از خدا بخواهیم تا در زندگی طوری رفتار کنیم که خداوند از عملکرد ما راضی باشد

ایشان در ترجمه آیه فوق گفت: ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‌کند و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد؛ و دوران حمل و از شیر بازگرفتنش سی ماه است؛ تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگی بالغ گردد می‌گوید: «پروردگارا! مرا توفیق ده تا شکر نعمتی را که به من و پدر و مادرم دادی بجا آورم و کار شایسته‌ای انجام دهم که از آن خشنود باشی، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوی تو بازمی‌گردم و توبه می‌کنم، و من از مسلمانانم!»
ایشان افزود: خداوند متعال در قرآن کریم، زحمات مادر را یادآور می‌شود و می‌فرماید: مادر نُه ماه فرزند خود را حمل کرد، به‌طوری که حتی استشمام بوهای متفاوت برایش سخت بود و سی‌ ماه دوران بارداری و شیردهی فرزند را گذراند. این پدر و مادر، فرزند را سرپرستی کردند و نیروی جسمی فرزند حاصل شد و به حدی رسید که قدرت کامل حاصل کرد. بنابراین بايد قدردان پدر و مادر باشیم و با آنها بهترین رفتارها را داشته باشیم.
مولوی عصار خاطرنشان کرد: مقام عبديت عالی‌ترین مقام انسانیت است. رسول خدا(ص) در شب معراج بر آسمانها گام نهاد و این عالی‌ترین مقامی است که یک انسان می‌تواند به آن برسد که پیامبر(ص) به آن رسید، اما پروردگار نهایتاً فرمود: “عبده و رسوله” مقام عبديت را بر رسالت ترجیح داد.
ایشان در بیان اهمیت دعا گفت: در اسلام به دعا اهمیت ویژه‌ای داده شده است و در جای جای قرآن دعاهای متفاوتی از قرآن آورده شده است.
ایشان ادامه داد: وقتی شخص به سن چهل سال می‌رسد شایسته آن است که خاضعانه از خدا بخواهد تا توفیق شکرگزاری الله نصیبش شود و در طاعت الله کوشا باشد. لذا از الله در دعاهای خویش بخواهیم تا توفیق شکرگزاری او نصیب شود. همچنین ما باید قدردان پدر و مادر خود باشیم و بدانیم اگر کاری انجام دهیم که تمام مخلوقات از ما ناراض باشند اما الله راضی باشد، الله تعالی همه مخلوقات را از شما راضی می‌کند. اما اگر کاری انجام دهیم که الله ناراض شود و تمام مخلوقات از انسان راضی باشند فایده‌ای نخواهد داشت.
ایشان در ادامه تفسیر آیه فوق گفت: از الله بخواهیم تا توفیق بر انجام عبادات نصیب شود و توفیق بر اینکه فرزندان صالحی نصیب شود. انسان به دنبال آن است که یا روان سالم یا جسم سالم یا اطرافیان سالم داشته باشد که مهمتر از همه این است که انسان زبان معنوی و فکری سالمی داشته باشد و این حاصل نمی‌شود مگر اینکه انسان، شکرگزار نعمت‌های الهی باشد.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف تصریح کرد: بدانیم سعادت بدنی انسان حاصل نمی‌شود مگر اینکه انسان مشغول به عبادت شود و خدمت به مخلوق را سرلوحه خود قرار دهد. از برترین فواید عبادت، سلامتی جسم انسان است. انسانی که اهل عبادت است سالم‌تر نیز خواهد بود؛ زیرا وی سحرخیز است. انسانی که می‌خوابد شیطان در بالای سر او سه گره می‌زند که اگر برای نماز بامداد برخاست گره‌ها باز می‌شود و سرحال است، وگرنه روز را با بی‌حوصلگی سپری خواهد کرد. همچنین جامعه‌ای که در آن زکات پرداخت می‌شود دیگر فقر و تنگدستی در آن معنا ندارد. لذا اگر تک‌تک خانواده‌های مسلمان درست شدند جامعه درست می‌شود و به مدینه فاضله تبدیل می‌شود.
ایشان تاکید کرد: قلب مهمترین رکن بدن است و اگر آن اصلاح شود تک‌تک اعمال انسان نیز اصلاح می‌شود و الله عبادت‌ها را با اعمال قلبی مطابق کرده است.
مولوی عصار در ادامه یادآور هيج گاه نسبت به عملی که انجام می‌دهیم مغرور نشویم. گاهی اوقات‌ بعضی از نعمت‌هایی که فکر می‌کنیم به نفع ماست، به ضرر ماست. چه بسیار ثروتمندان که قارون‌وار و ابوجهل‌وار زندگی کردند اما طعم واقعی زندگی را نچشیدند.

امیرالمومنین عمر فاروق(رض) می‌فرمایند: شکر کردنباعث مزيد نعمت‌های پروردگار خواهد شد؛ اگر شکرگزار نعمت‌های الله باشید خداوند آن نعمت را بر شما می‌افزاید.
ایشان افزود: دعا کردن و یاری‌ خواستن و به دنبال عنایت پروردگار بودن، عبادت است. همیشه از پروردگار بخواهیم که انسان را هدایت کند چنانچه همیشه در قرآن می‌خوانیم “اهدنا الصراط المستقیم”.
مولوی عصار در ادامه تفسیر آیه فوق گفت: از خدا بخواهیم تا در زندگی طوری رفتار کنیم که خداوند از عملکرد ما راضی باشد. فرد عاقل به خشنودی خدا توجه دارد و زمینه آزار مسلمان را فراهم نمی‌کند؛ زیرا چنین شخصی در حدیث لعنت شده است. زندگی بزرگان دین را ورق بزنیم و آن را مطالعه کنیم.
ایشان در پایان گفت: شان نزول آیه فوق در مورد حضرت ابوبکر صدیق(رض) است. او اولین کسی‌ست که این رفتارها را با تضرع در بارگاه الهی داشته است و اولین صحابی‌ای بود که پدر و مادرش و فرزندانش مسلمان شده است.