هرچند از خیانت‌ها در امان نیستیم، اما این نگرانی نباید ما را از اندیشیدن در رویدادها و عبرت گرفتن از آنها بازدارد.
در طول دو سال، گروهی اندک و با امکاناتی ابتدایی که علیه‌شان توطئه شده بود، استوار ایستادند؛ با اینکه آنچه بر سرشان آمد برای فروپاشی کوه‌ها کافی بود. [وَإِنْ كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ] مکرشان چنان بود که کوه‌ها را از میان برمی‌داشت.
در این دو سال، تلاش‌هایی برای جذب مزدورانی صورت گرفت تا از پشت به برادران ما خنجر زنند و مردم غزه را علیه فرزندان خود بشورانند. وعده‌های بسیاری به کسانی داده شد که ایشان را لو دهند، اما این نقشه‌ها ناکام ماند و مکرشان به خودشان بازگشت.
قدرت‌های جهان در به زانو درآوردن این نقطه‌ی کوچک، خود ذلیل و ناتوان و خوار شدند؛ نقطه‌ای به اندازه‌ی یک محله از یک شهر! رویدادی تاریخی که بیشتر به خیال می‌ماند تا واقعیت.
چهره‌ی واقعی قدرت‌های جهان آشکار شد: دروغ‌گو، بی‌ارزش و خوارکننده‌ی انسانیت. و اگر در آینده چیزی به دست آورند، جز با حیله و خیانت نخواهد بود.
خوشا به حال هرکس که به اندازه‌ی توانش از غزه حمایت کرد؛ چرا که او در این مقاومت عزت دهنده‌ی مسلمانان و خوار کننده‌ی دشمنان دین، شریک است.
سلام بر مردم غزه، بر مردان و زنان، پیران و کودکانشان؛ همه‌ی آنان که صبر کردند و پاداش خود را از خدا خواستند.
خداوند برادران اسیرمان را آزاد کند، زخم‌هایشان را مرهم نهد، دردشان را دوا کند و پاداشی بزرگ به زخمیان، بیوه‌زنان، یتیمان، داغ‌دیدگان و آوارگان عطا فرماید.
و لعنت خدا بر هر آن‌که توطئه کرد، خیانت ورزید و قصد بد نسبت به شما داشت.
و خداوند ما را در یاری و همراهی شما توفیق دهد؛ یاری‌ای که خشنودی او را در پی داشته باشد، ما را از خشمش در امان دارد و گناه کوتاهی در حمایت را، از ما بزداید.
نویسنده: دکتر أیاد قنیبی
ترجمه: احناف خواف
دیدگاهتان را بنویسید