ایشان در مقدمه سخنان خویش فرمودند: روز عید قربان، یادآور بزرگ‌پیامبر الهی است که با گذر از آزمایشات دشوار، سربلند و سرافراز بیرون آمد و جایگاه پیشوایی انسانها و اولوالعزم‌بودن رُسل را به دست آورد. حضرت ابراهیم(ع)، اسوه نیکو و کامل برای رهپویان کوی حضرت دوست معرفی شدند. حضرت ابراهیم تلاشی خالصانه، بی‌امان و طاقت‌فرسا برای حاکم کردن توحید در زندگی بشر داشتند. تلاش حضرت ابراهیم برای حاکمیت توحید در سراسر زندگی انسان و مبارزه با بت‌پرستی و بت‌پرستان، اصلی‌ترین بخش از زندگی حضرت ابراهیم در قرآن مجید است.
مولانا مطهری افزودند: در زمان حضرت ابراهیم، انسان‌های مختلفی از لحاظ اعتقادی همچون ستاره پرست، بت‌پرست و شاه‌پرست بودند. حضرت ابراهیم با همه این گروه‌ها مبارزه، مقابله و مجادله کرد و آنها را به طرف توحید و خداپرستی دعوت داد. با توجه به این موارد، خدای متعال مسلمانان را هم به بررسی و مطالعه زندگی حضرت ابراهیم دعوت می‌دهد تا شناخت کامل پیدا کنند و الگوی خود قرار دهند و در مسیر زندگی، از مکتب سازنده او الهام بگیرند و در پرتو آن راهنمایی‌ها، افراد شجاع، قوی‌دل و مخلص بار بیایند.
ایشان تأکید کردند: ما باید از سیرت حضرت ابراهیم و از زندگی همه انبیا علیهم السلام درس بگیریم. انبیا را الگوی خود قرار دهیم. چنانچه خدای متعال می‌فرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» (ممتحنه: 6) قطعاً براى شما در پيروى از انبیا سرمشقى نيكوست، يعنى براى كسى كه به خدا و روز آخرت اميد مى‌بندد. و هر كس روى برتابد و اعراض کند، بداند كه خدا همان بى‌نياز ستوده[صفات] است.
مدیریت حوزه علمیه احناف خواف با اشاره به ویژگی‌های حضرت ابراهیم خاطرنشان کردند: حضرت ابراهیم در میان انبیا، از ویژگی‌های خاصی برخوردار بودند که در آیات بی‌شماری از ایشان یاد شده است و خداوند متعال، حضرت ابراهیم را به القاب «حنیف، أوّاه، منیب» با وصف شاکر، مطیع و برخوردار از قلب سلیم معرفی کرده است.
ایشان ادامه دادند: یکی از ویژگی‌های حضرت ابراهیم این است که ایشان از انبیای اولوالعزم هستند. ویژگی دیگر ایشان این است که خدای متعال، سلسله پیامبری را در نسل ایشان قرار داد. ویژگی دیگرشان این است که خدای متعال بر ابراهیم درود فرستاد و پیامبر اکرم این دستور را به امت داد که در قعده آخر درود ابراهیمی خوانده شود.
ایشان تصریح کردند: این امتیازات و ویژگی‌ها بود که حضرت ابراهیم «خلیل الله» شد. «خلیل»، یعنی شدت محبت؛ از بس حضرت ابراهیم با الله محبت داشت، خدای متعال او را خلیل خود قرار داد. خداوند متعال می‌فرماید: «وَاتَّخَذَ اللَّـهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا» (نساء: 125) خدا ابراهيم را دوست گرفت. بعضی می‌گویند علت اینکه حضرت ابراهیم، خلیل الله شد به این خاطر بود که ایشان هیچ نیازمندی را محروم نمی‌ساخت، از کسی جز الله، چیزی را مطالبه نمی‌کرد و اموال خود را صرف فقرا و مساکین می‌کردند و هر روز در جستجوی مهمان بودند. بعضی نیز می‌گویند که یک مرتبه خدای متعال جبرئیل را فرستاد تا دلدادگی او را نسبت به خدا امتحان کند. وقتی حضرت ابراهیم مشغول چراندن گوسفندان خود بودند، شخصی با الفاظ «سبوح، قدوس، ربنا و رب الملائکة و الروح» خداوند متعال را تعریف کرد. حضرت ابراهیم فرمودند: کجایی که یک سوم گوسفندانم از تو باشد و تا سه مرتبه این ذکر را تکرار کرد و همه گوسفندان‌شان را به او دادند.
ریاست مجمع فقهی اهل سنت خراسان در مورد گروه‌های اعتقادی آن زمان فرمودند: در زمان حضرت ابراهیم گروه‌های مختلف اعتقادی بودند که در قرآن مجید به همه اینها اشاره شده است؛ آنجا که خداوند، مقابله حضرت ابراهیم با بت‌پرستی را این‌چنین بیان می‌فرماید: «وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ» (انعام: 74) و [ياد كن] هنگامى را كه ابراهيم به عموی خود [طبق قول اکثر مفسرین] «آزر» گفت: «آيا بتان را خدايان [خود] مى‌گيرى؟ من همانا تو و قوم تو را در گمراهى آشكارى مى‌بينم.». در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: «إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ، قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ ﴿٧١﴾ قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ ﴿٧٢﴾ أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ ﴿٧٣﴾ قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ ﴿٧٤﴾ » (شعراء) آنگاه كه به عموی خود و قومش گفت: «چه مى‌پرستيد؟» گفتند: «بتانى را مى‌پرستيم و همواره ملازم آنهاييم.» گفت: «آيا وقتى دعا مى‌كنيد، از شما مى‌شنوند؟ يا به شما سود يا زيان مى‌رسانند؟» گفتند: «نه، بلكه پدران خود را يافتيم كه چنين مى‌كردند.»
خداوند متعال در آیه‌ای دیگر نیز می‌فرماید: «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا ﴿٤١﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا ﴿٤٢﴾» (مریم) در اين كتاب به ياد ابراهيم پرداز، زيرا او پيامبرى بسيار راستگوى بود. چون به عمویش گفت: «عمو جان، چرا چيزى را كه نمى‌شنود و نمى‌بيند و از تو چيزى را دور نمى‌كند مى‌پرستى؟!
ایشان افزودند: گروهی نیز ستاره‌پرست بودند که حضرت ابراهیم با آنها نیز مقابله کرد و آنها را به یکتاپرستی دعوت داد. خداوند متعال می‌فرماید: «فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَى كَوْكَبًا قَالَ هَذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ ﴿٧٦﴾ فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَذَا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿٧٧﴾ فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَذَا رَبِّي هَذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٧٨﴾ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿٧٩﴾» (انعام) پس چون شب بر او پرده افكند، ستاره‌اى ديد؛ گفت: «اين پروردگار من است.» و آنگاه چون غروب كرد، گفت: «غروب‌كنندگان را دوست ندارم.» و چون ماه را در حال طلوع ديد، گفت: «اين پروردگار من است.» آنگاه چون ناپديد شد، گفت: «اگر پروردگارم مرا هدايت نكرده بود قطعاً از گروه گمراهان بودم.» پس چون خورشيد را برآمده ديد، گفت: «اين پروردگار من است. اين بزرگتر است.» و هنگامى كه افول كرد، گفت: «اى قوم من، من از آنچه [براى خدا] شريك مى‌سازيد بيزارم.» من از روى اخلاص، پاكدلانه روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمانها و زمين را پديد آورده است؛ و من از مشركان نيستم.
ایشان ادامه دادند: گروهی هم شاه‌پرست بودند و انسان‌هایی مانند نمرود ادعای خدایی می‌کردند که حضرت ابراهیم با آنها مبارزه کرد؛ آنجا که خداوند متعال می‌فرماید: «إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّـهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» (بقره: 258) آنكاه كه ابراهيم گفت: «پروردگار من همان كسى است كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند.» گفت: «من [هم] زنده مى‌كنم و [هم] مى‌ميرانم.» ابراهيم گفت: «خداى من خورشيد را از مشرق برمى‌آورد، تو آن را از مغرب برآور.» پس آن كس كه كفر ورزيده بود مبهوت ماند. و خداوند قوم ستمكار را هدايت نمى‌كند.
- گرانی‌های سرسام‌آور و عدم نظارت بر قیمت‌ها، باعث شده بازار کسب و کار بی‌رونق شود
مولانا مطهری با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور فرمودند: آنچه که مردم را آزار می‌دهد، اوضاع نابسامان اقتصادی کشور است؛ از یک طرف گرانی‌های سرسام‌آور و از طرفی عدم نظارت بر قیمت‌ها، باعث شده بازار کسب و کار بی‌رونق شود، انواع مشکلات و مفاسد از قبیل دزدی، بی‌عفتی، بی‌حیایی و … رواج پیدا کند و از همه مهمتر، پول ما بی‌ارزش شود. اختلاس‌های میلیارد دلاری که از کشور بیرون برده می‌شود، انسان را حیران می‌گرداند که آیا دولت نمی‌تواند نظارت داشته باد؟! علت چیست که از طرفی مردم گرسنه هستند، و از طرفی این اختلاس‌ها صورت می‌گیرد؟! لازم است دولتمردان چاره‌ای بیاندیشند؛ شایستگان و نخبگان را بکار بگیرند و با آنان مشورت نمایند تا وضعیت بهبود یابد. - اولویت استخدام در معادن سنگ آهن، با بومی‌های منطقه است
ایشان با تأکید بر بکارگیری افراد بومی در معادن و شرکت‌های منطقه خواف خاطرنشان کردند: معادنی که خدای متعال به این منطقه عنایت کرده، الحمدلله باعث شده عده زیادی مشغول به‌کار شوند، اما نباید در حق و حقوقات و ساعات کاری تبعیض باشد. باید از بومی‌های منطقه کار گرفته شود، چون ضررها متوجه این مردم است و باید اولویت استخدام نیز با همین مردم باشد. کم‌آبی و بی‌آبی در بعضی از روستاها بیداد می‌کند و از طرفی جاده‌های مواصلاتی به معادن که همه روزه شاهد بروز تصادفات و مرگ و میر هستیم که معادن و شرکت‌ها باید در این زمینه همکاری نمایند و چاره‌ای بیاندیشند.
ایشان اشاره‌ای به مناسبت این روز عید کردند و افزودند: امروز مصادف است با ارتحال مرحوم مولانا خواجه شمس‌الدین مطهری (رحمه‌الله) که در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی وفات نمودند. شخصیتی که علم و دین را برای ما آوردند و خواف و مردم آن اگر شهرتی دارند، به خاطر مجاهدات مرحوم مولانا و شاگردان ایشان است. - دخالت در امور حوزه‌های علمیه اهل سنت نباید باشد
مولانا مطهری در پایان، با تاکید بر حفظ مقدسات یکدیگر خاطرنشان کردند: توصیه همیشگی ما به وحدت، اخوت و برادری است و اینکه به مقدسات یکدیگر، توهینی صورت نگیرد. باید آزادی‌های مذهبی به هر فرقه و گروهی داده شود و نباید برای حوزه‌های علمیه اهل سنت، مشکلاتی از قبیل ارائه شرایط ثبت نام طلاب از سوی نهادهای دیگر ایجاد شود. قانون نظام جمهوری اسلامی، عدم دخالت است و باید اقوام و مذاهب در امورات دینی خود آزاد باشند.
مشاهده آلبوم تصاویر این مراسم در پایین همین مطلب…
دیدگاهتان را بنویسید