- یکی از شرایط مهم و اساسی قبولیت اعمال، اخلاص میباشد.
- در حدیث شریف رسول خدا(ص) بیان شده است که خداوند متعال شخص سخاوتمندی را در قیامت حاضر نموده و از وی سؤال میکند که از دنیا چه توشهای را آوردهای؟ وی میگوید: برای من موقعیت جهاد نبود تا جان خود را برای دین فدا کنم، موقعیت تعلیم هم نبود تا عالم شوم و تبلیغ دین کنم. تنها چیزی که در اختیار من بود، مال و سرمایه بود و آن را هم برای رضایت تو خرج نمودم. خداوند متعال به این فرد میفرماید: دروغ میگویی، بلکه قصد تو از انفاق این بود که شُهرت پیدا کنی و همین شُهرت را در دنیا بهدست آوردی و هماکنون هیچ بهره و پاداشی برایت وجود ندارد.
در ادامه حدیث میآید که فرد بعدی شهید است که خداوند متعال او را در قیامت احضار نموده و از او نیز همین سؤال را مینماید. او پاسخ میدهد: خداوندا جانم را برایت دادم. در جواب او نیز گفته خواهد شد: دروغ میگویی! هدف تو این بود که مردم در دنیا به تو شجاع بگویند و همینطور هم شد، بنابراین برایت هیچ بهرهای در آخرت وجود ندارد.
سومین فردی که در قیامت احضار میشود، عالم خواهد بود. از او هم سؤال میشود که با خود چه توشهای آوردهای؟ جواب میدهد: من سرمایهای برای انفاق نداشتم و قدرت جهاد را نیز نداشتم، به همین دلیل علم حاصل کردم و تبلیغ دین نمودم. خداوند متعال در جواب وی میفرماید: تو نیز دروغ میگویی، زیرا هدفت شُهرت و آوازه بود و آن را در دنیا حاصل کردی و الان هیچ ثوابی برایت وجود ندارد. - رئیس مجمع فقهی اهل سنت خراسان در آخر فرمایشات خویش همه مردم خصوصاً علما را به اخلاص در عمل توصیه نموده و بر این مسأله تأکید کردند و فرمودند: این سه مورد برای این است که ما درس حاصل کنیم و همیشه متوجه اعمال خودمان باشیم، وگرنه در تمام اعمال و افعال، اخلاص لازم است.
خداوند متعال به همگی اخلاص در عمل نصیب فرماید.? محمد مکفی رودی
اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید