزرگی از آن به مسئولین و بخشی به ملت برمی‌گردد.
راهکار دوم این است که در هنگام مواجهه با اعتراضات مردمی، به خصوص اعتراضات نسل جوان، قبل از صدور هر حکم و اعدامی باید علت‌ها بررسی شود که این مردم چه می‌خواهند و چه چیزی کم دارند و چه اتفاقی افتاده که شعار می‌دهند؟
مگر غیر از این است که این‌ها فرزندان همان کسانی هستند که انقلاب اسلامی را به وجود آوردند و با چنگ و دندان از آن حفاظت کردند.
مشکلات اقتصادی و معیشتی، مهم‌ترین علل اعتراضات است
مدرس حوزه علمیه احناف خواف گفت: الان چه اتفاقی افتاده که این مردم اعتراض دارند؟ بنده فکر می‌کنم از مهم‌ترین علل اعتراضات، مشکلات اقتصادی، معیشتی و ناامیدی نسبت به آینده است.
وقتی یک جوان برای ازدواج و تهیه مسکن که از ضروریات زندگی اوست، نیاز به مبالغ میلیاردی دارد در حالی که این جوان بیکار، و یا از درآمد ناچیزی برخوردار است، این باعث ناامیدی وی می‌گردد.
وقتی وعده‌های انتخاباتی را در مهار تورم و… از نمایندگان مجلس و دولت‌مردان می‌شنوند اما خلاف آن را در بازار مشاهده می‌کنند، باعث ناامیدی می‌گردد.
وقتی اعتراض و انتقاد می‌کنند و تاثیری مشاهده نمی‌کنند، از نظر روحی و روانی به‌هم می‌ریزند و ممکن است بر اثر فشار و خشم دوران جوانی، کار خلاف قانون هم مرتکب شوند و اینجاست که مسئولین این‌گونه افراد را باید معذور بدانند.
وی ادامه داد: راهکار سوم این است که مسئولین متواضع باشند.
مسئولین کبر و غرور را کنار بگذارند و این را بپذیرند که در میان این ملت بزرگ، افرادی دانشمند و متخصص فراوان وجود دارد که اگر به آنان اعتماد شود، تحول به وجود می‌آید.
مسئولینی که در لباس روحانیت به این کشور خدمت می‌کنند، این را بدانند که فقط آن‌ها متخصص امور دین و قضاوت نیستند، بلکه صدها و هزاران عالم دین از شیعه و سنی در این کشور وجود دارند که شاید هیچ مسئولیت دولتی نداشته باشند اما در زمینه‌های دینی و شرعی از قبیل تفسیر، حدیث، فقه و قضاوت تخصص دارند.
تواضع یعنی از نظرات، نصیحت‌ها و دیدگاه‌های افراد در موارد مختلف استفاده کردن.
ایشان افزود: راهکار چهارم این است که ائمه جمعه به ویژه در مراکز استان‌ها، همان‌گونه که ضعف‌های دولت‌های گذشته را به مسئولین گوشزد می‌کردند و بسیار مفید بود، ضعف‌های این دولت را نیز تذکر دهند و انتقادات جوانان و نخبگان را منتقل کنند تا مردم احساس تنهایی نکنند.
راهکار پنجم این است که مسئولین، نخبگان را در امور اجرایی به کار گیرند و از سپردن مسئولیت‌ها به افراد غیر متخصص به این دلیل که مثلا خانواده شهید یا جانباز است، به شدت پرهیز کنند.
مولوی باهیئت تصریح کرد: راهکار بعدی این است که صدا وسیمای جمهوری اسلامی، در پخش اخبار و برنامه‌ها به گونه‌ای عمل کند که مردم نیازی به رسانه‌های بیگانه نداشته باشند. مثلا از علمای بزرگ شیعه و سنی که نصیحت‌گر هستند استفاده شود و این چه اشکالی دارد. مگر چه ترسی وجود دارد؟
مراجع تقلید بیایند و برخی از مسئولین را نصیحت کنند، چون آنان مورد اعتماد مردم هستند. همین‌گونه از نصیحت‌های شیخ‌الاسلام حضرت مولانا عبدالحمید(حفظه‌الله) که هرچه بررسی کنیم می‌بینیم گفته‌های ایشان خیرخواهی است، در صدا و سیما استفاده ببرند.
از ۲۰ یا ۳۰ سال پیش بنده سخنرانی ایشان را گوش می‌دادم و می‌دیدم ایشان مردم و مسئولین را نصیحت می‌کنند و خیرخواه ملت هستند و تا جایی خیرخواهی می‌کردند که برخی از انسان‌های متعصب، ایشان را دولتی می‌دانستند و به ایشان خیلی اعتماد نداشتند.
در هفته‌های اخیر هم می‌بینیم که ایشان چقدر اوضاع را به خوبی مدیریت می‌کنند و اگر مدیریت ایشان نمی‌بود، خدا می‌داند چه اتفاقی بعد از جمعه‌ی خونین زاهدان به وقوع می‌پیوست.
مسئولین رده بالای قضائی کشور نسبت به معترضینی که در زندان‌ها به سر می‌برند، عفو عمومی صادر نمایند
وی ادامه داد: آخرین راهکار این است که مسئولین رده بالای قضائی کشور نسبت به معترضینی که در زندان‌ها به سر می‌برند و یا به شکل دیگری محکوم شده‌اند، عفو عمومی صادر نمایند و حتی به این هم بسنده نکنند و درخواست‌های آنان را مورد توجه قرار دهند.
بنده معتقدم که با اجرای هر حکمی علیه معترضین هفته‌های اخیر، شکاف بین مسئولین و ملت بیش‌تر می‌شود و الفت و انسجام از هم می‌پاشد.
همه‌ی مردم نیاز به نصیحت دارند و نیاز مسئولین به نصیحت شدیدتر است
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مدرس حوزه علمیه احناف خواف، در مراسم نماز جمعه(۳۰ دی‌ماه ۱۴۰) با تلاوت آیه(أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنَا لَكُمْ نَاصِحٌ أَمِين) به ایراد سخن پرداخت.
مولوی ابراهیم باهیئت، در آغاز سخن بیان داشت: موضوع صحبت امروز در مورد یک صفت اخلاقی است که بارزترین صفت انبیاء نیز می‌باشد و آن نصیحت و خیرخواهی است.
نصیحت یعنی خیرخواهی و آن‌چه که انسان برای خود می‌پسندد، برای دیگران هم همان را بپسندد و آن‌چه که خودش از آن کراهت دارد، برای برادران و خواهران دینی خود هم بد ببرد.
این موضوع در سه بخش بیان خواهد شد، بخش اول جملاتی در این موضوع، از زبان دانشمدان دین عرض خواهد شد، در بخش دوم به ۲ آیه از کلام الهی و روایاتی از پیامبر (ص) و چند مقوله ارزشمند از جملات کوتاه حضرت علی(رض) اکتفاء می‌شود و در بخش پایانی با توجه به اتفاقات اخیر که افتاده و همه باید خیرخواه یکدیگر، ملت و مسئولین باشیم، چند راهکار بیان خواهد شد که باعث الفت میان مسئولین و ملت می‌شود.
وی ادامه داد: دانشمندان دین می‌فرمایند: نصح و خیرخواهی، یک وظیفه‌ی دینی و اسلامی است و بر همگان لازم است که در هر حال، خیرخواه برادران دینی خود باشند.
در جمله‌ای دیگر می‌فرمایند: انسان ناصح و خیرخواه، هرروز از نظر روحی ترقی نموده و به خدا نزدیک می‌شود و خداوند به او ارزش و روحیه می‌دهد و محبوب القلوب قرار می‌گیرد.
همه‌ی ما باید خیرخواه باشیم. علما، دانشمندان و نخبگان باید نصیحت کنند و نظراتی که احساس می‌کنند به نفع دین و ملت و حکومت هست را مطرح کنند حال توجه و عمل به آن، قضیه دیگری است اما همه وظیفه‌ی خود را در قبال دین باید تا جای توان انجام دهند.
یکی از علما می‌فرماید: عموم مردم نیاز به نصیحت دارند و به صورت مخصوص، مسئولان هر جامعه نیاز شدیدتری به نصیحت دارند و علتش هم خیلی واضح است.
کسی که بار مسئولیت را به دوش می‌کشد، باید قبل از اعطای مسئولیت، به خوبی تامل و فکر کند و با خود بگوید: چگونه عمل کنم که در پیشگاه خدا مورد مواخذه قرار نگیرم؟ آیا می‌توانم از عهده‌ی مسئولیت بر بیایم یا خیر؟ این‌ها مقدمات پذیرفتن یک مسئولیت است.
مولوی باهئیت افزود: رسول اکرم(ص)، معمولا به کسانی که تقاضای مسئولیت می‌کردند، مسئولیتی به آن‌ها نمی‌دادند و این از روی شفقت و خیرخواهی برای شخص سوال کننده بود، چون بار مسئولیت سخت است.
هر فردی از جامعه که احساس می‌کند چیزی بلد است و چیزی می‌داند و می‌تواند به ملت و جامعه نفعی برساند، باید نصیحت کند و شخص دیگر را باید با جان و دل نصیحت را بپذیرد.
در روایتی که به امام باقر(رح) منصوب است، ایشان می‌فرمایند: اگر علما و دانشمندان از نصیحت و راهنمایی شانه خالی کنند، خائن هستند.
کسی که در خود، توانایی و دانشی برای نصیحت می‌بیند، نباید از این مسئولیت شانه خالی کند و وظیفه‌ی او نصیحت است.
اگر به بهانه‌های مختلف که مثلا به فلان مسئول بر بخورد، ممکن است فلانی ناراحت شود، ممکن است برای من مشکل ایجاد شود و زندانی شوم و… و در حکومت اسلامی یا جمهوری اسلامی از نصیحت شانه خالی کند او خائن است.
در جمهوری و حکومت اسلامی، نباید از نصیحت بترسیم
مدرس حوزه علمیه احناف خواف گفت: کشور و نظام ما اسلامی است و اسلام هم تاکید بر نصیحت دارد، آیا ما باید از نصیحت کردن بترسیم؟
در جمله‌ی دیگر علما می‌نویسند: نصیحت‌گری و خیرخواهی از صفات بارز انبیاء الهی بود.
در جمله‌ای دیگر که به حضرت علی(رض) منصوب است، ایشان می‌فرمایند: کسی که در برابر خیرخواهی و نصیحت دیگران بی‌تفاوتی نشان دهد و یا به جای پذیرش نصیحت ناصح، در برابر او جبهه‌گیری کند، هرگز به موفقیت نخواهد رسید.
خداوند متعال از قول حضرت هود(ع) می‌فرماید: (ابلغکم رسالات ربی و انا لکم ناصح امین).
حضرت هود(ع) می‌فرماید: من پیام‌های پرودگارم را به شما ابلاغ می‌کنم و من نسبت به شما ناصح و خیرخواه هستم.
خدای متعال از قول حضرت نوح(ع) در قرآن کریم می‌فرماید: ( ابلغکم رسالات ربی و انصح لکم).
من پیام‌های پروردگارم را به شما ابلاغ می‌کنم و نسبت به شما خیرخواه هستم.
روایتی است که هم در صحیح بخاری و هم صحیح مسلم وجود دارد که حضرت جریر بن عبدالله(رض) می‌فرماید: من با رسول خدا(ص) بیعت کردم بر این‌که نماز را اقامه کنم، زکات اموال را دقیق محاسبه و پرداخت کنم و خیرخواه هر مسلمان باشم.
در روایتی دیگر که جامع و کلی است، پیامبر(ص) فرمودند: دین یعنی نصیحت و خیرخواهی، از ایشان سول شد که نصیحت برای چه کسانی؟ جواب دادند: خیرخواهی نسبت به خدا (کسی و چیزی را با خدا شریک نساختن)، نسبت به کتاب خدا (کتاب خدا را مطالعه کردن و فرامین آن را اجرا نمودن)، نسبت به پیامبر(ص)( به او ایمان بیاوریم و او را رسول بر حق بدانیم) و نسبت به ائمه‌ی مسلمین و مسئولین هرجامعه( یعنی آن‌ها را تذکر و راهنمایی کردن).
وی ادامه داد: حضرت علی(رض) می‌فرمایند: کسی که عیب تو را به تو بنمایاند و تو را راهنمایی کند، او خیرخواه تو است و قدر او را باید دانست.
خیلی افراد هستند که وقتی می‌بینند که یک شخص و مسئولی خطا کند، ممکن است خوشحال شوند، چون می‌بینند این مسئول با راه خطا رفتن و بی‌عدالتی، بدبختی را برای خود به بار می‌آورد و آن‌جا ممکن است خوشحال هم شوند و او را تذکر ندهند و این عمل افرادی است که به ظاهر دوست و در باطن دشمن هستند.
افرادی هستند که از مسئولین خطا می‌بینند و می‌بینند که راه جهنم را در پیش گرفته‌اند، اما این مسئول را تشویق و ترغیب می‌دهند و از آن مسئول تعریف می‌کنند.
مقوله‌ی دیگری از حضرت علی(رض) می‌باشد که می‌فرمایند: باید محبوب‌ترین مردم نزد تو کسی باشد که دل‌سوز است و نصیحت می‌کند.
در روایتی دیگر می‌فرمایند: بزرگ‌ترین انسان‌ها و مردم از نظر مقام و منزلت در نزد خداوند و در روز قیامت، کسی است که در راه نصیحت و خیرخواهی به خلق خدا بیش‌تر قدم بردارد و تلاش کند.
مقوله‌ای دیگر می‌فرمایند: کسی که نصیحت خیرخواه را بپذیرد و به آن عمل کند، از رسوایی در امنیت قرار می‌گیرد و نجات پیدا می‌کند و معنای مخالفش این است که اگر نصیحت را نپذیرد، رسوا و بی‌آبرو خواهد شد.
جمله‌ی دیگری حضرت علی(رض) به صراحت می‌فرمایند: کسی که از نصیحت ناصح اعراض کند، او با مکر و حیله‌ی انسانی که در جلو چاپلوسی می‌کند و در باطن دشمن اوست، سوخته خواهد شد.
و آخرین جمله این است که می‌فرمایند: هیچ خیر و خوبی در میان آن قومی که خودشان خیرخواه نباشند و خیرخواهان و نصیحت‌گران را دوست نداشته باشند، وجود ندارد.
مولوی باهیئت تصریح کرد: اگر یک نظر کلی به این روایات داشته باشیم، به این نتیجه می‌رسیم که اگر انسان نصیحت را نپذیرد و نصیحت خیرخواهان را مورد عمل قرار ندهد، در راه بدبختی خود و جامعه خود قدم برمی‌دارد و این شخص خود را هلاک و نابود می‌کند و این نابودی راحت خاتمه پیدا نمی‌کند.
کمی باید بیندیشیم که دنیایی که ما در آن هستیم، همین ۸۰ یا ۹۰ سالی هست که عمر می‌کنیم، بعد از آن باید بدانیم که به جایی می‌رویم که روز به روز بر مقام معنوی انسان افزوده می‌شود یا روز به روز انسان جهنمی‌تر می‌شود.
عالم برزخ عالمی است که اگر انسان در طول زندگی دنیا خوب عمل نکند و از خود بدعات و خرافات به جای گذارد و جامعه را به سوی بی‌دینی و… سوق دهد و از دنیا برود، تا قیام قیامت، گناه انسان‌ها برای او سرازیر خواهد بود اما اگر انسان نصیحت خیرخواهان را بشنود و به آنان عمل کند و در راه قرآن سنت قدم بردارد و از این دنیا رحلت کند، تا قیام قیامت، انسان‌هایی که بر نقش قدم او قدم گذارند و به نوعی به دین خدمت کنند، ثواب این‌ها برای این فرد هم سرازیر می‌شود و مقام او نزد خداوند بالا می‌رود.
