دعا مظهر و نتیجه‌ی عبدیت است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولوی ابراهیم علی‌گنجی، در مراسم نماز جمعه ۲۱ آذرماه ۱۴۰۴ اهل سنت شهر خواف، با تلاوت آیه (وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ) و حدیث (الدعاء هو العبادة) پیرامون دعا و عوامل اجابت آن به ایراد سخن پرداخت.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف در آغاز سخن بیان داشت: در آیه ابتدایی که تلاوت شد، خداوند می‌فرماید: پروردگار شما می‌‌گوید: از من الله بخواهید و من برای شما اجابت خواهم کرد و آن‌ کسانی که از روی تکبر از عبادت من رویگردانی می‌کنند، به زودی در حالت ذلت و خواری وارد جهنم خواهند شد. دعا یعنی خواستن و حاجت خود را پیش الله اظهار کردن است. پیامبر(ص)، دعا را یک عبادت مخصوص قرار داده است و خداوند دعا را به عبادت تعبیر می‌کند.

سخنران نماز جمعه خواف ادامه داد: خلاصه دین ما، عبدیت و خواستن از ذات الله تعالی است. پیامبر(ص) فرمودند: دعا مغز و خلاصه عبادت است. علامه اشرفعلی تهانوی(رح) می‌فرماید: علت این که پیامبر(ص) دعا را مغز و خلاصه عبادت نامیده‌اند به این دلیل است که اگر ما تلاوت کنیم، نماز تهجد بخوانیم و….، احتمال آمدن تکبر در وجود ما ایجاد می‌شود اما دعا چیزی است که هرچقدر دعا کنیم، تواضع و فروتنی می‌آید؛ چون دعا زاری و عبدیت است.

وی گفت: وقتی انسان دست به درگاه خداوند بلند می‌کند، عاجز بودن خود را نشان می‌دهد و به همین دلیل، دعا مغز عبادت نامیده شده است. پیامبر(ص) می‌فرمایند: کسی که دروازه دعا برای او گشوده شد، به درستی که دروازه رحمات و اجابت‌ها به روی او باز شده است. وقتی خداوند اراده کند کسی را یاری کند، به او توفیق دعا می‌دهد. همین که انسان دعا می‌کند، گویا که اجابت شده‌ است. پیامبر(ص) می‌فرمایند: دعا از سه حالت خالی نیست؛ یا عین آن چیزی که از خدا خواستید به شما می‌دهد، یا این‌که دعای شما ذخیره آخرت می‌شود و وقتی انسان وارد بهشت می‌شود، با خود می‌گوید: ای کاش یک دعای من هم در دنیا قبول نمی‌شد و سوم این‌که به اندازه‌ی دعای انسان،خداوند مصیبتی را از انسان دور خواهد کرد.

مولوی علی‌گنجی افزود: پس با این تعریفات، دعای انسان هرگز رد نمی‌شود و علت تاخیر اجابت این‌ است که بنده خود را در حالت نیاز ببیند، خداوند حالت نیاز و عبادت بنده خود را دوست دارد. از موثرترین راه‌های ارتباطی با خداوند، همین دعا هست. فلسفه دعاهای مسنون پیامبر(ص) در طول شبانه روز، همین ارتباط بنده با رب العالمین است. علامه مفتی تقی عثمانی(حفظه‌الله) می‌فرمایند: دو راه زود رسیدن به خداوند وجود دارد؛ راه اول این‌که انسان هر نعمت کوچک و بزرگ که به او می‌رسد، آن را از الله بداند و شکر کند و دوم، این‌که تمام حاجات کوچک و بزرگ خود را از الله تعالی بخواهد.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف تصریح کرد: خداوند در قرآن کریم دعاهای بعضی از انبیا را برای تعلیم من و شما ذکر فرموده است. یکی از راه‌های محک زدن ایمان ما، این است که وقت مصیبت و سختی‌ها، فکر و ذهن ما به طرف چه چیزی خواهد رفت. اگر به ذات الله فکر کردیم و از او خواستیم، بدانیم که ایمان محکم است و اگر به طرف غیر الله رفت، پس معلوم می‌شود در ایمان ما ضعف است. خداوند در وصف انبیا می‌فرماید: انبیای الهی ، در کارهای نیک، از یکدیگر سبقت می‌گیرند و اگر چیزی بخواهند یا از چیزی بترسند، خداوند را فریاد می‌زنند. یکی از اوصاف حضرت ابراهیم(ع) این بود که رجوع کننده همیشگی به طرف الله بود.

سخنران نماز جمعه خواف ادامه داد: در سوره‌ی انبیا، خداوند دعای انبیا را ذکر می‌کند و دعای حضرت زکریا(ع) که به سن پیری رسیده بودند، این بود که برای فرزند داشتن دعا نمود و خداوند اجابت می‌کند و می‌گوید: ما به او یحیی را هدیه دادیم. حضرت ایوب(ع) دعا می‌کند که خدایا! به من رنج و ضرر رسیده و تو ارحم الراحمین هستی و کمکم کن. الله استجابت می‌کند و می‌فرماید: ما مریضی و سختی او را برطرف کردیم. حضرت ابراهیم(ع) دعا می‌کند که خدایا از نسل من پیامبری برگزین و خداوند قبول می‌فرماید.

وی گفت: خلاصه قرآن در سوره فاتحه است و خلاصه سوره فاتحه، در یک آیه است(ایاک نعبد و ایاک نستعین). یعنی فقط از خداوند طلب استعانت و کمک می‌کنیم و دست پیش غیر خدا دراز نمی‌کنیم. علامه ندوی(رح) می‌فرمایند: دعا مظهر و نتیجه‌ی عبدیت است. یعنی کل دین ما بر عبدیت و بندگی است. اما عواملی که باعث اجابت می‌گردند چند مورد است.

مولوی علی گنجی گفت: اولین عامل و نکته، خوردن مال حلال است. حضرت سعد بن ابی وقاص(رض) نزد پیامبر(ص) رفتند و گفتند: ای رسول خدا(ص)! دعا کن که من مستجاب الدعوة شوم. پیامبر(ص) فرمودند: ای سعد! خوردن خود را پاکیزه کن که هیچ شبهه‌ای در آن نباشد، آن هنگام است که مستجاب الدعوة می‌شوی.

مدرس حوزه علمیه احناف خواف خاطر نشان کرد: دومین راه برای اجابت دعا، حالت اصظرار است. یعنی اگر کسی که در سختی و تنگنا قرار گرفته است، دست بلند کند، خداوند دعای او را خواهد پذیرفت. آیا ما در سختی‌ها و مصیبت‌ها از خداوند خواسته‌ایم یا دست پیش غیر الله دراز کرده‌ایم. سوم این‌که وقتی دعا می‌کنیم، یقین کنیم که الله قبول می‌کند. پیامبر(ص) فرمودند: به گونه‌ای دعا کنید که گویا یقین دارید که الله متعال قبول کرده‌است.

سخنران نماز جمعه خواف ادامه داد: چهارمین عامل را امام غزالی(رح) در کتاب احیا علوم الدین ذکر فرمودند: که انسان باید در انتظار وقت‌های مبارک و خاص، مانند ماه رمضان، روز عرفه، روز جمعه و…. باشد و در آن هنگام دعا کند. علما می‌فرمایند: در روز جمعه وقتی هست که دعا در آن رد نمی‌شود؛ برخی می‌فرمایند: هنگام اجابت، زمان نشستن خطیب بین دو خطبه است اما اکثر فقها می‌گویند: وقت اجابت، قبل از غروب خورشید است.

وی بیان داشت: حضرت عبدالرئوف سکهروی(حفظه الله) می‌فرمایند: آن طور که از احادیث معلوم می‌شود، الله تعالی اعمال روز جمعه را ۷۰ برابر می‌کند. روز جمعه سید الایام هست و خداوند به همین دلیل در این روز لحظه‌ای را قرار داده است که دعا را می‌پذیرد و بنده‌ای رستگار است که این اوقات را از دست ندهد.

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *