ما اجازه نداریم تکبر را در خود بپرورانیم، بلکه باید آن را مهار کنیم که مهمترین قدم در راستای انسان‌سازی است

ایشان در مقدمه سخنان خویش گفت: سنگین‌ترین قدمی که انسانیت بر روی وجدان و معرفت خود گذاشته است، خودفریبی و فریفته‌شدن به صفات خود است. انسانی که به خودش مغرور است و کبریایی را در وجودش می‌پروراند انسان وارسته‌ای نیست.
ایشان افزود: تعریف انسان از انسانیت و خلف صالح پیامبران همین است که باید در مقابل چیزی که به دست می‌آوریم وجدان داشته باشیم و مغرور نشویم. امام ابوحنیفه (رحمه‌الله) در مدح استاد خود می‌فرمودند: من آدمی بهتر از استادم ندیدم. استاد ایشان عطاءبن‌ابی‌رباح (رحمه‌الله) سیاه‌پوست و چشمانی کبود و لباس‌های زخیمی داشت. بنابراین تعریف امام ابوحنیفه از ظاهر استادشان نبود، بلکه حضرت امام، شخصیت واقعی یک انسان را از جهت ایمان و اخلاق وارسته‌اش معرفی می‌کرد.
مولوی موحدی تصریح کرد: ما اجازه نداریم تکبر را در خود بپرورانیم، بلکه باید آن را مهار کنیم که مهمترین قدم در راستای انسان‌سازی است. انسان واقعی کسی است که مردم را می‌بیند، درک می‌کند و می‌یابد و وجدان دارد. کسی که فقط خودش را می‌بیند انسان نیست. در حدیث آمده که خداوند متعال بعضی از انسانها را حاضر می‌کند و می‌فرماید: ای بنده من چه آورده‌ای؟ بنده می‌گوید برایت نماز خواندم و روزه گرفتم و اعمال صالحه انجام دادم. الله در جوابش می‌فرماید: ای نادان، اشتباه می‌کنی! تو این کارها را نکردی، بلکه توفیق انجام آن اعمال همه از طرف من بود. در عوض، بعضی از بندگان می‌گویند هر چه کردیم به توفیق و لطف تو بود، الله متعال از همچنین بنده‌ای راضی می‌شود که زبان به معرفت باز می‌کند. کلک‌زدن و خود را در مقابل ضعيفان قدرتمند نشان‌دادن مفهوم انسانیت را زیر سوال می‌برد. انسانی دارای معرفت و وجدان است که از خودمحوری و خود‌ستایشی دست بکشد و سعی کند همه را ببیند.
پیامبر(ص) وقتی ثنای الهی را می‌گفتند می‌فرمودند: یا الله، من نمی‌توانم قدردان تو باشم، تو همانی که خودت گفتی و نمی‌توانیم حق عبادت و بندگی‌ات را به جا آوریم. ما نمی‌توانیم ممنون و شکرگزار شما آن طور که شایسته است باشیم.
خداوند به داوود (ع) وحی فرمود: چگونه از من تشکر می‌کنی؟ حضرت داوود جواب دادند: چگونه از تو سپاسگزاری کنم که همان «الحمدلله» که بر زبان من جاری می‌شود لطف توست. بعضی‌ها گمان می‌کنند با عدم عبادت به دین صدمه وارد می‌کنند، در حالی که نمی‌دانند با عبادت آنها به پادشاهی الله چیزی افزوده نمی‌شود.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف در بخش دیگر سخنان خویش در فضیلت دهه ذی‌الحجه و اهمیت قربانی خاطرنشان کرد: روزه گرفتن هر روز از این دهه به اندازه روزه گرفتن یکسال فضیلت دارد. عبادت هر شب از این دهه به اندازه شب قدر فضیلت دارد.
ایشان با بیان اینکه حجاج محترم مورد امتحان الهی قرار گرفته‌اند، گفت: حجاج بیت‌الله هم که به این فضیلت نایل آمده‌اند مورد امتحان الهی قرار می‌گیرند. در طول سفر حج به‌خصوص ایام مخصوص، حاجی مورد مراقبت مأموران الهی است. فرشتگان الهی نیت حاجی را می‌پایند، حرکاتش را می‌سنجند و بر همان اساس برایش کد و شماره ثبت می‌کنند. حجاج محترم متوجه باشند که در سرزمینی قدم می‌گذارند که بزرگان ما همچون امام ابوحنیفه و امام مالک (رحمهم‌الله) حاضر نبودند که بر مرکب سوار شوند و حتی کفش بپوشند و می‌ترسیدند و می‌لرزیدند از اینکه بی‌ادبی‌ای صورت گیرد؛ چه برسد به گناه و معصیت.
ایشان ادامه داد: حاجی در این سفر نباید عجله داشته باشد، بلکه باید خدمت کند و محبت و فداکاری از خود نشان دهد. پول و سرمایه خود را نباید صرف خرید وسایل کند، بلکه وقتش را در مسجدالحرام و مسجدالنبی بگذراند.
ایشان بر اهمیت قربانی تأکید کرد و افزود: پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: وقتی که برای خدا قربانی می‌کنید تمام اجزاء قربانی از گوشت و پوست و پشم و … در ترازوی اعمال شما محاسبه می‌شود و خداوند در مقابل هر تار مو، حسنه‌ای عنایت می‌کند. پیامبر اکرم (ص) به حضرت فاطمه (رض) فرمودند: ای فاطمه، کنار قربانی خودت بایست (در آنجا ذبح‌کننده خود پیامبر یا حضرت علی بودند) با اولین قطره خونی که از این حیوان بیرون می‌آید همه گناهان تو از بین می‌رود و این قربانی در ترازوی اعمال تو هفتاد برابر می‌شود. منزل حضرت فاطمه(رض) جزو فقیرترین منازل بود و حتی خود پیامبر فقیر بودند، اما به قربانی اهمیت می‌دادند و هر سال دو قوچ ذبح می‌کردند.

وی تصریح کرد: ما گاهاً برای فرزندان خود به خاطر یکسری از رسم و رسوماتی که حتی جنبه شرعی ندارد هزینههایی می‌کنیم، اما شاید برای قربانی – که مرکبی برای خود و خانواده در آخرت آماده می‌کنیم – هزینهای نکنیم و فقط فکر دنیا را در سر داشته باشیم.
سخنران این هفته نماز جمعه اهل سنت خواف با بیان اینکه در لحظه قربانی مورد امتحان قرار می‌گیریم خاطرنشان کرد: مردم شریف؛ قربانی ابراهیمی و محمدی از شما مردم بر می‌آید. اما باید مواظب باشیم و با اذیت کردن حیوان، مرتکب حرام نشویم. پیامبر اکرم(ص) شخصی را دیدند که پایش را روی گردن حیوان قربانی گذاشته و در مقابل چشمانش چاقو تیز می‌کند، به او فرمودند: چرا چاقو را در جایی دیگر تیز نکردی؟! آیا می‌خواهی دو بار او را بکشی؟!
ایشان ضمن تشکر از قصاب‌ها و افرادی که در کشتارگاهها مشغول خدمت‌رسانی هستند خطاب به آنها گفت: دقت کنید که حیوانی را نباید جلوی حیوانی دیگر سر ببُرید. قبل از اینکه بدن حیوان از اضطراب و حرکت باز نایستاده، نباید گردن و نخاعش را قطع کنید. همچنین نباید جلوی حیوان چاقو تیز کنید.
مولوی موحدی تأکید کرد: ما به استقبال دهه ذی‌الحجه می‌رویم و باید خود را برای قربانی آماده کنیم که اگر گوسفند قربانی نکنیم، دشمنان از ما قربانی می‌گیرند. چنانچه که در عراق، سوریه، فلسطین، یمن، میانمار و … می‌بینیم. متأسفانه مسلمانان به دست به ظاهر سردمدارانی که به جای مخالفت با آمریکا و انگلیس و بلند کردن عَلَم جهاد فی سبیل الله در مقابله با کفر و شرک، افتخارشان به این است که دایه من یک یهودی است. کجا رفت فرمایشات پیامبر اکرم که نباید در جزیرة‌العرب دو دین بماند؟! آخرین وصیت پیامبر این بود که یهود و نصاری را از خود و خصوصاً از حرمین شریفین دور کنید.
ایشان در ادامه سخنان خویش، از طرف همه کسانی که دوستدار جهاد و مجاهدین فی سبیل الله هستند که نفتکش انگلیسی‌ که سالیان سال به بیش از هشتاد کشور حمله کرد و به مستعمره خود در آورد و هزاران عالم دین را به شهادت رساند، توقیف نمودند و پهباد آمریکا را سرنگون کردند تقدیر و تشکر کرد.