قیام رمضان؛ تراویح

یکی از میوه‌های این باغ و بُستان سالانه، تراویحی است که از آن با عنوان “قیام رمضان” یاد شده است. تراویحی که در آن گوش جان بسپاریم به کلام پروردگاری که آن را در این ماه مبارک نازل کرده و این ماه را زمان نزول کلامش معرفی نموده و به عبارتی، ماه قرآن است. وقتی میزبان، میوه‌ای را به مهمان در فصل بهار قرآن تعارف می‌کند که فقط در بهار قرآن موجود است، بی‌انصافی، نامهربانی و کم‌لطفی است که از این میوه به درستی استفاده نشود. کمی با این تحفه‌ی رمضانی مهربان‌تر باشیم و حق و حقوق آن را بهتر و بیشتر رعایت کنیم و به راحتی از کنار آن عبور نکنیم و قدر آن را بدانیم که چنین تحفه‌ای در سایر ماه‌ها بی‌مثال است. کمی آرام‌تر ادایش نموده و بیشتر حق و حقوقش را ببینیم. مگر نه این است که می‌خوانیمش تا به اجر و پاداشی برسیم و به خدای‌مان نزدیک‌تر شویم و تحفه‌ای را که برای ما به ارمغان آورده، به تمام و کمال دریافت کنیم. کلامش را آرام‌تر بخوانیم. صبرمان را کمی بیشتر کنیم که اجر زیاد، با صبر زیاد همراه است. نماز نور چشم مومن است و زمانِ سخن‌گفتن و درخواست از مولایش است. این فرصت را غنیمت شماریم و آن را محدود به زمان کوتاهی نکنیم که نه کلمات درست ادا می‌شوند و به گوش می‌رسند، و نه ارکان نماز به درستی ادا می‌شود و نه می‌توان تدبری در آیات روشنگر الهی داشت. حداقل لطفی که می‌توانیم در حق خودمان بکنیم تا از ثمرات قیام رمضان که بخشودگی گناهان است بهره‌مند شویم، این است که نمازمان را درست ادا کنیم و بیشتر از اینکه به فکر تمام شدن آن در زمان خاصی باشیم ولو اینکه نمازمان با شتاب همراه باشد، به فکر تدبر در آیاتی که می‌شنویم و رعایت آرامش و طمانینه در نماز باشیم تا مبادا نمازمان بالاتر از سرمان نرود و فقط گمان کنیم که نماز خواندیم و اجری در انتظار است و چنین نباشد، به ویژه آرامش در سجده و رکوع، علی‌الخصوص سجده که محل اجابت دعا هست و نزدیکترین حالت بنده به مولایش. نمازی بخوانیم که حداقل یک دعا جز اذکار سجده در سجده داشته باشیم. تشهدی بخوانیم که در پایان با یک دعا و درخواست همراه باشد. کارگر کم‌مزد نباشیم. بعد از فرمان مولایمان خواسته‌ای هم در سجده و تشهد داشته باشیم که وعده‌ی اجابت داده است. نباید تنها در پی ادای تراویح بود به هر سرعتی. نماز بخوانیم و با خدای خود گفتگویی داشته باشیم، به‌جای احساس برداشته‌شدن تکلیفی از دوشمان بعد از تراویح.
وإنكم بإذن الله لفاعلون

✍️ محمد موحدی