- حضرت علی(رض) یک مرتبه فردی را مشاهده کرد که به خاطر کثرت گناهانش، از رحمت الهی مایوس شده بود، به همین دلیل به او فرمود: رحمت الهی از گناهان تو بسیار بزرگ‌تر و بیش‌تر است، پس از رحمت الهی مأیوس نباش.
- خدای تعالی به حضرت داوود(ع) وحی فرمود: ای داوود، من را دوست خودت قرار بده و درخت محبت من را در دل بندگانم بکار. حضرت داوود سؤال نمود: چگونه این کار را انجام دهم؟ خداوند متعال فرمود: راهش این است که فضل و کرم من را به بندگانم یادآوری نمایی، زیرا بندگانم غیر از خیر و نیکی هیچ چیز دیگری از من ندیده‌اند.
- یحیی بن اکثم(رحمه‌الله) را فردی در خواب ملاقات نمود و از او سؤال کرد که خداوند متعال با تو چگونه برخورد کرد؟ او جواب داد: خداوند متعال من را برای حساب و کتاب احضار نمود و شروع به سؤال کردن از من نمود و اعمال من را مورد بازخواست قرار داد و گناهانم را به من یادآوری نمود. در این لحظه خوف و هراس بر من غالب شد، ولی به خداوند متعال عرض کردم: خدایا خبر این رفتارِ شما به من نرسیده بود، بلکه خبری دیگر از جانب شما به من رسیده بود. خداوند متعال فرمود: چه خبری از من به تو رسیده بود؟ او گفت: حدیث قدسی با سند عبدالرزاق از معمر از زهری از حضرت انس(رض) از رسول خدا(ص) از حضرت جبرئیل(ع) به من رسیده بود که شما گفته بودید: من طبق گمان بنده‌ام که به من دارد، با او برخورد خواهم کرد، به همین دلیل چون رحمت و شفقت شما در دلم بود، احساس کردم که شما بر من رحم خواهید نمود. خداوند متعال فرمود: جبرئیل، پیامبرم(ص)، انس، زهری، معمر و عبدالرزاق همگی راست گفته‌اند و این حدیث صحیح است. بعد از آن خداوند متعال فرمود: ای یحیی برو، من هم بر تو رحم کردم. یحیی می‌گوید: بعد از این فرمایش رب‌العالمین، بهترین لباس را آورده و بر تن من پوشاندند و سپس ملائکه با بهترین اعزاز و اکرام من را بدرقه نمودند و بهترین خوشبویی‌ای که تا آن وقت به مشامم نرسیده بود را برایم آوردند.
- رئیس مجمع فقهی اهل سنت خراسان رضوی در آخر توصیه نمودند: در مورد رحمت و مغفرت الهی لازم است که همگی ما از رحمت و مغفرت الهی ناامید نباشیم و دیگران را نیز ناامید نکنیم، بلکه باید دیگران را به امیدواری به رحمت و مغفرت خداوندی توصیه نماییم.
محمد مکفی رودی
