ایشان در آغاز سخن بیان کرد: عمل صالح، عملی را گویند که خالص برای رضای خدا و مطابق با شریعت محمد مصطفی(ص) است. به عبارتی دیگر، عمل صالح دو شرط دارد: ۱- خالص برای خدا، ۲- موافق با سنت رسول الله(ص). یکی از آثار عمل صالح این است که پیامبر(ص) میفرمایند: به اعمال صالح پایبندی کنید تا از فتنهها محفوظ بمانید. اگر در اعمال صالح کوتاهی کنید، دروازههای فتنه را شیاطین جن و انس، برای شما میگشایند و گرفتار فتنه میشوید. اگر اندکی فکر کنیم متوجه میشویم که تقریباً در طول سال گذشته، مصداق این حدیث را دریافتیم. کرونا یک هشدار الهی بود، که ای جامعه مسلمین! ای جامعه کل انسانیت! مسیر را اشتباه نروید. منحرف نشوید. شما تحت اختیار قدرت خود نیستید. اندکی خدا به شما فرصت، اختیار، اجازه و مهلت داده است و هرگاه بخواهد میتواند بگیرد. اما متاسفانه به جای اینکه از این هشدار درس بگیریم و بازگردیم، خیلی بیتوجه شدهایم. باید شرایط را در نظر بگیریم و از افراط و تفریط دوری کنیم. حال، افراط و تفریط یعنی چه؟ یعنی در برخورد با وقایعی که پیش میآید مانند کرونا، حالت تفریط و ولشکن را داشته باشیم و بگوییم: ماسک و فاصلهگذاری چه معنایی دارد؟! این اشتباه است. خداوند برای هر امری کارشناسانی قرار داده است. کارشناسان علوم دینی علما هستند، کارشناسان امور بهداشتی افراد مخصوص هستند. اسلام به ما دستور داده است که رعایت کنیم. اینکه بگوییم به اینها کاری نداریم خلاف شرع و اجتماع است. ممکن است یک فردی بگوید: من به آنها توجهی ندارم، در حالی که اشتباه میکند. شما در مورد خود، این تصمیم را میگیری، اما وقتی وارد اجتماع شدی باید اجتماع را در نظر بگیری. اگر در صف نماز میخواهم فرد بیپروایی باشم، اطرافیان من چه گناهی دارند که با نگرانی نماز بخوانند. میبیند که من ماسک ندارم، فاصله را رعایت نمیکنم، اینجا موجب نگرانی مسلمانان میشود. و حالت افراط هم نباید باشد. افرادی هستند که خود را در خانه محبوس و زندانی میکنند و به عنوان عذر و بهانه، نماز جماعت و جمعه و فعالیتهای زندگی را ترک میکنند، و این هم اشتباه است.
مولوی مومن افزود: ما در سال گذشته، آنطور ماه رمضانی نداشتیم و فراگیر برگزار نشد و آثار آن را بر جامعه انسانی مشاهده کردیم. در جوامع مسلمین و در سراسر دنیا از جمله جامعه غیرتمند خواف، ضعف دینی مشاهده شد. در این جامعهی زبانزد و خوب ما تصور نمیشد عدهای پیدا شوند که مردم را به کفر دعوت دهند. تصور نمیشد به جای غیرتمندی، افرادی ارزش خود، غیرت، عزت و دیانت خود را به یک مقدار مال اندک بفروشند و باعث فساد اخلاقی شوند و ارتباط بین زنان و مردان نامحرم برقرار کنند و زمینه را برای حرام فراهم آورند. هرچند در جامعه ما نسبت به سایر جوامع خیلی کم بود، اما اندک این مفاسد هم سخت و بد است. اگر ما از این هشدارهای الهی درس نگیریم و دست به دست هم ندهیم، همان طوری که اکثریت جامعه نسبت به کرونا احساس مسئولیت میکنند و همدیگر را دعوت میکنند که رعایت کنید و از کسی که رعایت نکند اظهار نگرانی میکنند، اگر همین شدت را بیشتر در مورد نمازهای جماعت، روزه و نهی از ارتکاب معاصی و مفاسد به خرج ندهیم اتفاق دیگری از جانب خداوند منتظر ما میباشد.
پیامبر اکرم(ص) فرمودند: “فستکون فِتن کقطع اللیل المظلم” اگر شما پایبندی به عبادتها و اعمال صالح نکنید، اگر شما جمعهها و نمازهای پنجگانه، روزه رمضان، زکات مال، حج بیت الله، حلال و حرام، پرهیز از مفاسد را رعایت نکنید به زودی فتنههایی خواهند آمد مانند شب تاریک که هر لحظهاش تاریکتر میشود و شخص، چنان حیران و سرگردان میشود که یک وقت به سنگ و صخره برخورد میکند و یک وقت به خار و خاشاک.
ایشان تصریح کرد: اگر همه با همکاری یکدیگر جلوی فسادها و فتنهها را نگرفتیم آن موقع میبینیم که یکی از میان ما خارج شده است که صبح با ایمان بوده است، اما شب کافر است و یا شب اهل ایمان بوده و صبح کافر است. قبلاً میگفتیم شاید این حدیث برای آخرالزمان باشد و تصور آن را نمیکردیم، اما الان مشاهده میکنیم افرادی که در خانههای مسلمان و شهرهای مسلمان بودند و دم از اسلام میزدند، الان نه تنها از اسلام محروم شدند بلکه دیگران را دعوت به شیطانپرستی و بودایی و دعوت به ترک اعمال دینی میدهند.
مسئول امور داخلی حوزه علمیه احناف خواف بیان داشت: پیامبر خدا(ص) در حدیثی میفرمایند: “اذا تشهّد أحدکم فلیستعذ بالله من أربع”. وقتی تشهد تمام شد (قعده آخر) از چهار چیز به خدا پناه ببرید و بگویید: “اللهم انی اعوذ بک من عذاب جهنم” خدایا از عذاب دوزخ به تو پناه میبرم، “ومن عذاب القبر” واز از عذاب قبر به تو پناه میبرم، “ومن فتنة المحیا و الممات” خدایا از فتنههای زندگی و مرگ به تو پناه میبرم. حالا فتنه زندگی چیست؟ فتنه زندگی، گرفتار شدن به شهوات، زنا، ربا و دیگر فتنههاست. و یکی دیگر از فتنههای زندگی آن است که شخص گرفتار مصیبت میشود و صبر آن به او داده نشود.
ایشان ادامه داد: فتنه مرگ، نتیجه تمام زندگی انسان است. اگر انسان در راستای نجات از عذاب جهنم و قبر و در راستای رضای خدا، حرکت کرده باشد، آن شخص لحظه مرگ ملاقات خدا را دوست دارد و خداوند دیدارش را دوست میدارد و هر کس، ملاقات خدا را ناپسند میدارد خدا هم دیدارش را ناپسند میدارد. حضرت عایشه(رض) از رسول خدا(ص) سوال کردند که ای رسول خدا اگر منظور این است که هر یک از مرگ نترسد ما که همه از مرگ میترسیم. پیامبر(ص) فرمودند: منظور از این حدیث این است که لحظه مرگ که میشود انسان بر اساس زندگی شرافتمندانه، طاعت و ایمانش، ملائکه قبل از مردن نزد او میآیند و آینده زیبا و سراسر رحمت را به او نشان میدهند و عاشق میشود که هرچه زودتر قبض روح شود و خدا دوست دارد که زودتر بندهاش را ملاقات کند. اما آنانی که از دنیا فقط زنا را انتخاب کردهاند، کسی که فقط پست را انتخاب کرده است، کسی که از دنیا فقط ربا و مال حرام را انتخاب کرده است، کسی که مفاسد را انتخاب کرده است، آن لحظه برای آخرت چیزی ندارد. ملائکه هم عاقبت وخیم و عذاب خدا را به او نشان میدهند، به وحشت میافتد، خیلی برایش سخت است، ناپسند دارد که قبض روح شود، خدا هم دیدارش را ناپسند میدارد و از او بیزار است.
پیامبر اکرم در ادامه حدیث میفرمایند: “و اعوذ بک من شر فتنة المسیح الدجال” و خدایا از شر دجال به تو پناه میبرم و میفرمایند: هیچ پیامبری نیامد مگر اینکه قوم خود را از فتنه دجال برحذر داشت.
مدرس حوزه علمیه خاطرنشان کرد: خدای متعال در قرآن عظیمالشأن میفرماید: “قد افلح من زکاها و قد خاب من دساها” به تحقیق رستگار شد کسی که نفس خود را تزکیه و پاک کرد. تزکیه نفس چیست؟ تزکیه نفس آن است که خدا خریدار آن است. تزکیهای است که نمیخواهد ما خود را زجر بدهیم مانند فرقههای باطل که خدا از آنها بیزار است و ما را لعنت کند. گروههای باطلی هستند که میگویند بیاید که نفس شما را اصلاح کنیم از نوع تزکیه و اصلاح نفس هندوها، ما آن را نمیخواهیم که نه در دنیا، خدا یاور ما باشد و نه در هنگام مرگ ما را یاری کند. ما تزکیه نفسی میخواهیم که در قبال روزههایی که میگیریم و رنج میکشیم، مورد رحمت خدا قرار گیریم و خدا در دنیا ما را یاری کند و نسل ما را حفاظت کند، اموات ما را بیامرزد و در آخرت رضوان و بهشت خود را نصیب ما کند و این همان تزکیهای است که خدا میخواهد. اعمال صالح، روزه رمضان، نماز های پنجگانه با جماعت، حضور در اجتماع باشکوه جمعه برای اصلاح نفس است. ما تزکیهای میخواهیم که خدا دستور داده است. خدا در قرآن میفرماید: زمانی که ندای جمعه بلند شد به طرف نماز جمعه بشتابید. طرف مقابل میگوید نماز جمعه ریا است، باید جامعه آن را ترک کند تا اصلاح شود. حالا خدا نکند که جوانان ما آنقدر ناآگاه باشند که همین سخن را بگویند که شاید راست میگوید. خدا میگوید: به سوی نماز جمعه بشتاب تا تزکیه شوی. آن یکی میگوید: نماز جمعه ریا هست و باید از آن دور شوی تا تزکیه گردی. فرایض باید علنی انجام شوند. اگر نماز میخوانیم، روزه میگیریم، زکات میدهیم، حج میکنیم، باید بدانیم که اینها اظهار بندگی است. اینها یعنی این که من مخالف دین خدا نیستم، من بنده خدا هستم. اگر بگویم که به نماز جمعه پروایی ندارم، روزه نمیگیرم، این نافرمانی خداست. اگر کسی نماز و روزه و …. را برای مشهور شدن ادا کند آن موقع ریاکاری است.
مولوی مومن افزود: مأمور یک حکومت اگر به سر کارش نرود و بگوید من اطاعت نمیکنم از نظر حکومت چه سزایی دارد؟ آیا باز هم کارمند حکومت هست یا سزای آن اخراج است؟ دینداری الله این است که ما سربازی خدا را بکنیم. بنابراین انجام علنی فرایض ریا نیست، اظهار طاعت و بندگی است و ترک فرائض نشانه غفلت و یا اظهار تمرد و نافرمانی خداست. کسی که نمازهای فرض را ترک میکند حداقلش این است که نسبت به دین غافل است و اگر آگاهانه این کار را کند یعنی متمرد و سرکش و نافرمان است و خدا در قرآن از او به مستکبر تعبیر میکند.
کسی که گناهانش را آشکار میکند، یعنی کسی که فحشاء، دزدی و یا گناه دیگری انجام داده است و خدا گناه او را میپوشاند اما خود او گناهش را آشکار میکند و در حضور مردم علنی میگوید من به فلان جا برای زنا میروم، من نزد دختر فلانی میروم، فلان خلاف را میکنم. پیامبر(ص) میفرمایند: همه امت من مورد عفو قرار میگیرند غیر از آنهایی که گناهشان را علنی میکنند.
مولوی مومن در پایان سخنان خویش گفت: ماه رمضان است. طبق حدیث، هر شب از رمضان یک فرشته میآید و ندا میدهد، ای طلب کنندهی خوبی و خیر، روی بیاور و یک فرشته ندا میدهد که ای طلبکننده شر، دست نگهدار. رمضان آمده است و ثواب هر نفل به اندازه فرض و هر فرض هفتاد برابر است. این ماه را دوره تمرین بندگی قرار بدهیم. اگر یک مقدار با جست و خیز بیشتر حرکت کنیم وارد بهشت میشویم و درهای دوزخ بسته شده است. یعنی یک مقدار پشیمانی و دست کشیدن از گناه تو را از آنچه که بر اثر اعمال بد گرفتار میکند نجات میدهد. خدای متعال میفرماید: از آن فتنههایی که فقط ظالمان را فرا نمیگیرد بترسید. یعنی چه؟ یعنی اینکه وقتی در جامعه منکرات آمد و اعمال صالح ترک شد، اگر عذاب خدا بیاید فقط ظالمین را فرا نمیگیرد، بلکه همه را فرا میگیرد.
دیدگاهتان را بنویسید