حماسه خون و فولاد؛ روایت صلح مجاهدین در جهنم صهیونیسم

غزه. ای خاکِ زخم‌خورده، ای مادرِ صبر و مقاومت! غزه نامی به وسعت تمام جغرافیای درد و به عمق تمام ایمان یک امت. وقتی به این باریکه‌ی زخم‌خورده می‌نگریم، قابی از شجاعت و صبر می‌بینیم که در هیچ کجای تاریخ تکرار نخواهد شد.

اینجا، زیر آوارها و در میان خاکسترها، کودکان غزه با چشمانی به وسعت آسمان تاریک، درس مقاومت می‌دهند.
جلادان اشغالگر، این سگ‌های هار صهیونیسم، با دندان‌های کینه‌ورزی و دلی خالی از هرچه بوی شرافت می‌دهد، بر جان و مال مردم مظلوم تاخته‌اند. کشتار بیمارستان‌ها، ویرانی مدارس، هدف قرار دادن خانه‌های امن؛ این سیاهه ننگین، مدرکی ابدی است برای جنایت علیه بشریت. آن‌ها نه تنها سرزمین، که وجدان جهانیان را نیز به اشغال درآورده‌اند. عمل آن‌ها، بی‌شرمانه، خارج از انسانیت و فراتر از تحمل تاریخ است.
آن‌ها نه بویی از انسانیت برده‌اند و نه به هیچ میثاق و قانون بین‌المللی پایبندند. ماهیتشان بر کشتار، تجاوز و تخریب بنا شده و تنها زبان مشترکشان با جهان، خون و آتش است. این رژیم اشغالگر، لکه ننگی بر پیشانی تاریخ معاصر است که هر روز، فراتر از مرزهای وحشی‌گری، قدم می‌گذارد.

ولی! غزه، تنها روایت رنج نیست. غزه، «عرصه‌ی نبرد شرف» است.

اما! در قلب این جهنم سوزان، یک حقیقت همچون کوه استوار است: مجاهدین غزه.

آن‌ها نه به‌دنبال صلح با بزدلان و وحشی‌ها، که به‌دنبال صلح حقیقی هستند؛ صلحی که تنها با آزادی کامل و ریشه‌کنی ظلم محقق می‌شود.

این غیورمردان، با سلاحی کمتر اما با ایمانی عظیم‌تر از تمام زرادخانه‌های صهیونیستی، ایستاده‌اند. آن‌ها جانشان را سپر کرده‌اند تا نگذارند پرچم کرامت بر زمین بیفتد. پایداری و مقاومتشان، درسی است برای تمام آزادگان جهان: تسلیم در برابر زورگو، بزرگ‌ترین خیانت به خود و نسل‌های آینده است.

همین پایداری است که خواب را از چشم متجاوزان ربوده است. صلح مجاهدین، نه صلح تن دادن به ذلت، بلکه صلح روح بلند و مقاومتی است که می‌گوید: تا آخرین نفس، تا بازپس‌گیری هر وجب از این خاک مقدس، مبارزه ادامه دارد.

صبح پیروزی نزدیک است. ظلم پایدار نیست و این سگ‌های هار، محکوم به فنا هستند. غزه خواهد ایستاد، فلسطین آزاد خواهد شد!

بنابراین صلح برای آن‌ها، تسلیم نیست؛ «صلح، عدالت است.» و برای رسیدن به این عدالت، آن‌ها با ایمان و اراده‌ای پولادین، در مقابل تمامیت یک رژیم جنایتکار ایستاده‌اند. هر سنگ و هر موشک مجاهد، فریادی است که می‌گوید: «ما از حق حیات و کرامت خود کوتاه نمی‌آییم!»

فردایی روشن‌تر از این خون و این پایداری زاده خواهد شد. ایمان داریم که روزی خواهد رسید که این ظلم متلاشی شود و غزه، با تمام قامت ایستاده، سرود پیروزی و آزادی را در جهان طنین‌انداز کند.

درود بر شرافت مجاهدین و سلام بر پایداری بی‌پایان مردم مظلوم غزه.

نویسنده: محمد مکفی رودی

اشتراک گذاری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *