مولوی موحدی در آغاز سخن بیان کرد: در ماه ربیع‌الاول، ماه طلوع و غروب شمس رسالت قرار داریم؛ ماهی که هم خوشحال‌کننده است که مومنین و رهروان را شادمان می‌کند و هم باعث حزن و غم و اندوه در قلوب مومنین می‌شود. در این ماه، هم پیامبر(ص) متولد شده‌اند و هم در این ماه وفات فرمودند. خوشحالی و غم در این ماه باهم می‌باشد. خدای متعال وکیل، حفیظ و رقیب این امت اسلامی و جهانی است که با حفظ مکتب رسول اکرم(ص) راه او را ادامه می‌دهد و ما در این ظلمات و تاریکی‌ها بی‌چراغ و تنها نمی‌گذارد. او با ما می‌باشد و ما را رها نکرده است و مکتبی را برای ما قرار داده است و گفته است: شما خدا و پیامبرتان را رها نکنید که من با شما هستم.
ایشان ادامه داد: خدا در این ماه با تذکر تولد و وفات پیامبرش(ص) ما را به یاد خودش می‌اندازد که من بودم که محمد(ص) را فرستادم تا شما را از وحشیت، تکبر، تمامیت‌خواهی، چپاول، ظلم و از بی‌عدالتی به سمت احسان ببرد. فایده و ارزش رسول اکرم(ص) برای این امت چیست؟ این است که ما ظلم نکنیم و وقتی که ظلم نکردیم طبیعتا عدالت‌محور خواهیم بود. دین اسلام علاوه بر عدالت می‌گوید: شما احسان هم بکنید. تنها بر عدالت تکیه نکنید. عدالت فرض است و باید هر چیزی را بر سر جای خود قرار دهید، در هر جا و موقعیتی که هستید. خود خداوند تعیین می‌کند که عدالت باید به چه شکل باشد و اجازه نداده که بشر از نزد خود قانون طراحی کند. خداوند در آیه اول سوره حجرات می‌فرماید: ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول جلوتر نروید. کسانی که مومن و معتقد نیستند، خطاب قرآنی به سمت آنها هم هست که اگر شما قرآن و سنت نبوی را مطالعه کنید، می‌بینید که چیزی برای شما کم نگذاشته است و همه‌ی شما را در یک صف قرار داده و می‌گوید: مجبورید علی‌رغم میل باطنی، به عدالت رفتار کنید و به خود، زیردستان، زن و فرزندان، همسایه، شخص پیاده‌‌رو و کسی که در کوچه و خیابانی که در آن زندگی می‌کنید، ظلم و ستم نکنید. اگر پیامبر(ص) شما بر چهارپایان سوار بوده و شما بر چهارچرخی یا بیش‌تر سوارید، حقوق اطرافیان خود را پایمال نکنید. باید بدانیم که هرجایی جای سرعت نیست. هر جایی جای ترمز گرفتن به این شکل نیست. هرجایی جای بوق زدن به این شکل نیست. بوق ممتد نزنیم، اینجا جای پارک کردن نبود و ما اجازه نداشتیم در خیابان به این شکل بر درب منزل مردم پارک کنیم و صدای مردم را بیرون بیاوریم. قانونی را شریعت اسلامی وضع کرده و دستور می‌دهد که وقتی وارد منزل می‌شوید، بسم الله و سلام کنید و با تحیت و احترام وارد منزل شوید. اگر می‌خواهید در داخل شهر دامداری کنید برنامه‌های شهر را رعایت کنید. هرجایی جای نگهداری سگ و ماکیان نیست، هرجایی جای نگهداری گاو و گوسفند نیست. اگر می‌خواهید مجلسی را برگزار کنید ساعت و نظم مجلس را رعایت کنید و همسایگان را ببینید که این عدالت است. اگر نمی‌بینید، ظالم هستید و انسان ظالم مسیرش مشخص است. اسلام به ما می‌آموزد که اگر کسی به خواستگاری فرزند شما می‌آید، شما اجازه ندارید به آنها ظلم کنید و یا آنها را تحقیر کنید. اگر این کار را کردید، شما ظالمید. اجازه ندارید مردم را عقده‌ای و افسرده کنید.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف خاطرنشان کرد: اسلام دین شرط و شروط است؛ شرط و شروطی کاملاً انسانی و اسلامی برای اطمینان قلب من و شما و تمام افراد جامعه. ما در زندگی خود چه کسانی را اذیت می‌کنیم و عامل این اذیت و این بی عدالتی چیست؟ عامل این‌ها غرور و تکبر است. غرور و تکبر عامل ظلم کردن و ستمگری و ندیدن غیر است. جوانان عزیز و مردم شریف! علما و داعیان دین، دشمنان شما نیستند، بلکه خیرخواه شما هستند. دست از بازی با کبوتر بردارید. شما اجازه دارید که پرنده‌ای را نگهداری کنید به آن شرطی که شریعت برای ما و شما بیان کرده است. ما هم‌نوعیم و فراتر از آن مسلمانیم. ما معتقد به هر کیش و آیین و کیانی باشیم باید این اصل را فراموش نکنیم که دیگران مسلما حق تنفس و حق بهره‌برداری و آسایش را دارند. من نمی‌توانم به خاطر این که من این را می‌پسندم و این مورد مطلوب من است، با دیگران هر طور که بخواهم رفتار کنم. بیاییم از رسول خدا(ص) درس عدالت‌محوری را یاد بگیریم. مغازه‌داران، فروشندگان و خریداران! حقوق یکدیگر را رعایت کنند. ببینیم ما به چه کسی بدهکاریم؟ چند سال است بدهکاریم؟ چرا بدهی خود را پرداخت نمی‌کنیم؟ فروشندگان عزیز از کم‌فروشی و گران‌فروشی خودداری کنید. درست است تورم بالا و کمرشکن است و این برای سیرها و خیلی سیرها خیلی خوب شده، اما گرسنه‌ها را گرسنه‌تر کرده است. اگر در بازار، تعادلی برقرار شد یا نشد فروشندگان عزیز سعی کنند عادلانه و با اعتدال، جنس را در اختیار خریدار قرار دهند تا خریدار از ته دل برای شما دعای خیر کند. در این صورت خریداران هم حق فروشندگان را رعایت می‌کنند و سر موقع مبلغ را پرداخت می‌کنند.
وی تصریح کرد: چرا ما از قرآن فرار کردیم و فاصله گرفتیم؟ چرا از رسول خدا(ص) فاصله گرفتیم؟ از رسول الله(ص) فقط جشن را یاد گرفتیم؟ رسول الله(ص) را باید بشناسیم و بدانیم که برای خودش زندگی نکرد، پیامبر(ص) برای ما انسان‌ها نفس کشید و داغ ما در دلش بود. حرص من و شما را می‌خورد که به سمت عدالت برویم و فراتر از عدالت به یکدیگر احسان کنیم. الان می‌بینیم که انسان، انسان دیگر را نفرین می‌کند، فروشنده خریدار را، و خریدار فروشنده را. هرگز گمان مبرید که خدا غافل از آن ظلمی است که شما می‌کنید. خدا تاکید کرده که به هیچ عنوان من از ظالم و ستمگر و بیدادگر و خودخواه غافل نیستم ولی شخص از رفتارش غافل است. در هر موقعیت و هر کجا که هست الله از او غافل نیست.اگر توان داریم، زور بازو داریم و کسی نمی‌تواند با ما برخورد کند، به خاطر ظلمی است که می‌کنیم. در زمان اقتدار، ظلم نکنیم. عاقبت ظلم، پشیمانی است. در این خواف و در تاریخ معاصر و گذشته، سرانجام ظالمین را مطالعه کنیم. ظالمین چه شدند؟ متکبران کجا رفتند؟ کسانی که اصلا مردم را نمی‌دیدند و مردم را نمی‌شناختند و به فکر خودشان بودند الان کجا هستند؟ چطور از آنها یاد می‌کنند و الله چه سرنوشتی برای آنها رقم زده است؟ غیبت کردن از سه شخص در شریعت واجب است: 1- ظالم، 2- مفسد، 3- مبتدع. خیال نکنیم که غیبت مطلق حرام است. اسلام دین پویایی است و اجازه نداده است که کسانی بتازند و کسانی دیگر نتوانند پشت سرشان گویشی داشته باشند. الله متعال و اسلام اجازه داده‌اند که مظلوم بتواند از ظالم بد بگوید. از کسی که مفسد و آدم خطرناکی است، غیبت واجب است و کسی که در انحراف و الحاد است و اختلاف ایجاد می‌کند مشخص است که مبتدع است و غیبت کردن از او در ردیف فضیلت نماز، روزه، زکات و حج خانه خدا است.
سخنران این هفته نماز جمعه اهل سنت خواف بیان داشت: پیامبر اکرم(ص) هزار سال و اندی قبل از پیمان ژنو به ما درس حقوق بشر داده است. اینقدر خودخواه نباشیم و داستان پیامبر(ص) را مطالعه کنیم. ببینیم که سازمان ملل و دیگر نهاد‌ها بر چه اساس دست به یکی کردند و آموزه‌های دین ما را یاد گرفتند؟ زمانی که ما در کنار هم باشیم و حقوق یکدیگر را رعایت کنیم و عدالت و احسان را پیش‌رو قرار دهیم، مطمئناً کسی نمی‌تواند در برابر ما بایستد. در سال ۱۹۴۹، ۳۰ کشور اروپایی و آمریکای شمالی پیمان دفاع جمعی امضا کردند و تعهد دادند و همین پیمان باعث بدبختی خاورمیانه و شقاوت و سیه‌روزی ملت مسلمان شد. همین درس‌هایی را که آنها از آموزه‌های دینی ما گرفتند، ما هم درس بگیریم. دین مبین اسلام چیزی را برای ما فرو نگذاشته است. بهداشت را پیامبر(ص) به جامعه جهانی هدیه کرده است. شبکه بهداشت جهانی مرهون پیامبران و فرمایشات پیامبران و اولیای دین است. بنده یادم هست که حضرت مولانا غلام احمد موحدی(رح) بارها این مسئله را تذکر می دادند. بیاییم نصیحت‌ها را به دیده منت قبول کنیم و دست از خودخواهی برداریم.
وی خاطر نشان کرد: سروران عزیز! بایدها و نبایدها در مورد اتحاد و همبستگی بسیار زیاد است. هفته وحدت به ما می فهماند که ما خودخواهی نکنیم و خود را خدای جامعه ندانیم و مردم را ببینیم. تذکراتی را که در این هفته داده می‌شود برای همه مفید است. علت داشتن وحدت، بودن زندان مخوف و بازداشتگاه خطرناک نظامی در خلیج مکزیک به اسم گوانتانامو است که از سال ۲۰۰۱، آمریکا به قصد مبارزه با تروریسم، مسلمانان مظلوم را از گوشه نقاط دنیا بدون دادگاه به آن‌جا می‌برد و زیر شکنجه قرار می‌دهد. علت داشتن وحدت بین مسلمانان و رعایت موجبات و مصوبات وحدت، دیدن و مشاهده کردن جنایات آمریکایی‌ها در زندان ابوغریب و بصره، زندان جلال آباد بگرام و زندان‌های افغانستان است که به شکل فجیعی مجاهدین و مسلمانان را شکنجه می‌کردند و زنده به گور می‌کردند. وجود ابرقدرت‌ها و نظام سرمایه داری مستلزم این است که بحث شیعه و سنی را کنار بگذاریم، بحث گزینش ها را کنار بگذاریم تا خدایی نکرده یک روحانی اهل سنت و اهل تشیع در جایی که رفت و آمد می‌کند، کسی به او فحش ندهد و اهانت نکند و این اجازه در همه جا فراهم باشد. علت باید و شاید وحدت در بین جامعه اسلامی، جنایات آمریکایی‌ها در شمال افغانستان است. دشمنان اسلام به فکر نابودی پیکر اسلام‌اند و ما به فکر چی هستیم؟ در شمال افغانستان، اسرای دشت لیلی را مظلومانه توسط آمریکایی ها در سال ۲۰۰۱ میلادی و در آبان ۱۳۸۰ شمسی، در داخل کانتینرها کردند و صدها مجاهد را از گرسنگی و تشنگی و خفگی کشتند. صدها نفر نیروی افغانی، نیروی مسلمان را از دست دادیم. هرکدام از این برادران افغانی را که زنده بیرون می‌آمدند، به ضرب گلوله می‌کشتند و صدایش را هم در نیاوردند، آخِر هم ما مسلمانان تروریسیم هستیم و ریش و عمامه تروریسم است. با ریش تراشیدن هم می‌شود تروریست بود. زمانی که افغانی‌ها را آمریکایی‌ها می‌کشتند ما کجا بودیم؟ مسلمانان کجا بودند که به داده ملت مظلوم افغانستان برسند؟ می‌کشتند و عکس و فیلمبرداری می‌کردند و بر روی جنازه‌های مجاهدین ادرار می‌کردند و با افتخار عکس می‌گرفتند. زمانی که در قندهار و هرات به نوامیس مسلمانان تجاوز می‌شد کجا بودید که به داد زنان افغانستان برسید؟ مجاهدین را می‌گرفتند و بر روی ارابه می‌بستند و با ساطور آنها را قطعه قطعه می‌کردند. شما کجا بودید؟ زمانی که پستان‌های زن‌ها را بیرون می‌کردند برای زهر چشم گرفتن از مجاهدین، شما کجا بودید که به داد مردم مظلوم برسید؟ وقتی در قندوز و قندهار جدیداً در داخل مساجد بمب منفجر می‌کنند ما کجا هستیم که دم از ایده و عقیده شخصی خود بزنیم و به دیگری اهانت کنیم. بروید تاریخ این کشورهایی که عضو شورای امنیت هستند و نام سازمان ملل برای آنها محترم شده است را ببینید که این‌ها چه بلایی بر سر مردم آورده‌اند. بزرگترین و خون‌بارترین جنگ‌های جهان را همین کشورهایی که عضو شورای امنیت هستند به وجود آوردند و برای خودشان حق وتو هم قائل‌اند. این‌ها قبله‌گاه ما شده‌اند. اسلام حق دفاع و حق حیات را به همه می‌دهد. اسلامی که عمر فاروق اولین امیرالمومنین بوده است و اولین حاکم اسلامی بوده است که وقتی می‌بیند به اقلیت‌های دینی دست دراز می‌کنند برای گدایی، می‌فرماید: تا زمانی که پول داشتند از آنها جزیه گرفتیم هرچند پول اندک، الان که از کار افتاده‌اند نباید گدایی کنند و سریعاً قانونی وضع کردند که کلیه والی‌ها به اقلیت‌های دینی که مسلمان نیستند حقوق پرداخت کنند تا آنها دست دراز نکنند. پیام هفته وحدت این است که سود سرشار برای مسئول و غیرمسئول حرام است. همه مردم باید از امکانات بهزیستی و رفاهی برخوردار باشند. پیام هفته وحدت این است که ما دشمن را بشناسیم و با هم دشمنی نکنیم و موجبات دشمنی را هم فراهم نکنیم. وحدت اگر از روی قلب و اعتقاد نباشد نتیجه ندارد. ما می‌توانیم در بین صفوف اجتماع و امت اسلامی اتحاد را ببینیم که انشاءلله همین طور هم خواهد شد. وحدت و همدلی و همبستگی در همه سطوح جامعه، پیام ربیع الاول است و به این خاطر است که خدای متعال به ما زندگی می‌دهد تا اینکه خدای متعال ما را بیازماید.
مولوی موحدی در پایان سخنانش گفت: ما از دولت آقای رئیسی انتظار داریم، همانطور که از دولت‌های سابق هم داشتیم، همانطور که اسم با مسمایی دارید، نان بدون مهمان نخورید. شما انقلاب و جهاد خوبی را شروع کردید و برای شما دعا می‌کنیم، اما وعده‌هایی که می‌دهید، با توکل بر خدا و حمایت مردم عملی کنید. دیگران وعده دادند که تا سال ۱۴۰۰ یک فقیر هم در ایران باقی نمی‌گذارند، از این وعده‌ها سر و گوش مردم پر است. ما این وعده‌ها را نمی‌خواهیم. اگر به ما وعده دادید یا ندادید آن شان خود شماست، ولی چیزی که ملت از شما می‌خواهند این است که برای تحقق رویاهای خود بتوانند قدمی بردارند. جناب آقای رئیسی! رویا را به جوانان و نوجوانان ما برگردانید. فرزندانمان رویاها و آرزوهای خود را نیز از دست دادند. گاهی اوقات اخباری که از گوشه و کنار می‌رسد و بوی این را می‌دهد که مردم به شدت افسرده‌اند و در بین‌شان متاسفانه وضعیت بدی به‌پا شده که آن که مهر و محبت و گذشت اسلامی دیگر در بین ما نیست. جناب آقای رئیسی! اگر در داخل زندان های ما زندانی های چک هست، ما همین جا از ته دل از شما می‌خواهیم که شما زندانی‌های چک را از پول بیت المال خلاص کنید. کسی که به خاطر مهریه همسرش در زندان گرفتار شده است را انصاف نمی‌دانیم. شما به شکلی با قوه قضاییه تعامل کنید که زندانی‌ها به حداقل برسند و مردم احساس یتیمی نکنند. آقای رئیسی! مردم سائل و شما مسئول مردم هستید، مردم را از خود نرانید. مردم احساس بی‌سرپرستی می‌کنند، احساس بی‌کسی می‌کنند، جوانان ما محبت می‌خواهند. از مسئولین، فرماندار‌ان و از دولتی‌ها می‌خواهیم که اگر مردم پا در فلان اداره دولتی می‌گذارند، به جای اینکه جیب‌شان را کسی خالی بکند، کسی جیب‌شان را پر کند. ملت ما ضعیف است، از این بیش‌تر به ضعف کشانده نشود که طاقت آن را ندارد. این درخواست اسلامی، انسانی و وجدانی ما است که شما هم به آن واقفید. ما در کنار دولت هستیم و دولت هم باید در کنار ما باشد. حقوق های نجومی و سرشار در زندگی عیبی ندارد اما درخواست مردم این است که زندگی مسئولین چک شود که ایشان وقتی که آمدند با چه وسیله نقلیه‌ای آمدند و وقتی که می‌خواهند بروند و الان چه وسیله نقلیه‌ای دارند؟ حساب بانکی و املاک‌شان در چه حد است؟ این‌ها مال ملت است. آنها مسئول ما بودند و باید پاسخگوی نیازهای جامعه باشند نه اینکه مسئول بیایند و بروند و با ما تعارف و تکلف کنند و ما هم دم نزنیم. انشاءلله که این وضع هم رو به بهبود خواهد بود و اوضاع اقتصادی، فرهنگی و آرامش و امنیت نسبی بین ملت، برخواهد گشت.
