به گزارش پایگاه اطلاع رسانی احناف خواف، مولوی جلیل احمد موحدی، در مراسم نماز جمعه(۱۸ آذر‌ماه ۱۴۰۱) اهل سنت این شهر، با تلاوت آیه (يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثي وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَليمٌ خَبيرٌ) پیرامون موضوع تاثیر عبادت بر زندگی، به ایراد سخن پرداخت.
مدرس حوزه علمیه احناف خواف در آغاز سخن بیان کرد: در آیه ابتدائی که قرائت شد، خداوند متعال می‌فرماید: (ای مردم! ما اصل شما را از پدر و مادری به نام آدم و حوا آفریدیم و شما را شاخه‌ها و قبائل مختلف قرار دادیم، تا همدیگر را به یک شکل بشناسید و گرامی‌ترین شما در نزد خدا، آن کسی است که از همه در امر دین، متقی‌تر و پرهیزگار‌تر باشد و خداوند بسیار دانا و آگاه است).
کسی که عبادت و طاعت خداوند را انجام دهد، تاثیر مثبتی در زندگی او به وجود می‌آید. علماء و مفسرین تاثیرات طاعت و بندگی را چندین مراحل بیان فرموده‌اند که بنده به ۴ مورد از این آثار، اشاره می‌کنم.
وی افزود: اولین اثر عبادت، آمرزش گناهان می‌باشد. پیامبر(ص) می‌فرمایند: اگر کسی گناه کند، یک نقطه سیاه، در دل او به وجود می‌آید و اگر به گناه خود ادامه دهد، آن نقطه‌ی سیاه، بزرگ می‌شود و قلب او را فرا می‌گیرد. برای چنین شخصی، جایی برای شیرینی طاعت و بندگی، باقی نخواهد ماند.
اما کسی که از خدا بترسد و نگذارد درب توبه بر روی او بسته شود، این کار باعث آمرزش گناهانش می‌شود.
خداوند متعال در سوره نوح نصیحت می‌کند: شما انسان‌ها طاعت و بندگی خداوند را انجام دهید، خداوند متعال، قسمتی از گناهان شما را ( که حق الله می‌باشد) می‌بخشد.
قرار نیست که ما در هر پست و مقامی که هستیم، گناه کنیم و بگوییم: خداوند ارحم الراحمین است و خواهد بخشید. در نص صریح قرآن آمده است؛ زمانی که فرعون، بنی اسرائیل را برده و غلام خود قرار داده بود و وقتی می‌خواست غرق شود، دست خود را برای کمک دراز می‌کرد و می‌خواست که توبه کند اما توبه او از طرف خداوند قابل پذیرش نبود، زیرا؛ خداوند در علم ازلی خود می‌دانست که ظرفیت و پذیرش ایمان، در او وجود ندارد.
مولوی جلیل احمد موحدی گفت: دومین اثر مثبت طاعت و بندگی، آرامش یافتن خواهد بود. انسانی که به سوی خدا رجوع کند و تقوا پیشه کند، خداوند در زندگی او آرامش می‌آورد. ما خیلی از وقت‌ها دعا می‌کنیم که خداوند، خوشبختی را برای همه‌ی خانواده‌ها عطا کند اما بالاتر از خوشبختی، سعات و آرامش انسان است.
اگر تمام دنیا از یک نفر باشد ولی شب و روز خود را نفهمد که چگونه سپری می‌شود و به خانه‌ی خود که می‌رود و فرزند و همسر خود را ببیند و مأیوس از زندگی شود، یا با کسی کینه و دشمنی داشته باشد و آرامش نداشته باشد، از همه‌ی انسان‌ها بیش‌تر رنج خواهد کشید.
پس خوشبختی و سعادت، خوشبختی ظاهری نیست. در این زمانه امکانات زیاد است اما آن چیزی که کم هست، آرامش یافتن است.
خدای متعال می‌فرماید: آنانی که ایمان آوردند و دل‌هایشان با یاد خدا آرام می‌گیرد، اهل ایمان هستند.
ما اگر به مسجد رفتیم و نماز خواندیم ولی دل ما با یاد خدا آرام نگرفت، از فردی که قبل از نماز بودیم، این نماز و ذکر، برای ما وبال خواهد بود.
هم‌نشینی با نیکان، اثر طاعت و بندگی است
مدرس حوزه علمیه احناف خواف ادامه داد: چگونه برخی افراد نماز میخوانند ولی معاملات ناجایز انجام می‌دهند، چطور بعضی افراد در جاهای مختلف کمک و انفاق می‌کنند ولی اخلاقیات بسیار ناپسندی دارند؟
سومین اثر مثبت طاعت و بندگی، هم‌نشینی با نیکان می‌باشد.
اگر ما با انسان‌های نیک، هم‌نشین شدیم و ما را به عنوان الگو دانستند، آن موقع است که موفق هستیم. این اثر طاعت و بندگی ما خواهد بود که هم‌نشینی با نیکان داریم.
پیامبر(ص) می‌فرمایند: در فردای قیامت، هر فردی با دوست خود حشر می‌شود، پس انسان مواظب باشد که با چه کسی دوستی می‌کند.
وی ادامه داد: وقتی پیامبر(ص) مردم را به طرف اسلام دعوت می‌دادند، کسانی که صاحب اسم و رسم دنیایی بودند، به پیامبر(ص) گفتند: ما به تو ایمان می‌آوریم اما یک شرط داریم، آن شرط این است که مجلسی که با ما داری و صحبتی که با ما می‌کنی، از مجلس فقرای مکه فرق کند و جدا باشد. پیامبر(ص) که حریص بر ایمان انسان‌ها بودند، در دل ایشان آمد که این شرط را قبول کنند اما خداوند فرمود: ای پیامبر(ص)! باید خود را در خدمت کسانی که خداوند را صبح و شام میخوانند، نگه داری.
خاک پای عمار یاسر(رضی‌الله‌عنهما) و دیگر فقرای صحابه بر همه‌ی افرادی که برای ایمان، بر پیامبر(ص) شرط می‌گذارند، ارزشش بیش‌تر است.
همه‌ی ما در هر مقام و پستی هستیم، با هم برابریم اما در نزد خدا کسی که از همه پرهیزگار‌تر باشد از همه بهتر است.
خداوند حتی به ایمان آوردن افراد مغرور و کسانی که خود را بر دیگران برتر می‌دانند، راضی نمی‌شود.
مهم این است که عبادت و طاعت انسان، برای ریا نباشد که جلوی مردم به گونه‌ای و در پنهان، به گونه‌ای دیگر عمل کنیم
مولوی موحدی گفت: چهارمین تاثیر عبادت و بندگی، بزرگ و امام مردم شدن می‌باشد.
اگر کسی پیش‌روی مردم از لحاظ اعمال شد و به گونه‌ای عمل کرد که مردم او را الگوی خود قرار دهند، اثرات مثبت طاعت در این شخص نمایان شده است.
در سوره‌ی انبیاء، وقتی خداوند از پیامبران خود تعریف می‌کند، در آخر می‌فرماید: ما این پیامبران را امامان و پیشوایانی قرار دادیم که با دستور ما، مردم را هدایت کنند و باعث هدایت آن‌ها شوند.
اگر کسی توانست به عنوان بزرگ یک قومی قرار گیرد و توانست کار خیری برای آن‌ها انجام دهد، معلوم است که طاعت و بندگی، در او اثر کرده است.
گاهی اوقات در مورد معاملاتی سوال می‌کنیم که راه حلال شدن آن برای ما درست شود یا خیلی‌ها در مورد معاشرات و مسائل طلاق، سوال می‌کنند و می‌خواهند راهی برای آنان درست شود و قصد آنان این است که فلان عالم یا شخص دیگر را مقصر قرار دهند.
آن کسی که از چند عالم، برای پیدا کردن راه جایز شدن کار ناروای خود، سوال می‌کند، قطعا او از همه عالم‌تر به آن مسئله می‌باشد.
مهم این است که عبادت و طاعت انسان، برای ریا نباشد که جلوی مردم به گونه‌ای باشیم و نماز بخوانیم و در پنهان به شکل دیگر. مواظب باشیم که دین و ایمان خود را نفروشیم و اثراث مثبت طاعت و بندگی باید در وجود همه بیاید.
حضرت انس(رضی‌الله‌عنه) می‌فرمایند: گاهی شما مردم کارهایی انجام می‌دهید که در چشم شما مهم نیست اما ما در زمان پیامبر(ص)، این کارها را جزو گناهان کبیره می‌دانستیم.
