مسجد پایگاه آماده‌سازی، اصلاح و جایگاه انبیا و رسولان وحی و مأمن مومنان است. مسجد بهشت روی زمین و تنها مکانی است که انسان با حضور در آن به ساحل آرامش و اطمینان می‌رسد. مکانی که با حضور در آن می‌توان به قدرت مطلقه الهی اتکا کرد و با امید و توکل به او پله‌های رشد و کمال را طی نمود. آشنایی بیشتر با این مکان مقدس و شناخت ویژگی‌ها و احکام و مسائل پیرامون آن به انسان کمک می‌کند تا با نگاهی عمیق‌تر، در این مکان حضور یابد و تزکیه شود.
اهمیت مسجد به‌قدری در جامعه زیاد است که نبی کریم(ص) در بدو ورود به مدینه منوره دستور به ساخت مسجد می‌دهند. مسجد پناهگاه انسان از شر فتنه‌ها می‌باشد. در این مکان معنوی روح و روان تازه می‌شود و چقدر زیادند افرادی که از همین مساجد کار تبیلغ اسلام را انجام می‌دهند و شهرت اسلام را به سرتاسر جهان می‌رسانند.
متاسفانه در جامعه امروزی مساجد غریب شده‌اند، گویا بعضی‌ها فراموش کرده‌اند که چنین مکانی وجود دارد. فراموش کرده‌اند که مساجد خانه‌ی خداوند است و خداوند هم مهمان نواز! مساجدی که در زمانی، فتح روم و ایران از آنجا جرقه می‌خورد اما الآن کسی نیست که خاک و غبار روی قرآن‌های آن را تمیز کند. چقدر مساجد غریب شده‌اند!
در زمان پیامبر اسلام (ص) اگر مشکل و مصیبتی پیش می‌آمد همه متوجه مسجد می‌شدند اما امروزه که مشکلات و این ویروس کرونا آمده است، همه از آن فرار می‌کنند، گویا نمی‌دانند که صاحب‌خانه مهمانش را دچار گرفتاری نم‍ی‌کند. بهانه می‌آورند که کرونا آمده است اما بیشتر این افرادِ بهانه‌تراش برای کارهای دیگر در هر مکانی حاضر می‌شوند و گویا رفتن به مسجد برای آنها کرونا به وجود می‌آورد. اگر به صف‌های نماز مساجد نگاه کنیم بیشتر آنها را پیرمردان و کهنسالان تشکیل می‌دهند و قشر جوان و نوجوان گویا از مساجد فراری‌اند و این یک معضل بزرگی برای جامعه اسلامی می‌باشد. به قول سلطان صلاح الدین ایوبی: اگر صدای سروصدا و گریه کودکان از انتهای صف‌های مساجد بلند نشود، آن جامعه موفق نمی‌شود. از همین مساجد است که ابوبکرها و فاروق‌ها ساخته می‌شوند. از همین مساجد است که انسان‌هایی چون عثمان باحیا و چون علی پهلوان پرورش پیدا می‌کنند اما حیف که بعضی از جوانان امروز، این مهم را درک نمی‌کنند.
به امید روزی که بار دیگر، مساجد پایگاه اصلی مسلمانان قرار گیرد.
