ایشان در ابتدای سخنان خویش در زمینه دهه فجر یادآور شد: دیروز پنجشنبه ۱۲ بهمن ۹۶ مصادف با تشریف‌فرمایی امام راحل به کشور ایران و آغاز دهه فجر می‌باشد. این مناسبت مهم را خدمت دولت‌مردان نظام جمهوری اسلامی تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.ایشان در ادامه، در زمینه تقوا گفت: تقوا با تمام تفاصیل و توضیحاتی که علما از لحاظ لغوی و اصطلاحی مطرح نموده‌اند، عبارت است از یک رابطه خاص بنده با خداوند متعال.سیدنا علی مرتضی(رض) در این‌باره می‌فرمایند: تقوا عبارت است از خوف و ترس از خداوند متعال، عمل به قرآن مجید، قناعت‌کردن به مال اندک و آمادگی برای سفر طولانی آخرت.حضرت عبدالله‌بن‌مسعود(رض) در تفسیر آیه ۱۰۲ سوره آل عمران می‌نویسد: تقوا یعنی اینکه از خداوند متعال اطاعت شود و نافرمانی او صورت نگیرد. یاد الله همیشه بر زبان و قلب مومن باشد و از ذکر الله فراموش نکند. شکرگزار انعامات الله باشد و کفران نعمت نکند و در تمام مراحل زندگی، بندگی الله را پیشه سازد. قلب او از انجام اوامر الهی غافل نشود. حرکات، سکنات و کلماتش همواره در این مسیر باشد و از نواهی پرهیز نماید. اگر شخص مومن چنین زندگی کرد، هر لحظه و زمانی که مرگ به سراغش بیاید با آرامش و راحتی از این دنیا می‌رود.مولوی عصار در بیان خصوصیات شخص متقی خاطرنشان کرد: مالک‌بن‌دینار(رحمه‌الله) می‌فرماید: شخص متقی کسی است که از منهیات الهی دوری می‌گزیند و عامل به اوامر پروردگار می‌باشد. چنین شخصی از عذاب خداوند می‌ترسد و امیدوار به رحمت الهی است.حضرت عبدالله‌بن‌عباس(رض) خدمت سیدنا عمر فاروق(رض) رسیدند و عرض کردند: خوشا به حال شما ای امیرالمومنین؛ زمانی‌‌که انسانها کافر بودند، شما ایمان آوردید. وقتی کفار به پیامبر اکرم(ص) اهانت می‌کردند، شما حامی ایشان بودید. آن روزی که پیامبر اکرم(ص) وفات کردند، از شما راضی و خشنود بودند و هیچ‌کس در مورد صفات نیک شما اختلافی ندارد. امیرالمونین عمر فاروق فرمودند: کسی که به این سخنان دل ببندد در حقیقت مغرور است. به خدا قسم، اگر آنچه بر روی زمین است از عمر فاروق بود آن را در راه خدا می‌دادم تا ترس و هراس لحظه ملاقات با پروردگار بر من آسان شود.پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: اگر شخص مومن در حالت خوشحالی و ناراحتی عدالت را رعایت کند، در دارایی و نداری میانه‌روی نماید و در آشکار و نهان از پروردگار ترس داشته باشد، این صفات باعث نجات وی در دنیا و آخرت خواهد بود. اما کسی که بُخل ورزد، خواهشات نفسانی بر او غالب شود و مغرور گردد، این صفات باعث هلاکت وی در دنیا و آخرت خواهد شد.سخنران این هفته نماز جمعه اهل سنت خواف در زمینه اثرات تقوا در اعضای انسان اظهار داشت: وقتی شخص، زبان خود را از دروغ، غیبت، تهمت و … حفظ کند و مشغول به تلاوت، ذکر و پرداختن به فراگیری مسایل دینی شود، شکم خود را از وارد کردن لقمه حرام حفظ کند، چشم خود را از نگاه به نامحرم محفوظ بدارد و به مسایل، نگاه عبرت‌آمیز داشته باشد، دست خود را از زدن به حرام حفظ نماید، قلب خود را از کینه، دشمنی و حسادت نسبت به مومنین حفظ کند و نصیحت و شفقت را در قلب خود جای دهد و اطاعت الله را فقط به قصد رضایت وی انجام دهد و از ریاکاری پرهیز نماید، اثرات تقوا در اعضای چنین شخصی نمایان می‌شود.ایشان در زمینه عمل‌نمودن به قرآن با توجه به سخن سیدنا علی(رض) که پیشتر گفته شد افزود: خداوند متعال می‌فرماید: «ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ»(فاطر/۳۲) سپس اين كتاب آسمانی را به گروهی از بندگان برگزيده خود به ميراث داديم، (اما) از ميان آنها عده‌ای بر خود ستم كردند، و عده‌ای ميانه‌رو بودند، و عده‌ای به اذن خدا در نيكی‌ها از همه (پيشی) گرفتند و اين فضيلت بزرگی است.
ایشان همچنین ضمن یادی از مرحوم مولانا شهیدی(رحمه‌الله) و اینکه به تلاوت قرآن بسیار اهمیت می‌دادند خاطرنشان کرد: مولانا شهیدی(رحمه‌الله) از جمله کسانی بودند که طنین زیبایی در تلاوت قرآن داشتند و سالهای سال در این راه زحمت کشیدند و خدمت کردند. اما متاسفانه بعضی از مسلمانان با قرآن بیگانه شده‌اند و قرآن را تلاوت نمی‌کنند و آن را به خوبی فرا نگرفته‌اند.
سیدنا عمر(رض) می‌فرمایند: انسانها؛ بدانید که این قرآن، کلام پرورگار است و سخن شخص سیاسی و سرمایه‌دار نیست. لذا قدر و منزلت آن را بدانید و نسبت به تلاوت قرآن کوتاهی نکنید و بر طبق هوای نفس خود تلاوت نکنید تا سعادت حقیقی را با قرآن دریابید.مدرس محترم حوزه علمیه احناف خواف در زمینه قناعت گفت: خداوند متعال می‌فرماید: «وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا»(هود/۶) و هيچ جنبندهاى در زمين نيست مگر [اينكه] روزی او بر عهده خداست.
علما می‌نویسند: قناعت باعث می‌شود تا قلب انسان مملو از ایمان گردد، حیات طیبه نصیبش شود، شکرگزار نعمت‌های الهی باشد، فلاح و مژده‌های پروردگار به او برسد، از گناهان حفظ شود، نسبت به بندگان خدا بی‌نیاز باشد و عزت را در قناعت می‌داند.
