افضل‌ترین ایمان، ایمانی‌ست که بدانیم الله همراه ماست

ایشان در مقدمه سخنان خویش گفت: رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: هر روز به من و شما ندا داده می‌شود ای فرزند آدم، من آفرینش جدیدی هستم. کار من این است که اگر تو در این روز عمل نیکو انجام دهی من فردا براى تو گواهی خواهم داد که فلان بنده در اولین فرصت در روز جمعه حاضر شد. پس سعی و تلاش کنید که در اولین فرصت در مسجد حاضر شوید.
الله تعالی می‌فرماید: ای اهل ایمان هنگامی‌که به سوی نماز جمعه فرا خوانده شدید به سوی خدا بشتابید و کارهای دیگر را رها کنید. بنابراین اگر می‌خواهید این روز در فردای قیامت برایتان گواه باشد سعی کنید خود را در اسرع وقت به نماز برسانید.
ایشان افزود: پیامبر اکرم(ص) براى همه جهانیان رحمت بودند. تمامی رفتارهای ایشان برای جهانیان رحمت بود.
روزی بعد از برگشت از جهاد حضرت رسول اکرم(ص) در جایی توقف می‌کنند و به حضرت بلال می‌فرمایند: مرا برای نماز بیدار کن. پیامبر اکرم بعد از طلوع آفتاب از خواب بر می‌خيزند و خطاب به بلال می‌گویند چرا بيدارمان نکردی ای بلال؟! حضرت بلال گفتند: یا رسول الله(ص) دقیقاً همان ساعتی که خواب بر شما غلبه کرد بر من نیز غلبه کرد. ایشان فرمودند: حکمتی بوده است تا در صورت قضا شدن نماز امتم، بتوان قضایی به جا آورد.
مولوی پرواز اظهار داشت: پیامبر اکرم برای مادران نیز رحمت بودند. در زمان جاهلیت هیچ احترامی برای زن قائل نبودند، اما هنگامی‌که پیامبر اکرم مبعوث می‌شوند مژده می‌دهند که بهشت زیر پای مادران است. آن زمان برای دختران نیز هیچ حیثیت و آبرویی نبود و آنان را زنده به گور می‌کردند. هنگامی‌که مژده دختر به آنان داده می‌شد چهره مردم سیاه مي‌گردید، اما رسول اکرم(ص) فرمودند: مژده باد آنانی را که دو دختر دارند و در صورتی که آنان را خوب پرورش دهند و به نکاح در آورند، با من به منزله نزدیکی دو انگشت هستند.
ایشان ادامه داد: رسول مهربانی‌ها(ص) برای کارگران نیز رحمت بودند. ایشان با کارگری مصافحه کردند و مشاهده کردند که دستش درشت است. پیامبر(ص) دلیلش را پرسیدند و گفت: ای رسول الله(ص) داخل کوره‌ها کار می‌کنم. پیامبر(ص) فرمودند: کاسب روزی حلال دوست خداست.
ایشان افزود: سردار دو عالم(ص) براى یتیمان نیز رحمت بودند. روز عید ایشان از خانه بیرون می‌رفتند و تعدادی از بچه‌ها را می‌بینند که با هم بازی می‌کنند. بچه‌ای را می‌بینند که در کناری غمناک نشسته بود. از او می‌پرسند: چرا پریشانی؟ می‌گوید: یا رسول الله(ص) آنها پدر و مادر دارند، روز عید برای آنان لباس نو گرفته و خوشحال‌اند، اما من  پدر و مادری ندارم. ایشان دست بچه را می‌گیرند و به خانه حضرت عایشه (رض) می‌برند و می‌گویند: ای عایشه بهترین لباس را به تن این بچه کن. حضرت عایشه(رض) بهترین لباس را به تنش کرده و بچه را بر روی شانه‌های خود می‌گذارند و نزد بچه‌ها می‌برند. وقتی بچه‌ها اين صحنه را می‌بینند می‌گویند کاش ما هم یتیم بودیم تا بر روی شانه‌های شما سوار مي‌شديم. حضرت رسول اکرم(ص) بچه را به عیدگاه می‌برند و در صف اول می‌نشانند و وقتی ایشان بر روی منبر می‌نشینند جایی را برایش باز می‌کنند و او را در کنار خود بر روی منبر می‌نشانند و می‌فرمایند: هر کس از روی رحمت دست خود را بر سر یتیمی بکشد، به اندازه موهایی ک به زیر دستش می‌آید ثواب نصیبش می‌شود.
مدرس محترم حوزه علمیه احناف خواف تصریح کرد: اگر خدا به ما جاه و مقام داده است به این منظور نیست که بر دیگران ظلم کنیم. این را بدانیم که در مال و ثروت، الله ما را امتحان می‌کند. حضرت علی(رض) می‌فرمایند: کسانی که بر مال خود فخر و غرور می‌کنند بدانند که هیچ حیثیتی ندارند و کسانی که بر علم خود فخر می‌کنند گمراه می‌شوند. کسانی که بر پُست و مقام خود غرور و فخر می‌کنند و سبب ظلم به دیگران می‌شوند رسوا خواهند شد و کسانی که بر عقل خود فخر می‌کنند آنها دیوانه می‌شوند. اما کسانی که بر الله اعتماد می‌کنند خداوند بر آن مال برکت می‌دهد و علم‌شان سبب هدایت می‌شود و پُست و مقام‌شان سبب خیر به دیگران می‌شود و کسانی‌که بر الله اعتماد می‌کنند الله برایشان کافی است.
ایشان خاطرنشان کرد: پیامبر اکرم(ص) برای امت نیز رحمت بودند. در روایات آمده که پیامبر اکرم دست به دعا برمی‌داشتند و می‌فرمودند: یا الله امت من را مانند امت‌های قبل مسخ نکن، یعنی آنها را عذاب نکن و چهره‌هايشان را تغییر مده.

پیامبر اکرم(ص) سجده‌های طولانی می‌کردند و برای مغفرت من و شما اشک می‌ریختند. ایشان برای هدایت من و شما حریص بودند و می‌فرمودند: ای الله اگر عذاب کنی اين‌ها بندگان تواند و اگر ببخشی غالب و استوار هستی، لذا ایمان‌های خود را تقویت کنیم و بر روی ایمان خود محنت و مجاهده کنیم.
رسول اکرم(ص) فرمودند: افضل‌ترین ایمان، ایمانی‌ست که بدانیم الله همراه ماست در هر جا که هستیم و اینکه در خلوت گناهی انجام ندهيم و بدانیم که الله ما را می‌بیند. اگر این صفت در وجودمان بیاید از بسیاری از گناهان دوری می‌کنیم.