- بندگان خاص خدا کسانی هستند که خودشان را برای بندگی خدا حبس کرده‌اند. به همین خاطر کسی که این ده شب آخر خودش را حبس می‌کند، ان‌شاءالله از بندگان خاص خدا خواهد بود. به همین دلیل حق خروج از مسجد، صحبت‌های لهو و بیهوده و کارهای دنیوی ندارد تا طوری اصلاح شود که یازده ماه دیگر شارژ باشد.
- شخص مؤمن گناه می‌کند، ولی اگر گناه را گناه ندانست، این خطرناک است و توفیق توبه حاصل نخواهد کرد. ولی اگر گناه را گناه دانست، توفیق توبه پیدا خواهد کرد.
“إن سرتک حسنتک و أسائتک سیئتک فأنت مؤمن” یعنی مؤمن باید از نیکی شاد و از گناه ناراحت شود و این مؤمن می‌تواند نفس مطمئنه درست کند. - پیامبر اکرم(ص) در لحظات آخر عمر سه مرتبه توصیه به نماز و نیکی با زیردستان (افراد تحت تکفل و کسانی که کارگر و پاین‌تر از فرد هستند) فرمودند.
- رمضان برای رام کردن نفس فرض شده است. “من عرف نفسه عرف ربه”. ما باید در رمضان نفس خودمان را به طرف نفس مطمئنه سوق دهیم.
“إن الله لا ینظر الی صورکم و أموالکم ولکن ینظر الی قلوبکم و أعمالکم”
“یوم لا ینفع مال و لا بنون إلا من أتی الله بقلب سلیم” - رمضان برای اصلاح قلوب آمده است.
آیه “الیوم یئس الذین کفروا من دینکم فلاتخشوهم واخشون الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دیناً” (آیه ۳ سوره مائده) روزی نازل می‌شود که پیامبر بیست و سه سال برای هدایت مردم زحمت کشیده‌اند و صحابه را برای امت تربیت کرده‌اند.
از این روز به بعد از کفار و مردم بی‌ایمان نترسید و فقط از من پروردگار خود بترسید.
این آیه در سال نهم روز عرفه در حجة‌الوداع نازل می‌شود و به این امت نوید می‌دهد که غصه‌ها تمام شد و از این به بعد کفار از برگشت شما از دین و ایمان ناامید شده‌اند.
برای این روز پیامبر اکرم بالاترین و بدترین سختی‌ها و مشکلات را تحمل نمودند. شهادت عموی خود حمزه، شهادت هفتاد حافظ و قاری قرآن و شهادت بسیاری از یاران دیگر خود را دیدند. دو دختر پیامبر برای این پیروزی در یک روز طلاق شدند.
هنگامی این آیه نازل شد حضرت صدیق اکبر و عمر گریه می‌کردند و می‌گفتند هنگامی که دین کامل شده است، معلوم است از این به بعد به سمت ضعف خواهد رفت و این ضعف یعنی وفات پیامبر اکرم(ص) است.
ادامه آیه می‌فرماید: بعد از تحمل همه سختی‌ها امروز دین کامل شده و همین دین برای شما مورد پسند قرار گرفته است. - صحابه این دین را بعد از کامل شدن به تمام دنیا رساندند. بعد از وفات پیامبر در وقت بسیار حساس، سیدنا ابوبکر صدیق (رض) برای دفاع از این دین بلند می‌شود و می‌فرماید: أینقص الدین و أنا حی.
- اگر قرار است این دین بماند و به نسل‌های ما برسد باید بهاء بدهیم و زحمات بسیاری بکشیم.
- در این زمان ارتداد نوینی به وجود آمده است که قبلاً وجود نداشته است و ابوبکری هم برای این ارتداد وجود ندارد.
- وظیفه ما برای حفاظت این دین:
۱. شناخت علم دین. “طلب العلم فریضة علی کل مسلم و مسلمة”. برای اجرای احکام و سنن پیامبر علم و شناخت لازم است. فردی که عقل خود را مانع دینداری قرار داده است، به شناخت دین دست پیدا نکرده است. اگر معاملات مسلمانان مشکل دارد به خاطر عدم علم و شناخت است. ما اگر علم دین داشته باشیم، علم دنیا هم به دست خواهیم آورد. - دین دارای پنج شعبه است: الف) اعتقادات، ب) عبادات، ج) معاملات، د) معاشرات، ه) اخلاقیات. برای عمل به این پنج شعبه احتیاج به علم و شناخت می‌باشد.
۲. دین پروری. یعنی باید این دین را پخش کنیم و به دیگران برسانیم. از زمان، مال و تمام هستی خود برای رساندن دین به دیگران بهره ببریم. صحابه برای رساندن مال از همه هستی خود گذشتند.
پیامبر(ص) می‌فرمایند: “نعم المال الصالح للرجل الصالح”. یعنی مال اگر به دست فرد نیکی باشد در محل خودش استفاده خواهد شد، مانند غزوه تبوک که حضرات ابوبکر و عمر در خرج مال برای دفاع از اسلام رقابت کردند. لذا غم و فکر مسلمان باید برای اسلام و دین باشد.
مولوی محمد مکفی رودی
دیدگاهتان را بنویسید