آداب و رسوم نوروز از منظر اسلام – حوزه علمیه احناف خواف

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مدرس حوزه علمیه احناف خواف، در مراسم نماز جمعه (۲۶ اسفندماه ۱۴۰۱) اهل سنت این شهر، با تلاوت آیه (يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ) به ایراد سخن پرداخت.

مولوی حبیب‌الرحمان قهستانی در آغاز سخن بیان داشت: رسول گرامی اسلام(ص)، رحمتی برای همه‌ی جهانیان است. او دل‌سوز تمام بشریت و خاتم‌الانبیاء می‌باشد.

مولوی حبیب‌الرحمن قهستانی

مراسم نماز جمعه 26 اسفند‌ماه 1401

ایشان مهم‌ترین هدیه‌ی الهی را که اسلام عزیز است را به خوبی برای ما روشن کرده‌اند.

اسلام، دینی معتدل، پیراسته و خالی از همه‌ی بدعات و غل و زنجیرهایی است که قبل از اسلام وجود داشت.

پیامبر اکرم(ص) مبعوث شد تا مردم را به سمت نیکی‌ها دعوت دهد و از زشتی‌ها و پلیدی‌ها بازدارد و پاکی‌ها را برای مردم مشخص کند و آن‌چیزی که ناپسند و مضر است را بر امت خود حرام کند.

رسول اسلام(ص)، تکالیف سخت و بار سنگین را از دوش مردم برداشت.

در شریعت اسلام، به رسوم، آداب و فرهنگ‌های مختلف، احترام گذاشته شده است، به شرطی که مخالف تعالیم اسلامی نباشد.

دین مبین اسلام، با خرافه و آداب و رسوم جاهلی به مبارزه برخواسته است‌.

انسان در طول زندگی خود نیاز به الگو دارد، الگویی که آسمانی و نمونه باشد و هرکسی نمی‌تواند برای خود دین وضع کند و به کاری که با منطق او سازگاری دارد عمل کند و با منطق دیگران کاری نداشته باشد.

دین اسلام با بدعت و نوآوری در دین مخالف است

وی ادامه داد: انسان نمی‌تواند برای توجیه عمل غیر اخلاقی و غیر منطقی خود، از هر راهی استفاده کند.

باید منبع درست باشد. منابع دینی ما در همه‌ی زمینه‌ها، اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و…، قرآن، سنت، اجماع و قیاس است.

دین اسلام با بدعت و نوآوری در دین مخالف است. در ارتباط با فضائل و آن‌چه که موجب ثواب است، ما حق نداریم دین تراشی و جعل حدیث کنیم و مطلبی را بیان کنیم، گرچه به ظاهر خوب باشد.

در عصر جاهلیت، در مسائل احکام، اجتماع و اعتقاد، خرافه وجود داشت.

آن‌ها نسبت به چشم زخم، بعضی از ایام و…، اعتقادات اشتباهی داشتند و آن‌ها بعضی از روزها را نحس می‌دانستند.

آن‌ها برای آمدن باران آتش روشن می‌کردند، عطسه‌کردن را بد می‌دانستند و یک فرهنگ غلط و نادرست داشتند. پیامبر(ص) آمد تا آن تکالیف سخت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را که در جامعه بود، نابود سازد.

مولوی قهستانی افزود: دین، تاریخ و مسائل فقهی و اعتقادی ما، شفاف و روشن است.

ما حق نداریم به چیزی که در هیچ منبع دینی و شرعی ما نیامده است، احترام قائل شویم و آن را ارزشمند بدانیم.

به عنوان مثال چند مورد از رسوم جاهلیت را عرض می‌کنم.

پرستش طبیعت و آتش پرستی که برخی از انسان‌های بی‌خرد و کم فرهنگ این کار را انجام می‌دهند و یا بعضی‌ها در هندوستان، گاو را پرستش می‌کنند.

این‌ها کجا در شریعت آمده و با کدام منطق سالم سازگار است.

اگر می‌خواهیم دعا بگیریم، پیش شخصی که عالم قرآن و حدیث است آن هم بدون اجر و مزد، برویم

در همین مناطق مذهبی خودمان می‌بینیم که بعضی از فرهنگ‌ها، ریشه‌ی شرعی ندارند.

این‌که بعضی‌ها برای چشم زخم یا تبرک خانه یا تبریک، اسپند دود می‌کنند، در کجای اسلام آمده است؟

شکستن تخم‌مرغ برای چشم زخم که نام کسی را ببرند و تخم‌مرغ را بشکنند، کاملا غلط است و جایگاهی ندارد.

فال‌گیری‌هایی که امروزه خیلی‌ها به دام افتاده‌اند که سراسر خرافه و بدعت است، کاملا اشتباه و خرافه است.

خیلی‌ها هستند برای این‌که مریض آن‌ها شفا پیدا کند، نزد افرادی برای دعا می‌روند که این افراد نه اهل نماز و روزه هستند و نه بندگی خدا را می‌دانند.

دعا گرفتن یک روش شرعی دارد، نه رفتن پیش کسی که حرفه و شغل او دعا نویسی شده‌ است و خودش بویی از اسلام نبرده است.

اگر می‌خواهیم دعا بگیریم، پیش شخصی که عالم قرآن و حدیث است آن هم بدون اجر و مزد، برویم که دعایی بخواند.

پیامبر(ص) وقتی حضرت معاذ(رض) را به یمن فرستادند، فرمودند: ای معاذ! رسوم جاهلی را نابود کن مگر آن‌ چیزی که مورد تایید اسلام است و اسلام را برای مردم روشن کن و اگر کسی حرف یا عملی را مطرح کند که در دین، فقه و احادیث نیست، این حرف و عمل مردود است.

کسی در اسلام حق ندارد که نه به خود و نه به دیگران ضرر برساند

مدرس حوزه علمیه احناف خواف گفت: در پایان سال‌، معمولاً فرهنگ‌های اشتباهی در جامعه رسوخ کرده است که الحمدلله در این مناطق خیلی کم است. به عنوان مثال: چهارشنبه سوری، این‌که آتش روشن کنند و از روی آن بپرند و یا کوزه بشکنند و یا آش درست کنند که برای شفای بیماران بدهند یا فال گرفتن برای باز کردن گره‌ بخت دختران، که این مسائل کاملا اشتباه است.

می‌بینیم که در این شب افراد زیادی دچار سوختگی می‌شوند و اعضای بدن خود را از دست می‌دهند.

به هر دیدی که به مسئله‌ی چهارشنبه سوری نگاه کنیم، می‌بینیم که هیچ جایگاهی در شریعت ندارد.

پیامبر(ص) می‌فرمایند: کسی در اسلام حق ندارد که نه به خود و نه به دیگران ضرر برساند.

این ترقه‌ها و مواد منفجره و مزاحمت برای دیگران، مخالف با دستورات دینی ماست.

اگر این آتش روشن کردن و اعتقاد به این مسائل، از روی تعظیم و تقدیس باشد، از لحاظ اعتقادی برای ایمان ضرر دارد.

اگر مانند زرتشتیان، معتقد به این باشیم که آتش در تقدیر زندگی ما اثر گذار است، برای بهبودی، بهروزی و شادابی و دفع بلایا، این آتش اثر دارد، این اعتقاد یک اعتقاد اشتباه است.

اولاً این فال گرفتن‌ها اشتباه است و اگر قرار باشد آتش نماد چیزی باشد، آتش نماد شر است نه نماد خیر.

وی ادامه داد: چرا ما از آتش برای خود، فرهنگ و آداب و رسومی درست کردیم.

این‌ها نه دلیل عقلی و نه دلیل منطقی دارد.

چرا ما باید برای فرهنگی که ریشه در قرآن و سنت ندارد، هزینه‌ای بپردازیم

بعضی‌ها اعتقاد به سفره‌ی هفت‌سین دارند، سفره‌ای که در پایان سال انداخته می‌شود و هفت قلم وسایل خوردنی و غیر خوردنی که اولش با حرف سین باشد بر روی آن سفره می‌گذارند و این سین را علامتی از سعادت قرار می‌دهند.

چرا ما باید برای فرهنگی که ریشه در قرآن و سنت ندارد، هزینه‌ای بپردازیم و برای آن جایگاهی درست کنیم درحالی‌که ثوابی اصلا ندارد و اعتقاد به این‌که این مسئله جایگاه شرعی دارد، برای ما گناه هم محسوب می‌شود.

اخیرا هفت سین قرآنی را مطرح می‌کنند که هفت آیه قرآن را با آب و زعفران بر روی ظرفی می‌نویسند و هنگام تحویل سال، این آب را می‌نوشند و یا بر بدن می‌کشند که این آب مایه‌ی برکت است، این کار هم اشتباه است و از این طریق هیچ سعادتی به دست نخواهد آمد.

سخنران جمعه اهل سنت خواف گفت: از نگاه اهل سنت، تحویل سال و گذشتن سال شمسی، یک پدیده است که سال گذشت و یک سال از عمر ما کم شد با آن‌ همه غفلت‌هایی که داشتیم و این جای افسوس است که دقایق زندگی سپری شود و از آن مفید استفاده نکنیم.

سال ۱۴۰۱ تمام شد و سال ۱۴۰۲ شروع شد. یک سال گذشت و بنشینیم و با خود تفکر کنیم که ما برای دین، عبادت، مردم و خدا چه کار کردیم؟ چه غفلت‌هایی از ما سرزده است؟ از این‌ها توبه و استغفار کنیم و به فکر اصلاح خود باشیم.

از دیدگاه اهل سنت، تحویل سال، به عنوان عید مذهبی و شرعی تلقی نمی‌شود

قبل از اسلام مردم اعیادی داشتند. پیامبر(ص) وقتی وارد مدینه شدند و دیدند مردم در دو روز خاص مشغول تفریح و خوش‌گذرانی و شادی هستند، پرسیدند، فلسفه این شادی چیست؟ گفتند: ما از دوران جاهلیت این جشن را داشتیم و بعد پیامبر(ص) فرمودند: خدای متعال بهتر از این را برای شما به ارمغان آورده است، روز عید فطر و روز عید قربان.

مولوی قهستانی گفت: ما اهل سنت، اعتقاد به این که که نوروز یک عید است و باید برنامه و جلسه خاصی داشته باشیم که در آن دعای مخصوصی بخوانیم، نداریم.

مسئله‌ی بعدی، که همه گرفتار آن شده‌اند، روز سیزده‌بدر است که مردم به طبیعت بروند و نحسی روز ۱۳ را به دَر کنند و برخی مرتکب اعمالی می‌شوند که اعتقاد به آن دارند و به نشانه‌ی نحس بودن عدد ۱۳، ۱۳ سنگ را داخل چاه یا پشت سر خود می‌اندازند و یا ۱۳ گل را گره می‌زنند به دلیل این‌که شومی و نحسی را از خود دور کنند.

در اسلام روز و شب نحس نداریم

اولاً روزها و شب‌ها همه یکسان هستند و روز و شب نحسی نداریم.

روز ۱۳ نحس نیست. خدای متعال به برخی از مکان‌ها و زمان‌ها تقدس داده است مانند: روز عرفه، جمعه، عید فطر، عید قربان، مکه، مدینه و… که داری ارزش دینی هستند و اگر این زمان‌ها و مکان‌ها مقدس می‌باشند، به دلیل بندگی و عبادت خدا می‌باشد.

اگر سرزمین عرفه مقدس است، به دلیل این است که میلیون‌ها زائر، عین بندگی در برابر خدا را به نمایش می‌گذارند نه چیز دیگر.

اگر حرم الهی و حرم پیامبر(ص)، از آن‌ها به عنوان تقدس یاد شده است، فقط به خاطر این است که مردم در این مکان‌ها، عبادت خدا انجام دهند و فقط صرف عبودیت و بندگی خداست ولی ما حق نداریم به یک مکان و زمان خاصی بی‌احترامی کنیم.

پیامبر(ص) می‌فرمایند که خدای متعال می‌گوید: بعضی‌ها تمام بدبختی‌ها را به گردن زمانه می‌اندازند درحالی که زمان در اختیار من است و کسی حق ندارد مشکلات را به زمان ربط دهد.

ایام هیچ تاثیری در حوادث تلخ و شیرین روزگار ندارد.

به عنوان اگر روز شهادت حضرت عمر(رض) که اول محرم است، روز شهادت حضرت حسین(رض) که دهم محرم است، نحس است، در همین روزها پرچم خدا به اهتزاز درآمد، اعلاء کلمةالله شد، با ظالم مبارزه شد، دین اسلام تقویت شد و با این اوصاف این دو روز، مقدس و مبارک هستند.

ما نباید روزها را در زندگی خود موثر بدانیم!

فرصت ارزشمند ماه مبارک رمضان را که ماه دعا و عبادت و انفاق است را قدر بدانیم و برای آن برنامه ریزی کنیم

مدرس حوزه علمیه احناف خواف خاطر نشان کرد: روزهای شروع سال، با ماه مبارک رمضان مصادف شده است.

اسلام با سفر و گشت وگذار مخالف نیست، آن چیزی که اسلام با آن مخالف است، تفریحات ناسالم، بی‌حجابی‌ها، اختلاط زن و مرد و … می‌باشد و عزیزانی که قصد سفر دارند، دقت کنند که سفر سالم داشته باشند و مسائل ایمنی سفر را حتما لحاظ کنند تا حوادث تلخی در جاده‌ها به وجود نیاید.

خدایی نکرده ماه مبارک رمضان را برای این سفرها قرار ندهیم و فرصت ارزشمند ماه مبارک رمضان را که ماه دعا و عبادت و انفاق است را قدر بدانیم و برای آن برنامه ریزی کنیم.