- پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند: دوران جوانی از بهترین موقعیت‌ها است.
در حدیثی آمده است که در قیامت قبل از تکان خوردن قدم فرزند آدم از او چهار سؤال می‌شود که دو تا از این چهار سؤال عبارت است از: ۱ـ عمرت را در چه راهی مصرف نمودی؟ ۲ـ جوانی خودت را در چه راه صرف کردی؟ - جوانی که قدرت هر کاری را دارد، برای اعتکاف به مسجد بیاید بسیار کار بزرگی است.
- نصف جمعیت جامعه را جوانان تشکیل می‌دهند، بنابراین باید این جمعیت مدیریت گردد و نیروی آنها در کارهای خیر مصرف گردد، نه در راه‌های شر و نافرمانی خداوند.
- فتنه‌هایی که منتظر نسل جوان است، بسیار خطرناک است و باید والدین، مربیان و … جوانان را نسبت به این فتنه‌ها آگاه و هشدار دهند.
- برنامه‌های دشمنان برای جوانان بسیار خطرناک است، زیرا ارزش جوان بسیار بالاست. مانند طلا که هر چه عیارش بالاتر برود، خاطرخواه بیشتری دارد و افراد بیشتری به دنبالش هستند.
- “وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِم” از این آیه معلوم می‌گردد که دشمنان اسلام به دنبال فاسد کردن جوانان هستند.
- در وجود جوانان صفت‌های بسیار خوب و زیبایی وجود دارد، ولی اگر مشکلی هم در جوانی پیدا شد نباید به شکل بد با جوان برخورد گردد.
حضرت عمر(رض) شمشیر را برداشت تا پیامبر را از بین ببرد، ولی برخورد زیبای پیامبر و صحابه باعث ایمان وی شد. پس اگر جوانی مشکلی در وجودش بود او را نرانیم و از دین بیزار نکنیم. - دروازه گناه، غفلت از یاد خداوند است. رب‌العالمین نسبت به ذکر بسیار تأکید کرده است، در حالی که نماز در پنج وقت در روز، ماه رمضان در سالی یک مرتبه، حج در عمری یک مرتبه، ولی ذکر در تمام اوقات نباید فراموش گردد.
- خداوند متعال می‌فرماید: وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُم. طبق این آیه خدافراموشی باعث خودفراموشی خواهد شد.
- اسلام برای هر کار انسان ذکر و دعا قرار داده است، زیرا هسته مرکزی و سهم عظیم تمام عبادت‌ها ذکر الهی است.
- از مفتی رشید احمد سؤال کردم که هر چه ذکر می‌کنم تغییری در من نمی‌آید، چکار باید کنم؟ ایشان فرمودند: همین اندازه که زبانت به لغویات مشغول نباشد یک سعادت بزرگ محسوب می‌گردد. آنقدر ذکر را تکرار کنیم تا در قلب اثر بگذارد.
- دکتر عبدالحمید بلاهی در کتابش داستانی را ذکر کرده است: فردی بیش از ۱۵۰ کشور دنیا را رفته و تمام لذت‌های ظاهری دنیا را حاصل کرده است و در آخر به نتیجه کشتن خود می‌رسد. فردی به او می‌گوید: قبل از خودکشی پیش فلان عالم برو. وی رفت و جریانش را گفت. آن عالم گفت: قبل از خودکشی دو کار را انجام بده. اول قرآن بخوان و بعد نماز بخوان. شروع به تلاوت قرآن از سوره طه نمودم، کاملاً سبک شدم و به نسخه دوم عمل کردم و نماز خواندم و لذتی حاصل کردم که اصلاً تا آن لحظه حس نکرده بودم.
- طبق این آیه “وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى” فردی که از ذکر خداوند اعراض کند، ممکن است همه چیز داشته باشد، ولی آرامش نخواهد داشت و روز قیامت کور حشر می‌شود.
باید از امتیان گذشته درس بگیریم. خداوند متعال می‌فرماید: ْ “وَ ما بَلَغُوا مِعْشارَ ما آتَيْناهُم”. مردم مکه که به یک دهم امتیان گذشته هم نمی‌رسیدند، حال امتیان گذشته با تمام قدرت هلاک شدند، این مردم مکه که هلاکت‌شان کاری ندارد. پس بقای یک امت به اطاعت و پیروی از خداوند متعال است. - ارزشیابی یک جامعه و ملت از روی جوانان است و بقای حکومت نیز از روی عملکرد نسل جوان اندازه‌گیری می‌شود.
- علامه اقبال لاهوری می‌گوید:
ای زافسون فرنگی بی‌خبر / فتنه‌ها در آستین او نگراز فریب او اگر خواهی امان / اشترانش را زحوض خود برانحكمتش هر قوم را بيچاره كرد / وحدت اعرابيان صد پاره كرد (اشاره به شکست خلافت عثمانی دارد)تا عرب در حلقه دامش فتاد / آسمان يكدم امان او را ندادملتی را رفت چون آیین به دست / مثل خاک اجزای او از هم شکستتا شعار مصطفی از دست رفت / قوم را رمز بقا از دست رفت
در عرب گردیدم و هم در عجم / مصطفی ناياب و ارزان بولهب
این اشعار را اقبال در شکست مردم اسپانیا سروده است. حکومت اسلامی ۷۵۰ سال در اسپانیا دوام داشت. بارها دشمنان آمدند و دیدند هنوز مردم اسپانیا مساجد را پُر دارند و ارتباط با قرآن دارند. تا اینکه روزی آمدند و دیدند جوانی گریه می‌کند، پرسیدند چه شده؟ گفت: دوست دخترم من را ترک کرده است. تا این را شنیدند گفتند: حال وقت حمله به اسپانیا است و در عرض دو ماه مسلمانان اسپانیا را نابود کردند.
- اقبال در وصف خودش می‌گوید: مرا اگر چه به بت‌خانه پرورش دادند چکید از لب من آنچه در دل حرم است.
- دشمنان اسلام از کودکی برای فرزندان مسلمان برنامه دارند و این کار را کمونیست و روسیه با فرزندان مسلمان افغانستان انجام داد.
- مجموعه تمام قرآن در سوره فاتحه است و “ایاک نعبد و ایاک نستعین” یعنی عبادت‌های مالی، زبانی و بدنی فقط برای خداوند متعال باشد. کلمه “یا” را فقط برای خدا به کار ببرید و یا عمر و مانند آن بسیار خطرناک است.
- یکی از علمای هندوستان زمانی که این کشور تحت استعمار فرانسه بود و جلسه‌ای برای علما تشکیل شده بود در آنجا دوربین وجود داشت و همه برای آنها سر تعظیم فرود می‌آوردند، امّا این عالم با سر راست وارد شد و در جلسه‌ای دیگر درب را کوتاه نمودند تا همه سرشان را پایین بیاورند، در اینجا این عالم نشسته وارد شد و سرش را خم نکرد. انسان سر تعظیم را برای غیر خدا اصلاً نباید فرود آورد.
- عکرمۀ بن ابی‌جهل زمانی که از مکه گریخت در دریای طوفانی شروع به استمداد از خداوند متعال کرد و گفت اگر از اینجا نجات یافتم خدمت محمد خواهم رسید و مسلمان خواهم شد. مشرکین نیز در دریا خدای تعالی را می‌خواندند و غیر خدا را نمی‌خواندند.
به این آیه توجه نمایید: إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ (۱۹۴) أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها. با توجه به این آیه استعانت و استمداد از غیر خدا شرک است و درست نیست، پس باید انسان‌ها فقط از خدا استعانت بجویند و “یا” ندا و طلب استمداد را برای غیر خدا استفاده نکنند.
مولوی محمد مکفی رودی
