به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولانا حبیب الرحمن مطهری در خطبههای نماز جمعه روستای چهارده خواف با بیان آیه:«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» اجرای عدالت و شایسته سالاری را وجه اشتراک زندگی حضرات عمر و حسین (رضی الله عنهما) دانستند و پیرامون شخصیتشان به ایراد سخن پرداختند.
مدیریت حوزه علمیه احناف خواف در ابتدای سخنانشان ضمن تقدیر از حمایتهای مادی و معنوی مردمان روستای چهارده نسبت به حوزه احناف خواف بیان داشتند: ماه محرم یادآور اتفاقات مهمی است که یکی از این رخدادهای ماه محرم شهادت حضرت عمرفاروق (رض) در یکم محرم به دست ابولؤلؤ مجوسی است.
ایشان ادامه دادند: حضرت عمر (رض) خلیفه دوم مسلمین بودند که به صدق، عدل و تواضع معروفاند و دوست و دشمن بر عدالت ایشان اتفاق دارند. در دوران خلاف حضرت عمر(رض) همه یکسان بودند و نظر خلیفه بر همه شهروندانِ بلاد اسلامی اعم از مسلمان و غیرمسلمان بر مبنای عدالت بود.
مولانا مطهری در ادامهی بیان ویژگیهای شخصیتی حضرت عمر(رض) تصریح کردند: از یک سو تواضع و از سوی دیگر اجرای عدالت و ظلم ستیزی خلیفه دوم ویژگی برجستۀ ایشان بود. حضرت عمرفاروق(رض) دومین خلیفه راشد اسلام و یکی از آن ده نفر عشرۀ مبشراند که بسیاری از آیات قرآن نیزموافق نظر و دیدگاه ایشان نازل شده است.
مدیریت حوزه احناف خواف در ادامه افزودند: بعضی اوقات حضرت عمر(رض) به خدمت رسول الله(ص) میرسیدند و عرض میکردند که کاش فلان کار میشد و چیزی نمیگذشت که به طبق میل و خواسته ایشان آیه نازل میشد که این آیات را موافقات عمر(رض) میگویند.
ریاست نشست فقهی اهلسنت خراسان ادامه دادند: در روایتی از پیامبر اکرم(ص) نقل است که میفرمایند: ای عمر بر هر راهی که تو میروی شیطان از آن راه فراری است. این سخن پیامبر(ص) بیانگر هیبت و صلابت خلیفه دوم بود. حضرت عمر(رض) بارها دعا میکردند که خدایا من را در شهر مدینه به شهادت برسان که دعای ایشان اجابت شد و در جوار رسول الله(ص) دفن شدند.
ایشان خاطر نشان کردند: دیگر اتفاق مهم ماه محرم شهادت حضرت حسین(رض) به دست شِمر در صحرای کربلا است. پس از آنکه حضرت معاویه(رض) وفات کردند و خلافت به یزید رسید، حضرت حسین(رض) این خلافت را برنتافتند و گفتند با وجود اوصاف بدی که در وجود یزید است وی صلاحیت این را ندارد که خلیفه مسلمین باشد.
مولانا مطهری ادامه دادند: در هشتمین روز از ماه ذیالحجه که حجاج برای انجام فریضه حج احرام میبستند، حضرت حسین(رض) به سوی کربلا رهسپار شدند و بیان داشتند این مسئله از حج مهمتر است و من باید علیه یزید قیام کنم. قیام حضرت حسین(رض) برای اجرای عدالت، شایسته سالاری، رفع تبعیض و حفاظت دین پیامبر(ص) بود.
مدیریت حوزه احناف خواف افزودند: از جملات معروف حضرت حسین(رض) هیهات من الذلة بود که یعنی ذلت از ما اهلبیت دور است و ما ذلت را نمیپذیریم که شخصی مثل یزید بر ما حکومت کند. سرانجام در دهمین روز ماه محرم سال ۶۱ هجری بود که حضرت حسین(رض) به شهادت رسیدند.
ریاست نشست فقهی اهلسنت خراسان وجه اشتراک میان حضرت عمر و حضرت حسین (رضی الله عنهما) را اجرای عدالت برشمردند و بیان کردند:حضرت عمر(رض) در دوران خلافت خویش آن را اجرا کردند و حضرت حسین(رض) نیز برای اجرای عدالت قیام کردند تا تبعیض از بین برود و شایسته سالاری برقرار شود و آن شخصی که لیاقت خلافت مسلمانان را دارد زمامدار امور باشد.شیعه و سنی اگر میخواهند از حضرت حسین(رض) پیروی کنند باید در همین مسیر اجرای عدالت، شایسته سالاری و استقامت در دین از ایشان اتباع کنند.
مولانا مطهری پیرامون این موضوع که چرا اهلسنت برای حضرت حسین(رض) تعزیهداری نمیکنند، بیان داشتند: فقه اهلسنت بر این است که بعد از سه روز تعزیهداری نیست و این تفکر برگرفته از احادیثی است که از حضرت رسول(ص) به ما رسیده است و صحابه پیامبر نیز پس از وفات پیامبر(ص) یا خلفای راشدین تعزیهداری نکردند.
ایشان ادامه دادند: اهلسنت محبت اهلبیت و صحابه را بر اتباع از این بزرگان میدانند. اخلاق، رفتار و اعمالشان برای ما ملاک است و ما باید اتباع از اینها بکنیم. اهلسنت میدانند که مصیبت، مصیبت بزرگی است اما سعادت را در پیروی از اعمال و رفتار اهلبیت و صحابه میدانند
مدیریت حوزه احناف خواف یادآور شدند: محبت اهلبیت جزو اعتقادات مااست و باید همه ما سعی بکنیم که این محبت در وجودمان ایجاد کنیم. پیامبر اکرم(ص) نسبت به حضرات حسن و حسین میفرمودند: الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنة. این ها سرداران جوانان اهل بهشت هستند یا در جای دیگر میفرمایند: الحسین منی و انا من حسین و روایات بسیاری که بر فضیلت حضرت حسین(رض) وارد شده است.محبت اهلبیت جزو اعتقادات اهلسنت است و هرکس که محبت اهلبیت را نداشته باشد آن شخص نمیتواند مؤمن کامل باشد اما محبت به عزاداری و زدن بر سر و صورت منحصر نیست.
ایشان در پایان پیرامون آیه «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» بیان کردند: خدای متعال در این آیه میفرماید: محمد رسول خدا است و آن کسانی که اطراف پیامبرند و با ایشان هستند بر کفار شدیدند اما در میان خود رحیم و شفیقاند. ما باید نسبت به خود مهربان و صله رحم را به جای آورده و برادروار زندگی کنیم. در امر دین نیز باید یکدست بوده و از گناهان، معاصی و بدعات اجتناب نماییم.
اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید